Alle inzendingen over Eendjes

Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs en sneeuw snel verdwijnen.…

Heb jij het ook allemaal gezien het levende van vandaag de fladderende vlindertjes en de eendjes zwemmend langs de rietkraag ? Zag jij ook de zwiepende takken en hoorde je het ruisen van de bladeren voelde jij je eigen hart kloppen in heel je lijf, door al je aderen ?…

blote voeten bruine benen jurken rokjes korte broek bonte hoedjes hoge hakken slippers en een omslagdoek jonge eendjes witte zwanen bomen vol met vers groen blad weilanden met boterbloemen blauwe lucht wie doet je wat fluiten zingen zomerliedjes koffie op een groot terras zonnebril en mensen kijken ik wou dat het nog zomer was…

Zonnestralen in het gras Eendjes zwemmen in de plas Kuikentjes er achteraan Moeder maakt voorop ruim baan Het is Lente Het is Lente! Paardebloemen overal Niet alleen bij paard en stal Gele bloemen in de weiden Om de mensen te verblijden Het is Lente Het is Lente!…

Roodbonte koeien in 'n groene wei gele boterbloemen natuur maakt blij Dieprode klaprozen 'n blauwe lucht soms 'n witte wolk ik slaak 'n zucht Bruine wollige schapen paardebloemen heldergeel donzige eendjes 'n kleurrijk geheel Donkerpaarse distels verdwaalde madelief 'n kleurenpallet Holland ik heb je lief !…

De jaren tellen: een zomer in Een tuin, eendjes in het park, Hondjes om mee te spelen; Hij is weer thuis geweest, heeft De wijzers van de klok gespeld, Vluchtig woorden gekust. De vrijheid; om terug te zwaaien, Het korenveld te zien bloeien, Het water zien stromen, als een Beek, als een beek.…

zittend aan de kant van het meer turend over het weidse water is het heerlijk genieten een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug jonge eendjes volgen hun moeder zwanen zwemmen statig in colonne langs het heldere water geeft zicht tot op de bodem een school visjes is te zien in de diepte met de zon helder aan de hemel de wind kabbelend…

In aangename sereenheid ontwaakt een nieuwe dag met zonnestralen warmer dan warm wind zachter dan zacht de bomen weer een tint groener dan gisteren afstekend tegen een hemel die blauwer is dan blauw waarin wolkjes zweven witter dan wit vogels mooier zingen dan mooi eendjes donziger zijn dan dons lammetjes liever dan lief het gras groener…

Eendjes op zoek naar een partner verwelkomen haar met een liefdesaanzoek. Wolken maken verwonderd plaats voor glinsterende zonnestralen. En haar gezicht (de zon) wordt alsmaar mooier, spoedig is ze een volwassen vrouw.…

(elfje) eendje zo lelijk is zijn spiegelbeeld hij ziet zichzelf niet zwaan* * voor alle elfjes die zichzelf nog een lelijk eendje vinden, ooit zit er ook in elk van jullie een prachtige zwaan.…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo.…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo.…

In het lichtend ochtendgloren als de zon zich vleiend zacht laat zien en onzichtbare wind rimpelingen maakt op het water waarop het zonlicht sterren strooit en je de eendjes al hoort met hun vrolijk gesnater de takken van de bomen geknopt maar nog niet in vol ornaat getooid steken ze af als afgedankte penselen tegen het blauw van de hemel…

glijdt langs me heen enkels zwikken knieën knikken want mijn wortels gaan echt niet mee jij zei nee waar ik ja had verwacht ging mee vertelde hoe dubbel dat voelde samen geraapt wat we hadden verloren woorden gezegd die we niet wilden horen ik stapte uit trapte naar kiezels die zich knarsend verweerden gooide steentjes om eendjes…

