Alle inzendingen over Door mij

Al zit hij ook met zijn faillissement Toch redt Dirk zich beslist uit de problemen: Hij kan gewoon zijn oude baantje nemen En dan opnieuw weer dienst doen als agent. Maar krijg je straks van hem op straat een bon Dan kost je dat denk ik al gauw een ton.…

De wedstrijd die in juni wordt gespeeld Wordt op de televisie voorbesproken En ook daarna zal men ons lang bestoken Met alsmaar weer deskundigen in beeld Diezelfde ‘specialisten’ gaan daarna Weer voor- en nabeschouwen op ’t WK…

Het Loveparade-terrein is nu verlaten In Duisburg is het oorverdovend stil Daar klinkt voorlopig enkel het geschil Van wie de schuld heeft en dat goed wil praten Waarbij een ieder dan weer snel verstomt Zodra hij zelf in de verdrukking komt…

Al worden door de bank die Dé bank heet Uit geldnood tal van banen opgeheven, Ze zijn daar wel het tennis trouw gebleven; Daaraan wordt deze week veel geld besteed. Want welke banen ook verloren gaan, Het grote geld gaat naar de tennisbaan.…

's avonds in het vervloekte huis sluiten de man en de vrouw tevergeefs de geesten in hun hokken op 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun diep beschadigd kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod…

Ik zag jouw toorn, jouw machteloze woede, om van geen enkele vrouw te houden kunnen. Het was niet zomaar dat geen enkele relatie, lukken wilde. Jij, Adolf Hitler, droeg zoveel haat en onbegrip jegens de ander, de onschuldig mens, uit eigen levensangst! Waarom? Waarom? Zovele onschuldige Joodse kinderen... vele jonge moeders zagen hun kroost…

Onze Willem-Alexander is de Koning van dit land. Zijn positie is de waarborg van Oranjes hoed en rand. Máxima, de grote liefde is de keuze van zijn hart; haar entree charmant en aardig, dus ook de onze, heel apart. Na het oude komt het nieuwe, maar gelijk in geest en band. Samen gaan we bouwend verder; aan de slag voor Nederland.…

Er was een mol die wel eens wilde weten wie hem 's ochtends op zijn kop had gescheten. Hij vroeg de geit: "Heb jij dat gedaan?" "Nee," zei het dier, "dat komt niet bij mij vandaan. Poepen op die manier kan ik niet. Ik poep ronde keuteltjes zoals je ziet." De mol die dus wel eens wilde weten wie hem 's ochtends op zijn kop had gescheten…

Een kakkerlak reed naar het Gooi, want daar vond hij die villa’s mooi en at hij restjes kaviaar, tot een butler met veel misbaar hem verpletterde met zijn hak: aan dat soort kakkers had hij lak.…

Die Gordon met zijn zouteloze grappen Bevestigt zo het beeld van ‘de Chinees’, Clichés van rijst erbij en véél meer vlees, Hij zou eens pure sambal moeten happen. Als dan het puntje van zijn tong verbrandt Wordt het toch éven stil in Nederland……

De tijgerpython was een enge slang Die als je zat zo uit de pot kon kruipen De poema die onhoorbaar aan kwam sluipen Een vijverkrokodil joeg ons op stang Dit jaar is er een Russische tiran En voor lokaal gebruik de Pieterman.…

Met de beste bril Van de wereld kan ik De diepste waarheid Nog niet zien - Werkelijkheid die te groot, Te veel omvattend is, Gezichtsveld dat uitdeint Naar links en naar rechts, En ik die daardoor nog steeds Niets zie, hoe kan ik dan Mijn blik vernauwen, immers Dan pas krijg ik een helder beeld Van de weerbarstige waarheid -…

Het gaat in Nederland hartstikke goed, We doen het met zijn allen hier uitstekend. Maar daar de ‘EU’ ineens ‘verbeterd rekent’ Heeft ‘Brussel’ ons genadeloos beboet. Wij Nederlanders zijn nu dik de klos, Soms wil je éven van ‘Europa’ los.…

koning Winter was weer in het land kort maar want hij is al weer verdwenen de sneeuw is door de zon al weg geschenen en mijn hand die kan weer zonder want maar zijn almacht liet hij fijntjes merken voor even veranderden alle bomen in berken…

De waterschapsbelasting wordt geïnd Door ’maffiosi’ die zich HEFPUNT noemen – Wat elke vorm van diefstal moet verbloemen. Al tijden staar ik mij op die naam blind. Hun rekeningen zijn zozeer abject Dat TILPUNT heel veel meer de lading dekt.…

