Alle inzendingen over Cirkels van het hart

In de hoeken van mijn leven wonen de cirkels, vicieuze en kolkende gedachten, kronkels en bochten. Alles ook chaos is waarheid, Ik ben pentagram. Rechtlijnigheid voedt mijn strijd. Ik zie de puntige realiteit en vlak deze zo nodig af, op dit moment is het niet veel anders.…

De winter trof ons Slapend alleen Geen spoor verlopen In toverslag bijeen Dan priemt een sluimerend verlangen Verscheurend als een eerste licht In richting gemeend gevangen Toont ruimte haar gezicht Zo roept de vorm van beide Het hele circus in bedrijf Geen opvoering meer te mijden Ieder wakend in een oneigenlijk lijf Men went aan…

is tot nu toe in zijn eigen cirkel grandioos verdwaald…

van eenieder die jij en jou bewegen laat de rondgang door de jaren leert ons dat alles verandert zoals ook deze dag weer een afscheid en welkom is van wat was en komen gaat wat ons daarbij verbinden blijft zijn de heugenissen van toen aan het doen of juist laten die jij als mens voor mensen ons met plezier vieren laat dat die cirkel…

Eeuwigheid zoals die bestaat in de volmaakte cirkel En in die volmaakte cirkel staat Hij. Het zal er nooit meer nacht zal zijn. Vrede zal ieders deel zijn. Mijn hart zal dansen, en mijn vreugde zal ongekend zijn.…

je hart moet zuiver zijn sprak de pastoor op het schoolbord trok hij een onmetelijk grote cirkel handen voor de ogen beval hij glurend door mijn kindervingers zag ik hoe meneer pastoor met overgave de cirkel met de geur en het geluid van krijt vulde zo ziet een doodzonde eruit zijn dreigende blik deed de rest en ik kon…

in cirkels almaar cirkels vechten gedachten kromme gedachten brein vertroebelt de waarheid waardoor het zicht oppoft wat het gobbelen vergoelijkt in cirkels almaar cirkels vecht de worsteling met de desperatie…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

Wie in de straten van Rome of Londen enkel nog dwazen en spraakmakers vindt, wacht op het Hart dat, met doornen omwonden, vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…

in dromen verheven tot de graad van drie en elf overstijgen wij ons hart zijn wij voor even en stromen wij mee tot de fee die danst met wie ze danst de zee van tijd de cirkel bevrijdt…

Het hoofd dat Al maar door Blijft malen Aangestoken door Onrust en onzekerheid En druk bezig Blijft de mens In mij te verontrusten - En dan het hart! Dat voldoende heeft Aan vrede en verdraagzaamheid Van nu aan Tot in eeuwigheid…

Onbeholpen loopt zij cirkels Tempo Dan weer traag Beent gedachteloos hopeloos En woordeloos cirkels Haar sokken slijten Het tapijt toont sporen verwarring De donkere lucht weent met haar mee Al drie herfstseizoenen geleden Toen hij haar verwardheid vond Cirkels almaar Cirkels…

Beleven en ervaren, groeien in waarheid: de grootste cirkel is ook rond. Leven. Cirkels cirkelen rond in cirkels die cirkelen. Begrensdheid accepteren. Persoonlijk.…

Ik zit aan tafel, misschien wel te slapen, denk ik even bij het gillen van een sirene die uit mijn neus de geur van gepofte kastanjes weg- neemt naar een spoedgeval In de keuken zie ik de poes afwachtend kijken en de wolken trekken snel langs de dommelende zon Dadelijk gaan we spelen eerst koffie zetten Hoog en laag ruisen het kookwater…

Dan zal ik langs de velden, In geur en kleur en licht, Haar 't zoet geheim vermelden, Dat diep in 't hart mij ligt. En wil zij knikkend blozen, De zoete liefste mijn, Dan zal 't vol zang en rozen In beide ons harte zijn.…

‘t Klinkt door woud en velden, 't Dreunt door berg en dal; 't Vloeit van hart tot harte, 't Zingt van mond tot mond, 't Leeft van eeuw tot eeuwe, Land en wereld rond. Ja! waar dringt het niet? Ja! wie zingt het niet, 't Zoete lied Der minne?…

Al moest, in mijne boezem, 't hart Nog breken.…

Ik vlucht mijn leger, mijn vreedzame dakje; 'k heb hond noch geweer, door de nacht loop ik heen, Mijn boezem doorwoelt een knagende smart, En waar ik ook vlucht, zij volgt mijne schreên. Voor mij geen rust, Geen hoop in 't verschiet; Want zij die ik bemin Bemint mij toch niet. Hier eenzaam gezeten op 't hoogste der bergen, Op rotsen zo…

