Netgedichten

netgedicht (nr. 56.634):

Het niet weten

De dood onderaan de lijst schraapt
mijn eelt van de dragers van de pion
die hier schrijft, voeten tillen niet meer
maar slijten als verstekelingen die bij verstek
niet worden gehoord

de weg van adem, vergezeld door kokers
gevuld met lood, gaat met lange halen die
de vlucht van een buizerd volgt op haar jacht
naar het aangeschoten wild

schitteringen blijken slechts vonken te zijn
van slagen die rakelings maar ook ternauwernood
mijn kleintalige poëzie aan banden legt, ik wil graag
etaleren met de scherven die mij als mens
zijn toebedeeld

verwarring scheurt het vaandel dat alle winden
al had weerstaan