Alle inzendingen over Dichters brood

Opengevouwen openbaring van de spijs, kleurt dichters brood. Verhaal blijft drinkbaar evaluerend prisma in glas, vol gedecanteerd.…

Liefde schoot de roos, sindsdien ontspruiten druiven, uit dichters brood. Op de kerkhoven begraven varkens truffels, het loof is voor dichters . Poëzie als ei, door de tijden, hard of zacht, blijft deze eetbaar. Opschrift bovengronds de muzen die hij verslond, hij rust in vrede.…

Duizend dichters en nog geen VERS gesneden brood. Duizend dichters en nog geen RIJM op mijn ruiten. Duizend dichters geen gat GEDICHT in mijn regengoot. Duizend dichters en eindelijk een dicht-STUK.…

Oude dichters die gaan dood jonge dichters kunnen sterven. Blijvend is hun leesbaar brood goed voor u en ook de erven. Ja, wij dichters putten uit een eigen bron zonder heffing of belasting. In Den Haag staan dromen lozen klaar ons, ook dat nog, op te kunnen leggen. De Moraal: Stel in leiders maar geen blind vertrouwen.…

de dichter heeft levenslang levenslang het heilig moeten is het heilig moeten hem tot een gewoonte geworden... uit die gewoonte groeien woorden tot een acceptabel vers zo vers als het brood van morgen morgen wanneer de inkt is opgedroogd zal de dichter wellicht zijn vers willen vertolken…

Aldus wie zijn geluk in 't noden van een teken gelijk een geurig brood meewarig-blij durft breken, en nut de zuurste zemel-korst in heil'ge waan; om bij het heil dat weende en 't vreemde leed dat lachte, en in de hoede van uw deemstren, o Gedachte, eens, als een schone vraag, glim-lachend heen te gaan.…

Ze is: vegetarisch, mijd elk stukje vlees maar rijst de vraag: onder welke noemer valt Tijgerbrood?…

In Drenthe mogen mensen uit de goot, met een verslaving binnenkort verkassen, naar een bepaalde straat in hoofdstad Assen, genoemd naar, heel toevallig, Herman Brood. Als dichter meld ik mij bij deze aan voor een verhuizing naar de Vondellaan.…

de gelauwerde vaderlandse schrijver ziet geen brood in het afscheid van Reve hij is maar hoogmoedig thuisgebleven en denkt: ik ben de ware achterblijver Claus, een groot dichter uit het Vlaamse land toonde echte klasse in de kerkbank…

onlangs op een bijeenkomst met andere dichters tot m'n spijt weer eens gemerkt hoe weinig collegiaal de meeste dichters zijn elkaars werk lezen blijkt voor de meeste van hen een taboe terwijl goed luisteren naar andermans verzen al helemaal uit de boze is het lijkt waarempel broodnijd ware het niet dat er met poëzie geen droog brood…

We offreren gepeperde broden en schenken duister bitter de uren worden almaar witter de sauzen worden gehekeld met een zuur dat al eeuwen staat te rijpen slijt in karakters op den duur zo ook met dichters in valse toonregisters.…

geeft een dichter leest poëzie als dagelijks brood voeding voor de geest ( Dichters in de Prinsentuin )…

Toch dacht ik van een man als Herman Brood: Die sterft zo lang al - die gaat nooit meer dood.…

Wat ik betreur te hebben niet bezeten Is het geluk van menig burgerman: De vrede van het huisgezin, en van De kinderen, die mee aan tafel eten. En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen De liefste is bezwijmd van zaligheid, Dat ik de stem ken van de eeuwigheid, En van het hart, dat mijn hart is genegen. Maar dit is alles niets, al…

Nou vertel ut maar Brood wat moes jij met een elektriese apothekers weegschaal achter op je fiets (terwijl ut vroor & kraakte plus sneeuw - terzijde) ter waarde van een gemiddeld maandloon...? Hak geruild met een verslaafde neger voor een paar suede punt schoene en een goed gesprek. Hier heb je over nagedacht Brood!…