Lenteliedje wees niet bang, Kom maar vrij naar buiten; Alles vraagt naar klank en zang Als de bloemen spruiten. Beken ruisen immervoort, En de schone rozen Neigen 't kopke over boord, Spiegelen zich en blozen. Jeugd en liefde wandelen stil Hand in hand en dromen; 't Vogelijn bouwt, naar lust en gril, 't Nestje in de bomen. Kom, de…

O mocht gij in 't diepste Mijns harten daar zien, Mijn vurig verlangen Mijn tranen bespiên! Dan bleef gij niet langer Zo koud als een steen; Dan liet gij mij zeker Zo lang niet alleen.…

Kom hier, mijn kind, zo zwak en klein, Kom hier, mijn kind, zo schoon en rein, Kom hier, in 't binnenst van mijn hart; Daar schut ik u voor kwaad en smart, En 'k voed u met mijn vlees en bloed, En 'k warm u aan mijn liefdegloed. Dan zij mijn loon dat elke dag, Dat ik u zo beschermen mag, U beminnen, mijn kind, mijn leven…

't Hart poppelde mij van verlangen! Och God! wat de liefde toch is! 'k Vond woorden, zo schoon als gezangen, En toch bleef ik stom als een vis. Dan naderde ik zo maar gedurig. Zij spoorde mij aan met een lach; Mijn hart zong: ‘ik min u zo vurig!’ Mijn mond zei: ‘Marie, goede dag!’…

Als de lente wederkomt, Als het bieke op de bloemkens bromt, Als het zonneke lacht en streelt, Als het vogelke springt en kweelt, Boven ons hoofd, in de blaren; Op het lieve plekske dan, Zitten wij weer als vrouw en man, Waar we als verloofden gezeten waren. Dan, o liefste vrouwke mijn, Onder des hemels blauwe schijn, Wisselen…

Zij zingt niet zo als de nimfe; Maar sterker dan woorden en zang Bedwelmen haar groen-blauwe ogen, En nemen het hart in bedwang. Dan drijft u op hare stappen Een onweerstaanbaar gevoel; Haar blik lonkt zo lokkend en machtig, Haar harte blijft immer koel.…

Later heb ik, 't hart vol wonden, Naar de heil'ge kus getracht; Nergens heb ik hem gevonden, Niemand heeft mijn leed verzacht. Waarheid, uit uw zuiv're bronne Heb ik mij gelaafd als kind; Waarheid, maagdenblanke waarheid, 'k Heb als jongling u bemind.…

Dáarom verenigt hart en stem In Betlehem. kinderen. O kindje lief, o kindekijn! Komt gij hier ook ons broerke zijn? Ons moeder heeft ons reeds geleerd Dat men uw heil'ge naam vereert; Dat boven de heem'len uw glorie zweeft En de engel voor uw aanschijn beeft. Maar neen!…

Wanneer ge mij begraven zult, Als laatst vaarwel en laatste huld, Zal rouw noch traan mij troosten; Wel eenzaam mag mijn grafsteê zijn, Maar 'k wou in licht en zonneschijn Geplaatst zijn, 't oog naar 't Oosten. En bij de dicht begraasde zoom Men plante een schaduwrijke boom, En bloemen, bont van kleuren; Ik heb de bloemen steeds…

- Vol hopeloze smarte Zag zij der velden eerste groen; Zij drukte 't bleek gelaat aan moeders liefdrijk harte, En weende stil bij moeders zoen. Zij was zo schoon! - Zij liet het hoofdje zijgen, En kwaal en smarte, 't was vergaan. De dood aanzag de maagd en kuste in somber zwijgen Van 's kindes oog de laatste traan.…

'k Voel mijn hart onstuimig jagen; Ach! wat kost me uw afscheid duur. Tranen wellen in mijn ogen Bij het zingen van mijn lied; Denk aan mij in uw gebeden, Liefste, neen, vergeet mij niet.…

'k Ging dan verder, verder, 't hart benepen, En ik vroeg aan Godes blauwe hemel, Aan het water, aan de wind: ‘Zeg mij, hemel, waar 't geluk zijn woonst heeft? Water, wind, waar zingt 't geluk zijn liedje?’ 'k hoorde: ‘Waar men u bemint!’…