Alle inzendingen over Buizerd

Boven hoog in zijn horst zit de buizerd als een dominante vorst. Kom bij voor- keur niet te dichtbij, want dreiging maakt een soort poesje in deze roof- vogel vrij. Zij kijkt met turende blik om haar heen; miauwt dan blazend, wanneer zij valt als een baksteen om haar prooi met huid en haar te kunnen verschalken.…

Of zijt gij een buizerd - dáár - een wiegende buizerd? Of in het zuiden, lager, een ster, de gouden Stier?) Mij heeft niemand meer genezen. In mijn kelders is de delfstof der kennis aangebroken. ------------------------------- Oostakkerse gedichten (1955)…

Hoog boven de stadse vijf mei-braderie boven de schreeuwende scheermes-meeuwen glijden twee buizerds traag in cirkels donkerbruin afstekend tegen het blauw de dag is vrijdag, het uur half drie spiralen draaiend, hoger en hoger tot ik twee stippen nog zie waar ik kijk hun universum vermoed en hun vrijheid…

hoor hoe stilte na talloze nachten van onbewaakte woorden als een buizerd met strakke vleugels blijft hangen met weigerende tong het wisselseizoen bespiedt roerloos boven stukgewoelde grond luister naar de grote cirkels die met gekromde klauwen het fluisteren doden dagblind met de mond vol sterven hoor want ik weet…

het zacht lentegroen omfloerst met geluk kleurde nog prachtig in jouw ogen.. daar in de bloesem weilanden de oude knoestige laan door jong geliefden betreden was voor ons passievol moment te kort en onnodig geknot, een buizerd verscheen zweefde minzaam mee, echter niet om geliefden te volgen..…

Op de plas glijden eenden, een aalscholver duikt naar een vis, een buizerd vliegt over de dennentoppen. Vader en zoon op wandel. Ons humeur kan niet stuk.…

Levenloos ligt de zwaan langs de snelweg, de buizerd dwarrelt in cirkels naar beneden. In de verte vlucht een ree. De prinses is gestorven. Aan de muur, naast de kast waar de verzonnen namen zijn opgeborgen, hangen keurig ingelijste verwijten. Herinneringen vergelen als kranten in de zon. De prinses is gestorven.…

De buizerd bidt voor hij toeslaat en eet. Ik weet. De schoonheid die mij ontroert en dwingend naar binnen voert. Zelfs het niet gesproken woord dat de stilte verstoort, verstomt en zakt in het niet als je even met Gods ogen ziet.…

Om de boomtoppen vliegen twee buizerds rondjes; liefdesroep klinkt. De eend zwemt door dicht kroos, maakt een warrig lijnenspel. Snel zwemt de zwaan voort, kleppert luid met zijn vleugels: eenden kijken boos. De valk grijpt zijn prooi, maar schrikt... Die merel ontsnapt: geslagen winnaar!…

In stilte legt een haas zijn oren in zijn nek vangt de buizerd de veldmuis zoekt een grutto een uitkijkpunt Gula waant zich de zon om wie de aarde draait haar klauwen geselen de uitgewrongen aarde De maan lichtend hemellichaam gedeeld ver landschap van verwondering van melancholie onwetend nog van de verwondingen die haar wachten…

In de lucht hangt een buizerd stil - hij bidt. Jonge bloemen dansen vol verwachting in de zomerwind. Meisjes paraderen ietwat onwennig in hun nieuwe topjes. De zon verwarmt stenen alsof ze opnieuw gebakken moeten worden. Haar gele zonnehoed vliegt in de Amstel - code oranje.…

In de lucht hangt een buizerd -hij bidt.…

de buizerd is uit haar nest gevlogen en spiedt het herfstig tafereeltje af van de bezoekers aan een oud graf die door de welvaart waren bedrogen ​​​​​​ze stonden allemaal achterelkaar wachtend tot ze de tekst konden lezen zijn daden waren uitvoerig geprezen in zijn leven zag hij geen enkel gevaar een mooie stenen vogel had hij gemaakt…

er zaten buizerds langs de weg hun lichte buiken vingen zon, de snavels leken scherper nu ze zacht met bomen spraken het voorjaar had veel kou begraven, maar op de grond viel nog een grauwe waas en waar de autoweg voorbij kwam riepen raven dat vandaag al over was we reden sneller, toen een stormkraai wind verwachtte thuis in de zachte…

De dood onderaan de lijst schraapt mijn eelt van de dragers van de pion die hier schrijft, voeten tillen niet meer maar slijten als verstekelingen die bij verstek niet worden gehoord de weg van adem, vergezeld door kokers gevuld met lood, gaat met lange halen die de vlucht van een buizerd volgt op haar jacht naar het aangeschoten wild schitteringen…

Wolven eten herten eten gras, wormen worden gegeten door de das, buizerds eten muizen eten graan, vossen eten kippen en soms haan, corona verorbert zieken en bejaarden; alle zegen komt van Moeder Aarde.…

