Alle inzendingen over Een mager plagiaat?

Wat ik in deze regels ook beweer, - als altijd weer van harte aanbevolen, - Steeds blijft de vraag: heb ik dit niet gestolen? Oké, ik geef het toe: ik plagieer. Mijn Ik verzon dit gister bij de vaat, Dus noem ik het een prachtig zelfcitaat.…

Hoe Elsevier een 'Balkanpartizaan' met in zijn borstzak schimmige connecties liet plagiëren, maar zonder correcties, tot een z'n eigen tekst bij hèm zag staan en hij, verdacht van eender déjà vu, zijn Waterloo vond bij Nieuwe Revu…

Niet enkel letterdief, nee ook fantast Op smeuïge berichten kon hij bogen Die waren lekker uit zijn duim gezogen Nu is zijn naam als journalist belast Al maakt dat Peter Blasic vast niet blij Plezier verzint hij er óók zelf wel bij…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Blazen schrijversteksten hun laatste adem uit, verraad de kleur van inkt, waarin het neon de twijfel spuit, breekt alleen het ego in het zicht van elke morgen, vloeit het licht door polsgewricht, verstijfd in een literair gericht van achter ieder poëtisch aangezicht, in het zicht van dichterlijke associaties of het snel gekozen plagiaat…

trillend als een riet heb je de show gewonnen magere windhond…

Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

als magere Heijn handhaaft Appie zich nog graag in volle schappen…

Dat illegaal getuigschrift aan de muur Verliest dus binnenkort z'n geldigheid En dan hebt u ineens geweldig spijt Want de produktie was behoorlijk duur. Als Axel zegt dat ik hem plagieer Dan zijn de laatste regels mijn verweer.…

Is doden uw streven, dan heb ik geen leven,' zo kankerde magere Hein.…

Omdat hij nauwelijks at, Werd hij zo mager als een lat, Nu is hij voor altijd uitgegeten.…

nooit iemand die het kan verklaren telkens op oudejaarsavond zijn ze allemaal echt even rond onze vette en magere jaren…

Waar is het kind dat je ooit zong nu het in vreemd motief verdwaald geen tonen meer kan vangen In lijdzaam terugverlangen zing je ’t nog gouden regels toe van een onzuiver plagiaat Het kind ligt uitgespuugd op straat waar de coupletten sterven nu bruggen afgebroken zijn Maar met een eindeloos refrein verhaalt het nog in schril contrast…

dat had ook nooit gekund want ze rookte sigaren dikke sigaren, en dat viel op want zij was klein en mager heel mager en klein wij noemden haar moe ze was de grootmoeder zonder kleinkinderen het gaf niet, ze had ons de straatkinderen die haar sigaren zagen roken en haar moe noemden moe en haar hond die had ze wel, een hond haar…

Dun als mager riet is dit gedicht. Smalle taal. Zuinige woorden. Vandaag waren echte woorden als pijn en niet te zeggen...…

Ik ging bij Albert Heyn een boodschap doen, Maar trof daar al het personeel in tranen, Bevreesd voor de teloorgang van de banen Na een verlies van vijfhonderd miljoen. En Albert zelf bleek reeds op straat te staan. Daar prees hij luid de nieuwste straatkrant aan.…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

Eerst werden melk en koffiemelk halfvol, daarna de frisdrank light, de kaas halfvet. Gezond en slank, de toon was snel gezet, zo houd je ’t in dit leven langer vol. Hoewel, zo’n afvalrace gaat soms verkeerd; nu blijken ook de winkels gehalveerd. .... Nieuwsfeit: Het aantal kleine levensmiddelenzaken zoals groentewinkels en slagerijen is…

Hij wist dat er een ander was Het lukte niet om hem te duiden Wie kon voor hem de klokken luiden Over dat blijkbaar groenere gras Zij was zo stil en teruggetrokken Ditmaal in plaats van uitgelaten Euforisch en in alle staten Omtrent dit zoveelste verlokken Volkomen anders dan voorheen Door wie liet zij zich nú verleiden Wie was het die…

de dood is niet genadig, verwacht maar immer onverwacht de dood is een kankerlijer de dood is een hartenbreker de dood is ongeneeslijk ik zie Hein van dichtbij, een onredelijk figuur, neemt levens hij kan niet anders en ik steel elke dag die ik maar stelen kan…

de Belgische begroting is gegoten met een beetje geld van hier en daar wat bijdragen van hem en van haar heeft de raad eendrachtig besloten dat zij verder moeten besparen tijdens de volgende magere jaren…

Mager paardje, jaag maar: De steppe is eindeloos breed, De vliegen steken in je flanken, De stenen je zere hoeven, Je mag nooit stilstaan en drinken En de zon is zo hard en zo heet.…

zucht soms vonden wij op straat een broodkorst daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters donker waren de uren, zwart luizen waren wij, verbergers van een uitgemergeld lichaam de bedreiging voor de helden van een nieuwe belofte toch niets anders dan wat stumpers niets dan een paar magere…

Het is een magere troost dat alles moet verdwijnen en ik je hoe dan ook op een keer toch zou moeten missen, bij voorbeeld door de dood. Ik hou van je, al kunnen we waarschijnlijk niet meer worden wat we vroeger waren of dachten te zijn.…

Het is komkommertijd, het nieuws is mager Dus poema’s, cobra’s worden weer met vlijt Door journalisten uit hun kooi bevrijd. Door dik en dun is daar Jan Kees de Jager. Hij krijgt een dikke tien: geen euro-ketter. Maar worden wíj per saldo daarvan vetter?…

Magere Hein staat almachtig, tussen angsten en beven in. Heintje zelf leeft vrolijk voort, hij overleeft doodgewoon alles, en verjaart doodleuk iedereen.…

onlangs onverwachts zag ik magere hein die iets te zeggen had zo zei hij tegen mij een paar dingen eerst om te beginnen zei ik ik ga niet met jou mee er is te veel nog te doen zoveel nog heb ik hier waarvan ik houden mag wat nog lang niet klaar is voor mijn afscheid nu berg de zeis maar weg reis naar nergens verder maar kom…