Alle inzendingen over Dagdromend

Achterover leunend in mijn luie stoel m’n voeten op de tafel, de ogen half toe dromend van jou, ver weg, warmbuikgevoel Stevie Ray speelt “Lenny”, ik doe alsof ik meedoe oh..samen luisteren, vast ineen gestrengeld gezicht tegen gezicht, onz' wangen gelijmd met tranen het is zo fijn te dromen met jou mijn engel je bent ver weg maar laat me in…

Met dagdromen ontvlucht je de werkelijkheid... je kunt de mooiste beelden op je af laten komen. Je vergeet de wereld om je heen en bent dan het liefst alleen... Dat niemand je uit die sfeer zal halen en terug brengt naar het werkelijke bestaan. Laat me nog even gaan...…

Midden op de dag een stille droom over ‘t leven en alle zaken die passeren in een stroom zonder werkelijkheid te raken. Gedachten die verlangend zijn naar onbereikbare streken van hoop en schone schijn, geen realiteit daarover is gebleken. Mijn dromenland ligt ver van hier bestaat uit liefde en maneschijn en tuinen vol roos of violier…

Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

Na een tijdje op de bus hebben staan wachten was ik me er niet meer van bewust wat er om mij heen gebeurde. Er was overal geluid, maar ik hoorde het niet. Er was zoveel te zien, maar ik zag het niet. Zo ver zat ik in mijn gedachten. Ik dacht er aan wat we zouden eten. En wat ik de volgende dag zou aantrekken. Maar ik dwaalde af van deze gedachtes…

Verward kijk ik je aan, dagdromen…

Elk rozenblad kent een specifieke ontlading van jouw creatie zo kan ik dagdromen bij elk blad van jouw inspiratie.…

Onverwachts verbeeld een geestelijke dwaling het warme gevolg.…

Overal zijn straten met huizen en mensen die daar wonen net als ik. Die misschien nu precies hetzelfde denken, uit het raam peinzen naar de lucht, die vele dromen draagt en waaiert. En die elkaar ontmoeten in hun vlucht, zich samenpakken in de wolken om mee te liften op regendruppels terug naar beneden. Op zoek naar…

Net als hoe de zee eindeloos doorstroomt zonder dat het volraakt, stroomt mijn liefde voor jou zonder dat het zoekraakt. Jij bent mijn laatste hoop die ik had verloren, telkens als ik me alleen voel kom je naar voren. We praten en lachen dan vaak Voel me volmaakt. Maar alles verdwijnt als je weer weggaat. Bevrediging ligt in je kus, alleen dat…

omdat ik mijn dromen niet onder woorden kan brengen wil ik mijn woorden in dromen onder brengen maar dan worden het dagdromen en dat doe je met open ogen terwijl je niets ziet van dat wat er zoal aan je voorbij gaat er ontstaat een verhaal dat met jouw woorden aan de haal gaat en je laat het gebeuren het zijn immers jouw woorden…

Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen. Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht, ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht. Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed. Ik zag alleen…

Vanmorgen was ik blij je weer te zien Ik schaamde me voor alles Maar toch ook niet Er werd boos naar me gekeken Het deed me pijn dat je verdween Ik treurde heel even maar moest verder Gelukkig volgde je mij en zei ik ben bij je Iets waar ik niet aan twijfelde En je wou heel erg graag helpen Het werd me ineens duidelijk dat je het soms…

Zet je gedachten op licht zweven om het allemaal her te beleven De mooie ochtenddroom die dagdroom wordt voordat je je weer in het leven stort…

denkend aan een kamer waarin nog niemand verbleef achteloos naast het pad en buiten de tijd waartoe het lot ons dreef nu is er droogte voor de regenbui en is de exacte locatie nog niet bekend maar straks vallen ogenblikken samen op hetzelfde moment verblijvend tussen de muren die op hun ruimte wachten alles is zo waar dat alleen…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren,…

Ik heb daar zitten dagdromen tot ver in deze nacht. Je liep daar in gedachten weer compleet recht ik wilde wel op dit stuk strand voortaan wonen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik dit gevecht van loslaten kan verwerken in ons eigen onderkomen.…

Tegen beter weten in dagdroom ik over je. Zijn het illusies die me drijven, of is het steeds liefde die van binnen naar buiten straalt, hoe onvolkomen de gave, hoe onvolkomen de ontvangst, ook?…

Dagdromen. Kuieren. Tijd maken.…

Dagdromend kijkend in de verte Overpeinzend al die jaren Boos om wat niet lukte terwijl Dat toch zoveel dingen niet waren Glunderend en voldaan, kan ik Wederom de hele wereld aan!…

Als mijn brandende voeten in jouw bruisende branding baden, kom ik tot rust, ik dagdroom. Het waden daarna in schuim is een toetje met toefjes slagroom.…

Dagdroom en nachtmerrie! Steeds weer die dactylus 't Komt in je ritmesysteem Op den duur Ook wordt het spotten van Zeslettergrepige Pómpompom-woorden Een tweede natuur…

De eindeloze nacht zegt zwijgend gedag wachtend tot de zon onvergetelijk opkomt en ik al dagdromend de lichte hemel omarm en jij in slaap valt warm tegen me aan…

Soms in die tijd tussen ontwaken en weer opstaan niet te moeten niet te willen nog wat tijd dagdromen die komen alle kanten opgaan alles lijkt nog mogelijk ja, zelfs het niets…

De herinnering is als het ontwaken uit een dagdroom Fijn, verdrietig, mooi vaak alleen maar vaag De realiteit onze kooi de droom het verleden vrijheid soms relatief…

in mijn gedachten mijn dagdroom mijn avond mijn nachten mijn gemoedstoestand in mijn hals over mijn rug in mijn buik met mijn hand door mijn vingers op mijn lippen door mijn wimpers in mijn oren op mijn wang onder mijn huid in mijn bloed weet niet wat ik hiermee moet....…

Tussen twee stammen boven aarde zon in zeeverlichte dagdromen twee paar armen vinden nog meer warmte in hangende beweging zij telt de sterren en hij verdwaalt ertussen…

Ontsluierd dagdromen, in een vergeten poel, van een zonovergoten woestijn. Een idylle waar je voor moet vechten.…

Zittend onder een boom Denk ik na over vervlogen dagen De bladeren vallen en ik dagdroom De mooie herinneringen vervagen Een wirwar van wegen Waar achter elke boom een verhaal schuilt Als de takken bewegen Is het of de boom huilt Het zijn echter niet de tranen van het bos Maar de wirwar van mijn gedachten: Een chaos…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…