Het gevoel van kerst gedeeld In de sereniteit van een witte wereld Stil en verlaten Waar slechts schaapjes blaten Een wereld van frank en vrij Op een warme sofa zij en hij Waar de open haard zal branden Buiten een buizerd op een hek wil landen De tijd lijkt er stil te staan Het ultieme moment van saam Fonkels van het brandende hout vertalen…

alarmeert twee keer voor hij door soortgenoten tot zwijgen wordt gemaand kraaien vergeten zelfs gebruikelijk te krassen het vroege ochtendland verwacht een warme zomerdag de reigers vluchten vertraagd meerkoetveren drijven doelloos op het slootwater ik matig mijn gang kijk bewonderend naar de fraaie ronden en ovalen van twee afdwalende buizerds…

eeuwenlang zien worstelen maar ons mysterie is ontrafeld eens waren we feniks en garuda onsterflijk verrijzend uit eigen as bereden door hemelse goden waren we vredesboodschappers of deden onze silhouetten huiveren we zijn voorbijgestreefd afgedankt verschoppelingen in ons eigen rijk wie ziet nog de vlucht van de leeuwerik het buitelen van de buizerd…

Een boze buizerd krijst: "Van mij!" en daar draaft een 'hallo' voorbij. Een vuilniswagen stopt. Hij morst zilver bij villa Vreeden-horst. Maar wat gebeuren moest gebeurt: motregen die het land ontkleurt. Dan ben ik thuis. Weer aan de slag! Zacht klatert nog de schaterlach.…

het openluchtbad een nabijgelegen weiland is bevolkt met een vergelijkbare groep meeuwen zij ondergaan de geneugten van gier die royaal is gestrooid mijn neus test de spreeuwen verderop contrasteren met de rustig grazende Friese paarden de zon ziet glimlachend dat het goed is fietsend dub ik verder over zilver mantel en kap mis bijna de buizerd…

de gaai weer op haar vlaams graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend ontpopt en lichte dagen lange nachten gaan verbieden een enkele narcis zich niet meer verstopt de buizerd…

wij zochten naar een uitzicht een punt voor het verdwijnt wij wisten niet hoe men de draagkracht meet van ijs we waren samen en alleen we waren nauwelijks en nog zoals de laatste vogels in de lucht voor het begon te schemeren de tijd was niet te vatten we gaven aan de dingen namen we deelden vragen met elkaar we zegden, kijk, een buizerd…

Zachtzoevende wieken van de buizerd zwevend tussen bruinkleurend bomenloof Glinsterend in de verte slingerend zonflikkerend water van de beek. Laagstaande zonnestralen bijna gedoofd door ruisende bosbomen, klamme geur.…

weggedoken in de koude holte van dit stalen hek de herfst spreidt nu zijn huiver, verblindt de wazige septemberzon, waarlangs het zwartkralen silhouet van een vlucht wijde kranen trekt de mist tovert een blinkend zilver langs duizenden draden, die deinen op zachtgroene jade van laat, maar mals herfstgras hoog in de wolken hoor ik mijn buizerd…

de eksters in jouw tuin fiere schaakvogels in wit en zwart brutale vlerken die alleen maar eksteren hoog in de blauwe lucht buizerds met bebloede poten en 's avonds bevreemd naar sterren kijken argeloos vleermuizen volgen die verdwalen verdwijnen in de heldere tijdeloze nacht…

Winterlicht vreet de wijde heuvel almaar kaler, buizerds zweven over de grafstenen in de vruchtbare grond die eeuwenlang olijfbomen droeg De zielen zijn elders, waar Israël hen brengt, de resten vergaan in zwarte doeken, om als eerste mensen de nieuwe wereld te betreden op de dag dat de poort van erbarmen opengaat Want daarvoor hebben…

Op verre reizen begint mijn hoofd arm aan prikkels te knikkebollen Ik raak vaak nog juist wakker versuft en verdoofd in mijn bedrijvige delen Bij voorbeeld is er weet van pas in de trein dat ik lang gelijk op bewoog met een buizerd tot hij precies daar waar het spoor zich kruist links af vloog richting Hodeida Airport Jemen Later bleek…

Vogelzang maakt blij Hun bevlogenheid beleven Als ze broeden zijn we erbij Nestbouw die veel bevlieging zal geven Met verrekijkers turen Een buizerd, torenvalk of de kiekendief Het mag tijden duren Het zijn momenten van innerlijk natuurgerief Samen genieten in het bos, akkerrand of tuin De geelgors, spechten of een heggenmus Ook al valt…

Reigers en ook andere vijanden als bunzing en buizerd merken dat kikkers in het voorjaar zwaar op de maag liggen. De eieren van de kikkers zwellen op als ze vochtig worden in het spijsverteringskanaal van de eter. Daarom braken deze roofvijanden ze vaak uit. Het braaksel kan doorzichtig wit zijn, maar ook nog herkenbare zwarte eitjes bevatten.…