Alle inzendingen over Dichten OR Dichter

de computer stelt de lijst vast wie snapt ‘m - 100 dichters, 10 of …geen één?…

een waterval woorden stroomt naar zee op oeverloze vakantie geen kanalen geulen en bedding maar in vrije expansie nog is er wind met zijn vlagen draaien en hozen buitengaats komt er rust in de golvende letters dichters vissen naar stilte hebben soms beet maar om te scoren moeten zij poëzie laten horen in hun leefnet…

Wanneer dichters leren begrijpen dat gedichten slechts illusies zijn, zullen zij verwonderd zwijgen.…

een waarlijk dichter vraagt aandacht voor problemen meestal van zichzelf…

ik weet niet of het nou is dat ik niet dichten kan dat ik zelden geroerd word door een vers of dat er maar zo weinig dichters zijn in de ware onthutsende zin van het woord…

Zeemeeuwen doorklieven de lucht. Zij penselen gensters van vuurwerk. Op zijn palet tovert de zon het zilver van de zee tot goud om. Windvlagen vegen de verouderende rimpels op het eenzame zand uit. Dan pinguïneer ik langs pelgrimerende schelpen. Met engelenvleugeloogjes de van Japanse makelij zon zien ondergaan. Die schelpen klinken…

Still loving you deunt uit de luidsprekers een heruitgebrachte gouwe ouwe en een herstarte verhouding na de maand februari die acht weken lang duurde Je zwijgt en ik antwoord: ik ook je zegt niks en ik snap het…

De weg is een stroom waar gevoelens meevloeien naar die weilandenzee zonder Jan van Genten. De weg is een slang, herinneringen flitsend, bijt zij mij in het hart, me op twee plekken verscheurend. De weg is een weg van het heden weg, van het stuk verleden dat maar niet wou gaan.…

Met spetterend vuurwerk in haar ogen, hoog opschietende gevoelens met o’s die de omgeving doen blaken en mij met kleuren bombarderen. Ik lig plat van bewondering. Met mijn voeten op de grond en mijn hoofd in de wolken heb ik banden van tederheid, liever dat dan boeien van zogenaamde vrijheid: met banden kan men ver rijden.…

In trossen snoep ik van je borsten, zwevend en weldadig stromen ze. Ik aanvaard de beker van je bekken, met volle teugen nip ik ervan, ik smelt. Wiegend malen jouw heupen mijn grofste korrels tot teder. In je mals vlees zwem ik uitgelaten, jouw haren zwaaien me friste toe, sirenend zing je, jaja, ik kom, ik kom al! Met genoegen nestel ik…

Ik keek al fietsend naar jou. Je beeld bleef me voor de ogen. Het landschap ebde weg in ruimte en tijd ... Ik keek in mijn levenswiel: al mijn spaken vergleden, naarmate tijd mij versnelde, tot één doelwit, namelijk: jij ...…

Wat kan één oog zien zonder het tweede? Het dieptezicht ontbreekt. Men botst alleen. Wij zijn de noten van een majeurakkoord, neem één weg en gehuil is wat rest van harmonie. Wij zijn klinkers en medeklinkers die voorkomen om taal te blijven. Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee. Het slaat nergens op! Onze liefde draagt kussen over…

Facebook was genoodzaakt mij erop te attenderen dat ik al 8 dagen niets op mijn pagina heb geplaatst Tjongejonge, ik kan van Facebook nog iets leren Maar, ik kom nu niet uit mijn woorden, helaas Op mijn Facebookpagina dicht ik dichterlijke gedichten En bleef het maar bij dichten Dat zou mijn taak als dichter zeker verlichten Maar neen, ik…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

soms is dichten ledigheid verbergen achter wollige woorden dan weer is dichten vertedering oogsten in willige woorden doch meestal blijkt dichten kwetsbaarheid verbloemen het met fragiele woorden weerstand bieden... maar voor de meeste dichters blijft het knokken voor elke strofe die met wegstrepen wordt bedreigt…

denkt de dichter woorden lichter schrijft hij zwaarder dan jij leest woorden schenkend dicht hij denkend als schatbewaarder van zijn geest…

U die van dichten houdt! Ollekebolleke...? Dichter bij schrijverspret komt uw pen niet. Listig met grappen en ondubbelzinnigheid, kadervast knijpervoer past in een tweet.…

soms wordt de dichter hard geraakt door lelijkheid de nicotinevlekken op een long een botbreuk na een bokkensprong valse noten in een simpele song de hond van Wolkers met de blauwe tong soms stuit de dichter op hardnekkig vet terwijl het dichten daardoor nauwelijks wordt belet…

dichten is als zielen hechten doorbreken en de muren slechten open maken wat gesloten lijkt een oog dat diep in 't leven kijkt in het dichten baart de geest een leven dat herkenbaar leest en telkens weet te raken met woorden die invoelbaar maken dichters zijn een bron van denken zo gericht op waar bestaan om gaat dat het warmte zal…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Spreek je over dichten, Dan wordt iets dichtgestopt. Er wordt iets toegesloten, het deksel gaat erop. Dichter zijn is iets heel anders. Een dichter houdt van openheid, zijn hart voor schoonheid openstellen, Een heel groot onderscheid. Hij moet aan anderen overbrengen, de schoonheid die hij voelt en ziet.…

Onlangs las ik over jonge dichters die zo vreselijk over neuken willen dichten. Ik kan er niet omheen: míjn poëzie geeft minder uitslag op de schaal van Richter.…

overal geschreven aan de mooiste limerick dichters dichtten hij slim slimmer ick gerijmd Bourtangse stangen prangen op d' gange 't dorp werd 't zat die Bourtangse rijmdwanghe dicht uit blik nieuwe kans als blend van Pickwick…

Daarom dichten mensen graag. Dichter bij het wonder. Dichter bij elkaar.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Een ieder kent vele gezichten Vrolijk, hard, of zacht Misschien ook donker, of wel open Of juist één die altijd lacht Al leerden wij te kijken Niet alleen naar het gezicht misschien Maar in die verschillende ogen Die toch wat meer weerspiegelen misschien Dan zagen wij elkaar in het wandelen De route van het hart Verdween een stukje van…

Wanneer je hartenwens verdrinkt En het lijkt of je er langzaamaan in stikt De adem je soms ineens ontnomen wordt En de boeien nog zo ver weg Wanneer het zwemmen niet meer gaat Geen enkele slag lijkt ongeslagen Wetend ook; zó denken heeft geen zin En toch het brein díe hartenwens niet loslaat En, het hart al evenmin Dan dáár ineens een sprankje…