Alle inzendingen over Durf

Voor raad bij ons stuurloos gesurf Geeft heilig@hotmail.com Geen antwoord en dat vraagt dus om Een hoeder met visie en durf SMS nu! (ook jij, scepticus!) Voor de heilige Providius…

Gelijk een kaartenhuis is de Boléro een opeenstapeling van gelijken, zichzelf overtreffend in het waagstuk van de durf. Monotonie wordt steeds profetischer. Hoe plotseling, onontkoombaar en desastreus zal haar val zijn.…

bang en durf niet te zeggen dat ik ze niet weet Bang voor zijn woorden Ik hoor ze zeggen dat ik dement ben Ze denken zeker dat ik dat woord niet ken Ik voel me angstig en heel erg alleen Wie kan me helpen en waar kan ik heen Maar ik ben bang…

je dromen te beleven Grijp geluk steeds bij de staart Durf te nemen en te geven Ieder mens is liefde waard…

Beredeneren, realtiteit, verstand gebruiken, van tijd tot tijd Orienteren, adequaat, concluderen, met regelmaat Emoties tonen, nemen en geven durf te voelen dat is leven!…

Voorbij, streef ik nu Ben mijn eigen parvenu Gedichten, gedachten Geducht draag ik mijn kruis Heel cru durf ik te wachten Ik kom echt wel thuis.…

Ik kan mijn angsten nauwelijks verdragen; durf uiteraard ook niet om hulp te vragen en nu komt dan die hulp op internet… Maar ik heb niets aan deze therapie, want ik lijd erg aan internetfobie.…

weer in mijzelf geloven Je haalt de vrouw in mij naar boven Ik had haar al in slaap gesust Maar wat als jij haar wakker kust Wat moet ik dan geloven In mijn ogen ben je niet oud Een man die om mij durft huilen Daar durf ik wel bij te schuilen Het spreekt voor zich dat ik van je houd…

Hoe onbeschaamd geef jij je natuur de vrije teugel, ik ben vergeten hoe dat was Ik ben vergeten hoe ik zonder schuld en schaamte door het leven ga De erfzonde heeft jou nog niet besmeurd, durf ik te geloven dat ook ik nog schuldeloos ben?…

Op de grote levensweg met veel vreugde en moeite is het ook een heldendaad te kunnen strijden tegen kleinzielige hoogmoed vol kracht en durf eigen zwakheid en gebrek zien en dit niet willen verbergen voor de buitenwereld.…

ik durf niet te beweren dat dit de ultieme droom is van elk mens maar het kan zoveel slechter…

ik durf te spreken van een openbaring Gerard Reve kuste Zijn Lieve Heer en die smaakte naar zure haring…

Wat ik zie, Wat ik voel, Proef en ruik Vandaag, durf ik Zo een twee drie Niet te uiten, Ik open het laatje In het diepst Van mijn hart En besluit alle Waardevols van Het hier en nu In mezelf te verbergen…

Ik ga de deur uit zonder telefoon, Ik durf dat nog, dus doe ik dat gewoon!…

langzaam door te lopen naar wat er komen gaat, al moet het nog alleen maar ‘k ga het redden en ik durf opnieuw te hopen op nieuwe liefde en twee armen om me heen…

na niks meer te durfen zeggen, al deze weken zwijgen moet ik het toch echt uit me krijgen er moet een einde aan komen het kan niet langer zo doorgaan want zo ben ik niet, ik heb me als iemand anders voorgedaan ik wou alles doen om je van me te laten houden ik heb alles gedaan wat je wou, ik heb mezelf nooit tegengehouden je had me…

Ik doe het wel, Maar ik durf het niet.…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

regelmatig hou ik een afspraak met mijzelf kijk of ik weer verdwaal in mijn gehechtheden wil weten of ik nog genoeg om mij zelf lach of durf te jammeren als alles pijn doet dan zie ik zonder masker bezieling in de bron…

De echte overwinning Is niet die op een ander Maar die op jezelf Het gevecht gewonnen Van je meest gelijke tegenstander De kracht, de moed, de durf Om de strijd aan te gaan Om daarna te weten Nu kun je echt alles En iedereen aan…

Je blijft steeds maar lachen ook al heb je verdriet Het is als het zonlicht terwijl niemand het ziet Je zal blijven lachen ook als het echt niet meer gaat Durf dan te blijven dromen totdat het voor jou weer bestaat…

Als het licht is ligt zij daar aan de einder is het dat ik haar ontwaar telkens op haar vaste plek op gepaste afstand van mij neergezet als een regenboog onbereikbaar onbestaanbaar het maakt niet uit hoe dichtbij je komt ze schuift altijd vooruit en maakt dat verlangen nooit verstomt Hoe ver durf je te kijken hoe hoog durf je te staan…

Ik durf niet te kijken speel mijn hart aan jou voorbij in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil…

Sommige mensen voelen zich klein en hebben geen durf of willen zich niet op de voorgrond laten zien. Dat mag natuurlijk, daar is niets op tegen, maar ieder mens heeft zijn capaciteiten. Houd je talenten niet verborgen, want je hebt maar één kans in je leven om je te laten zien.…

In jouw ogen kan ik alles durf ik alles doe ik alles voor jou Ga ik van daken springen doe ik de gekste dingen ga ik voor jou door het vuur ben ik de held Tot ik wakker werd en besef dat ik voor jou mijn leven riskeer en mij zelf niet meer ben……

Dus excellentie, toon beleid en durf En tooi u met een olifantenslurf!…

en schrijven ligt nog een toegenegen gebied wat ik ook ga doen het kan krimpen of zinken toch durf ik te bekennen dat het ene woord het andere uithaalt en niemand meer weet waar het over gaat zodat ik nu maar even vakantie hou……

Wat hij de rest aandeed durf ik te gokken: Naar hen heeft Hans een lange neus getrokken.…

Ik durf het wel. Gedachten verlichten. Niet te fel. Mag ik lopen, in jouw straat. Ergens hopen dat dat bestaat. Soms is eenvoud Ingewikkeld. Soms wat stout en hemelprikkend.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…