Henk is meer van het weggaan dan het blijven. Bij hem wordt niet verenigd maar gesplitst. Toch zijn diverse clubs erop gespitst om zijn bejaarde aanhang in te lijven. Zijn komst is een electoraal geschenk. Het meest waarschijnlijk lijkt me Denk & Henk.…

De enige loterij die ik ooit won, zit bij me op de bank, niet in euro's uit te drukken en geen kans: dat ik hem inwissel voor een nieuwe"…

Hoe KOMEN ze erop, hoe KOMEN ze erbij? De medicijnen voor die afgrijselijke ziekte in ons land, te duur? Hoe komen ze erbij, de premie in ons land, te duur? Hoe komen ze erop, NU actie te ondernemen, door samen te willen gaan werken, groter in te kopen en MISSCHIEN Daardoor de noodzakelijke ( ( helaas helaas) medicatie voordeliger…

Overal mensen, toch voel ik me alleen. De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…

let op Silverbeck de pronte uit Kluisbeke die wars van lust en gebrek de aarde proeft en nietsontziend opbouw,koppeling en onderdanigheid verwoest Kende je Silverbeck die eens het boek las over dingen die voor de dood uit maar blijven groeien en zij daar een van was de woekering, het ongeremde dat plots verstomde En nu, voorbij geen…

Een ezel ben ik en zal ik altijd blijven, maar wat vanmorgen gebeurde zal ik niet gauw vergeten: een heel zachte en lieve man heb ik gedragen naar de stad die hem ontving vol vreugde. Er werd geroepen: “Hosanna, Hij komt in de naam van de Allerhoogste, Hij zal zijn volk bevrijden”. Er werden klederen op de weg uitgespreid en palmen. Zelfs…

Een zwaar, enigszins ingevallen dak dekt het kleine huis van Olle Kapoen, de wortelman, die woont tussen het groen van lieve vlierstruik en oude, kromme tak. Het kereltje is gesteld op zijn gemak, maar moet somtijds wat groots heldhaftigs doen, houdt zich daarbij vastberaden en koen; daarna verloopt het leven ongestoord mak. Deur en raamluiken…

dag, ik ga nu echt, wacht op mij, hier bij de poort, verander niet teveel in mijn afwezigheid zodat ik straks de weg nog weet en jij mijn baken bent. heus, ik kom terug, het gaat niet vlugger, niet meer zoals ik wil, mijn wil heeft plaats gemaakt ik heb de stempels staan het visum dat ik terug mag keren gegarandeerd door de doktoren…

het schilderij wordt niet begrepen toch krijgt hij tranen in ogen ~~~~ de foto is vaak mooier dan wat men echt ziet wat is nu schoonheid…

Een high kick en een opstoot naar de lever Twee draaitrappen en nog een linkse hoek Ik ben voor Rico, maar zijn tegenstrever Is duidelijk naar de knock out op zoek Ik hoorde haar eerst niet door het gejoel: ‘Daalt het al lekker in, dat kerstgevoel?’…

de muizenissen nestelen zich in het hoofd ze spelen een spel dat van kat en muis elke ochtend is het raak hoe bant men ze uit in de spelonken wachten ze op hun kansen tot men wakker wordt onschuldig begin van de eerste muizenis zo wonderbaarlijk die vermeerdering van ontelbare muizen nissen in mijn hoofd spreekwoordelijke…

De koorden waarmee jij me bindt, zijn sterker dan mijzelf. Ik kan ze niet verbreken, ook niet nu jij er niet meer bent. Het lijkt alsof ze sterker worden, hoewel de tijd verstrijkt en ik te oud wordt om nog lief te hebben. Herinneringen blijven verschijnen, ze willen niet verdwijnen. De koorden, vastgebonden in mijn jeugd, zijn nog dezelfde…

ik spit de tuin om poot de aardappelen zaai zaadjes voor kruiden voor zolang het duurt plant de tulpenbollen snoei de rozen nu het nog kan verwijder het onkruid voor zolang het duurt maai het gras schud het hooi en alles zal wel goed komen voor zolang het duurt laat de tomaten rijpen en de druiven zijn zo zoet immers er is tijd…

Manke, magere meeuw plassen in de kuilen van lege straten gaten in de muren de school gesloten, niemand die weg kon is gebleven na de rellen niemand die vrij kwam uit de cellen Verliezen zijn genomen koffers ingepakt het water afgesloten Oude stad, dode haven waar ik thuis was en terug had willen komen poets je witte trappen…

In mijn handen hield ik nog duizenden dromen, ze spatten als waterdruppels uiteen op de grond. Toen jij van mij werd afgenomen, en ik dacht dat ik er nu alleen voor stond. Maar vrienden, familie en kinderen, namen me gezamenlijk bij de hand. Om op deze wijze te verhinderen, dat niet alle waterdruppels opdroogden, in het zuigende zand.…