Alle inzendingen over Dichter bij jezelf

onder donkere wolken ga ik slagregens liggen achter mij zonlicht straalt mij tegemoet van noord tot zuid spant zich een majestueuze hemelboog…

Was er maar een hol of grot Om in winterslaap te gaan Mijn hoofd onder een deken Geen besef van het bestaan Geen dagen of lange weken Geen gedachten aan ……

*** *** *** hoog in de lucht zweeft een vuurrode toverbal die zeeën kleur geeft *** *** ***…

op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik stilaan wazig de schepen gaan ze verdwijnen achter een verre horizon op het uiterste puntje van het paalhoofd langzaam maar zeker varen ze uit het zicht evenals hun golfslag niet voorgoed verdwenen alleen voor achterblijvers buiten het bereik op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik…

konden nare beelden maar vervagen ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand levenslang en haarscherp geprojecteerd herinneringen op de lopende band (dichtvorm: knotvers)…

*** *** *** *** je lijkt nog zo dichtbij soms voel ik je naast mij alsof je naar me kijkt als mijn hand naar je reikt is er even helemaal niets en toch was er iets *** *** *** ***…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

als dichter/machinist ben je pas beroemd wanneer fans jouw naam om de honderd meter op de dwarsliggers kalken zoals ze dat bij een klim naar de top van de Mont-Ventoux met de namen van heel grote wielrenners doen want met de neus gedrukt op je naam moet je wel in jezelf gaan geloven (of je wilt of niet) maar vooralsnog zijn dichter/machinist…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…

Kerst zonder bezoek: vrede, zei het spreekwoord al – begint bij jezelf.…

Als je wezenlijk iets of wat voor iemand wil betekenen moet je meer laten dan doen maar vooral loslaten!…

diep van binnen durven kijken in de roos de puurheid diep verborgen niet ikzelf die daar voor koos die tederheid, ontluikend nu...maak ik de keuze ...en pluk mezelf vanaf dan zijn het niet langer doornen die mij beschermen ...maar ikzelf…

Als je 't met jezelf eens bent, ben je iemand, die zichzelf kent. Als je met jezelf kunt leven, hoef je niemand verantwoording af te leggen, alleen aan jezelf, eerlijk gebleven. Eerlijkheid, is een prioriteit, zowel voor jezelf als voor een ander.…

jezelf geven zonder te worden gezien is als vrijen met je kleren aan jezelf geven zonder te worden genomen is waar het in een relatie om moet gaan jezelf zijn zonder jezelf te verliezen is een waardevol bezit jezelf kennen zonder de ander te vergeten is waar voor mij de kern zit…

Dromen zijn over magie is uitgewerkt Alles ooit op zijn eigen tijd Kan niet beginnen te denken aan herinneringen uit het verleden Wil niet stoppen te leven Andere tijd, nieuwe plaats Voelde me goed ver weg te zijn Kan niet terugkeren Blijf wie en waar ik was niemand gaat met me mee zal je missen... goede kant van mij…

Wees je zelf Er zijn al andere genoeg Doe wat je wilt Ook als een ander het niet vroeg Doe wat je wilt Je ben je eigen baas Ook al denken alle andere Wat is het toch een dwaas Doe wat je wilt Volg gewoon je eigen wegen Ook al zijn andere er nog zo tegen…

Maar iedereen die dit ziet, ziet je bent jezelf niet. Je doet alsof, je haat, je bent niet trouw en eigenlijk geven mensen niet om jou, ze geven om wat je doet, ze geven niet om jou. Je hoort gewoon jezelf te zijn, dan ben je pas lief, dan ben je pas trouw, dan ben je pas geliefd, dan geven mensen echt om jou.…

Geschreven gedachten, ontmoeten mensen, die welgemeend, de openheid waarderen, en echt mens, durven te zijn. De zwakheid, wordt sterkte, wanneer hij wordt beschreven. Wij zeggen ja, tegen wie wij zijn. En ik waardeer een ieder die echt hoort en luistert. Ook wanneer we niet begrijpen, maar voelen, dat wij gemeend, samen, open kunnen zijn…

Ja kan alles aan jezelf veranderen, maar niets aan wie je werkelijk bent…

Wanneer je, je eigen bodem weet te vinden, zul je nooit verdrinken. Echter, als je naar je eigen ik zoeken moet, is het beter, dat je een reddingsvest aandoet!…

je in een leegte komt te staan je ziel tot nulpunt is bekoeld als de wereld voor je instort je denkt dat niemand je meer nodig heeft als je steeds opnieuw gekwetst wordt het leven je weer nieuwe klappen geeft als je aan het einde van je kunnen bent niet tot vechten meer bereid je geen enkel lichtpunt meer erkent bedenk dan: je hebt jezelf…

ik zou zo graag willen, dat jij je hart geeft aan mij, ik zou geen dag meer verspillen, want alles wat ik wil ben jij, maar toch ben ik bang, om jou kwijt te raken en te verliezen, want ik ben geen rijke man, die jou alles kan geven wat jij uit zou kunnen kiezen, alles wat ik jou kan geven, en dat staat nu zwart op wit, is de toekomst…

Je bevestigde mij in trouwe eenvoud van gewoonte herhaalde jij jezelf om getuige te zijn van het feitelijke mezelf zijn tegenover jou die zichzelf was en steeds herhaalde wat zich in mijn trouwe eenvoud bleef bevinden jezelf, vond ik je mooi hoe je mij terug had gevonden.…

Je bent zoals je bent Het leven bestaat uit vallen en opstaan Je bent zoals je bent Blijf altijd op beide benen staan Je bent zoals je bent Ga niet naast je schoenen lopen Gewoon altijd jezelf blijven Wat voor weg je ook zal inslaan…

ik een engel heb die voor me zal zorgen Een vriend die mij door en door kent Buiten jezelf heb je niemand verlaten Je bent zelfs dichter bij mij komen leven Ik kan enkel nieuwsgierig zijn Naar de mooie dingen die je me nog zal geven…

Leven is verlaten telkens weer steeds opnieuw vanaf het begin Verlaten is vernieuwen opstaan, doorgaan laat achter, vind nieuw telkens weer tot de allerlaatste laatste keer wanneer het leven mij verlaat…

geloof wat je wil maar verander nooit je dril God laat je wel stil…