Gelezen op een stukje papier van Herman Brood in het museum in Groningen…

waar ging jij naartoe met al die treinen toen je je dochter meesleepte als een koffer van vlees en bloed waarom droeg zij jouw schulden tot ík ze voor een prikkie overnam zonder te weten hoeveel hoe was het voor jou om te liegen tegen iedereen die het niet horen wilde tot je stierf met drie tikken op je kist was je meisjesnaam niet een…

wat zoek je toch in mijn aderen schuilend achter bomen op de Grebbelinie waarom sloeg je dochter je van de trap met een bezem totdat ík aan haar voeten viel is het dan altijd een cirkel van wantrouwen waarin allen de vijand zijn was het een eik of een beuk en had je al je patronen nog terwijl je maten stierven werd toen de wereld…

een oneindige leegte genoeg kans om hem op te vullen maar toch wil ik dat niet kunnen de leegte steekt maar geeft een gevoel van veiligheid en rust niemand die iets weet over al mijn leed ooit ga ik zeggen dat het me speet hoe ik al mijn problemen verkleed dagelijkse twijfel moet ik mij openstellen? alles maar gewoon aan iemand vertellen…

Moederdag 2017, Wanneer dochter bij me langskomt, in haar kielzog een kleinzoon van drie, komt de vraag: wat wil jij, welk gebak? Het ventje staat te denken, wat heb je en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als de appelkruimeltaart! Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma, mag ik een boterham met smeerworst? En zo, zaten de…

Maar wie wat beter kijkt, die zal soms zien: Dit zijn geen echte Broden; dit is bake-off! Dus koop alleen nog met certificaat omdat het anders vast om broodroof gaat.…

Zo rijk de avond is aan schemer zo rijk het avondbrood was het maar dat dat ons het leven bood het ware al heel veel bij al die mateloze nood…

Wie werd er niet groot, Door het eten van wit brood. Aan de reclame te horen, Mag je alleen nog volkoren, Anders ga je eerder dood. De oplossing, als u die wil weten, Is een broodje half/om te eten.…

Vroeger aan het dwarsgebakken wit, Maar dat bleek snel slecht voor het gebit, Daarom terug naar brood waar graan in zit. De hele natuur op je bord, Alle granen, van haver tot gort…

hij had een brood gepakt en telde afgebakend zacht de sneden: één, twee, drie, vier tot vijf maal vier het volle pond plus twee bereikte; het geijkte aantal sprak voor zich: “een heel brood voor ik doodlig,” dacht hij tienmaal twee voor elke mond wanneer de avond valt in het begin slaap wel mijn lief, morgen weer gezond de wereld in…

'Wel fijn, maar klein', verzuchtte hij, 'ik zie toch meer brood in een tosti'.…

gedraaid, gekruid gehaktbal, drie beschuiten theetje drinken, daarna in plakken is er geen terug…

Ik zie het brood en lach maar stil en snuif héél langzaam aan de goede geur. Ik ruik het hart en de gebakken schil ieder voor zich en in zij eigen kleur. Ik keer het om en voel naar zijn gewicht en tast 't relief af met een tere hand. heeft ieder brood niet een eigen gezicht, als kwamen er geen twee broden van één land?…

Ze moeten zich eens vergeWissen dat hij is gekozen door publiek die het verschil ziet tussen Herman Brood en Anton Pieck.…

Een roos ontluikend en een druif die berst, In zwellende aar de volle korrels gerst, Van sparren ’t hars, die traan uit overdaad, Een vogelgorgel waar het lied in slaat, Dit dringen voelt de dichter zich verwant, Daar ’t wordend wonder, dat hém stuwt en spant, Ook tuinen bloemen zijn en glanzend fruit, Blank brood en wierook en een blij…