Alle inzendingen over Dolle

En als het leven dan over de dolle luiden lijkt te gaan en men het met sterke verhalen wenst te kleuren; dan zijn er nog altijd de dolhuizen waar men de normale mens niet hoeft te betreuren.…

dolfijnen dollen fijn voor de gein om fijn dol te zijn…

opgewonden als een dolle kanarie incasseert zij het winnende staatslot nu nog het geluk…

Ik deelde met Elisa bed and breakfast-kosten, Toen wij in dolle pret Nog door het leven hosten.…

ze staat in mijn hof te grazen met vlokken op de lippen trappelend in het rozenperkje nippend aan mijn vijver ik raad de spons onder haar schedel dode cellen die een leemte laten als ze me zo stomp staat aan te gapen droom ik dat ik in melk verdrink toch loof ik keer op keer de Goede Heer dat ze me in mijn hangmat laat slapen ze doet…

'Als u in een kristal uw friet wilt bakken Op vijftig meter hoogte in een bol Dat mag dan vet zijn; ons is het te dol Dus gooi ze maar weer leeg, die volle zakken' (Maar met een scheidingswand en heel veel klagen Wist men een splitsingsakte aan te vragen)…

de Dolle Mol is niet meer gesloten, dat wel, het systeem verdraagt geen klare kijkers die teveel kunnen bespreken met stemmen die kunnen tellen de koffie staat te verkleumen zonder warme mensenhanden het lot van elke geschonken kop in de krant van agitatie over frustratie en defenestratie - iets ging naar de mallemoer zo eindigt het…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

Als Zwarte Pieten Blije Mina’s waren die alles deden wat de Sint hen vroeg met borstels en met schortjes voor.... Genoeg! U zou zich dan toch bij het NEE-kamp scharen? Een stereotype, ook in kindertaal, is voor miskenden slechts een schel cimbaal. (voor de niet-zo-bijbelvasten onder ons: 1 Cor 13:1)…

Ach, m'n ziel is louter klanken In dit uur van louter kleuren; Klanken, die omhoge ranken In een dolle tuin van geuren.…

pret ieder lacht mij toe en word tot dollen aangezet maar ben, plots, bezweet wakker in mijn stapelbed aju, retteketet…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…

het zand vertraagt mijn woelende linkerhand die schelpen schept heen en weer op en neer schelpenlego ze klikken niet ze schuiven als dolle skiërs over duizenden korrels de lachmeeuw getuigt…

Een bolle teek uit Tollebeek geraakte laatst geheel van streek toen hij een bulldog beet en bleek dat deze had een zonnesteek en iets wat rabiës geleek zodat de bolle zich verkeek: want immers nu ook dolle teek.…

Ik wil bij je zijn me tegen je aandrukken naar je kijken als je lacht ik wil bij je zijn vannacht Ik wil bij je zijn ik wil je voelen van top tot teen ik wil bij je zijn heel sereen IK wil bij je zijn wil met je lachen en dollen tranen van geluk ik wil bij je zijn,dit kan niet meer stuk maar waarom ben ik niet bij je waarom doe je…

De kledingwinkels (jippie!) mochten open Een hele maand heb ik die afgesjouwd Zwaar hijgend kreeg ik bijna een burn-out! Helaas, een jurk met zakken kon ‘k niet kopen Dus ziet u mij alweer op een terrasje Met truttig maar onmisbaar damestasje…

Het is feest in de Alpen: Heidi und Sabine dollen in de sneeuw en de gloedvolle wijn ruikt naar kaneel en sinaasappels. Jammer alleen van die grausame gr’s die langs de huigen van Zwitserse vrouwen rollen.…

innemend als ‘t verstild verlangen me parelend naakt verder draagt verzuchtende ogen vertellen hoe zinnenprikkelend mooi ons dollen was wij samen dromend in Morpheus armen op verhaal komen…

Er zal een dag zijn zonder dollen. Ongemerkt sluipt hij binnen. De dag die met speels gemak het kind verzuipt. In de grijze stroom meegesleurd zijn alleen gedachten aan stoepkrijt nog gekleurd.…

Wat fijn om zo te dollen met elkaar. Ach, feit of laster, mij is 't om het even; Het lijkt daar soms wel op het echte leven.…

Fietsen door het zand: twee losse vlechten dansen als dolle vlinders. Op het landgoed hoor je die verre auto's als zacht muggenlied. Zwanen vluchten weg: over heel de wei galmen zingende vleugels.…

Wie ging de etherdiscipline dollen? Het lijstje krimpt, een deel valt door de mand Al wordt 'mijn' mol toch week na week verstoten Ik schaar mij bij de paar miljoen molloten…

Het was een avond lang een dolle boel: Je zag alleen maar vrolijke gezichten Omdat we met elkaar iets moois verrichtten Voor een bijzonder treurig goede doel. En dus hadden de mensen toch iets geks Die blij stonden te zwaaien met hun cheques.…

in een flits zie ik opeens mijn overleden vriendin in het gebaren van handen of het schudden van haren soms mis ik haar intens met al haar dolle fratsen vaak was ze heel verstrooid leefde in een andere wereld je zus en ik spreken wel eens over hoe dierbaar je ons was .…

Als jongen had ik meer moeten ravotten Ik zat maar bij de kachel met een boek Kwam nooit eens thuis met gaten in mijn broek Daarom wou mijn ontwikkeling niet vlotten Dus ga ik nu alsnog 'n beetje dollen Bijvoorbeeld door dat bushokje te mollen!…

Bladeren die van de bomen vallen die vormen samen een tapijt meteen daar wil je met je voeten dwars door heen en laat je vreugdekreten vrij-uit schallen Snel nog even dollen en genieten Het duurt nooit lang voor dat het weer gaat gieten…

boven het zwarte ven dansen twee paar libellen in 't rond met haakse vlucht, omarmd door stil, roestig veen zometeen zal het lijken of dit nooit bestond ze dollen nog wat doelloos en gaan weer heen…

schemer in een dolle rimpeling door de ogen van een dwaas zijn mismoedig zacht relaas als een cirkel zonder ronding verbied zich om op te kijken; het zou nergens nog op lijken zijn blik ontbreekt weerkaatsing en koestert ongemerkt geraas omdat zijn volharding helaas stierf tot een goede herinnering…

Vittel 1 In de hotelwitte stad met zijn minerale magie overvalt mij een kitscherig gevoel van vergeelde schoonheid, jeugdig gestileerd in art deco Vittel 2 Daar holt het baasje met zijn witte poedeltje in een dolle bui van vijf meter.…