twee en een viertal volle glazen Onder in ‘t warrig hoofd delf ik haastig naar succes -Zeven na twaalf uur alweer Wachtend op een uiting van begrip en warmte van genegenheid als ik mijn verdriet acteer Zacht en gemeen zei zij: ‘tijd veracht onwetendheid’ In de drukke vijver waar wij een toekomst uit-proberen te zeven zwemmen nog vele eendjes…

naar morgen vermeden hun wereld stond al jaren in brand waar lichamen ondergronds leden verloren zij hun stad hun land vonden bunkers als huis van heden het mes, verroest, werd onlangs gevonden maar de boom was niet meer en al wat overbleef waren vage letters door lussen verbonden en een stuk schors dat in het water dreef tussen jonge eendjes…

Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs en sneeuw snel verdwijnen.…

op een bankje in het park zaten we gewoon spraken rustig over alles eendjes zwommen zondeloos voelde jouw hand in de mijne ging recht op en keek je aan zag je ogen die vertelden dat we samen verder gaan vogels fluiten uit de struiken eenden kwaken lieve lust bloemen kleuren volle borders en het gras ruikt naar geluk rozen geuren naar…

haar diepe winterslaap Lentezon speelt met de silhouetten van ontluikend groen dat afsteekt tegen een azuurblauwe lucht Vogels komen weer terug van hun verre vlucht op zoek naar een nieuwe lentebruid en zingen het hoogste lied met hun lieflijk stemgeluid Bloesem en narcissen verspreiden haar betoverende kleuren en adembenemende geuren Eendjes…

zag je in het park staan je voerde eendjes in de vijver keek je heel verlegen aan je blik werd alsmaar grijzer ik groette je je ogen lichtten op zag een glimlach op je lippen je tracteerde me op drop een ontmoeting als zovelen met dit verschil het afscheid deed me pijn ik miste je meteen de wereld kon me niets meer schelen…

toerend in mijn eentje waggelend door hollands waterland zie ik tot de dames ter bekoring die op afstand hen beschouwen hoe ijdel zich woerden protsen in van sloot en plas hun spiegel het eens gekozen lief dan spetterend tot zij nat ten slot het jawoord geeft door haar snavel dan te richten op als lelijke eendjes de verliezers die hij eerst…

ik zag je in het park staan je voerde eendjes in de vijver ik keek je heel verlegen aan je blik werd alsmaar grijzer ik groette je je ogen lichtten op zag een glimlach op je lippen je trakteerde me op drop een ontmoeting als zovele met dit verschil, het afscheid deed me pijn, ik miste je meteen de wereld kon me niets meer schelen…

In wolkenloos blauw opent de dag met zonnelicht en morgendauw zingen de vogels hun liefdeslied en eendjes nog even soezen in het veilige riet Onzichtbare wind maakt rimpelingen in het meer waarop zonnestralen schitteren en als vuurvliegjes dansen op en neer Bomen beginnen al te kleuren in tere tinten groen Narcissen staan te geuren in…

Een vader met kind bij een bruine sloot Wilde eendjes voeren met oud brood Uit een knisperende zak met kruimels gevuld Op een koude zondagochtend in nevelen gehuld De brutaalste eend met harde snavel gebekt Had als eerste gedreven naar hen gekwekt Met stomme verbazing zag hij hoe de kleine koter Zijn vermeende droge brood opat zonder boter…

vanuit de goot Het leek eerst alsof het hozen zou blijven maar gelukkig werd het voor de pauze droog nu drijft daar ginder met een grote boog de boodschap die ik stiekem kon schrijven meester had lekker niets in de gaten toen ik naar de natte buien zat te staren mijn dobb’rende vraag voor me uit liet varen die nu bijna in de vijver bij de eendjes…

Eendjes zitten graag in het water en worden later zelf moeder of vader.…

Hij blaft naar eendjes, als een dolle hond zigzagt zijn slagschip tussen zondagsklitten om kantje boord langs trammelant te slippen door handig over busbanen te wippen Pas dan paniek ik: kachel, water, pitten! De taxigast, zijn tikker stopt terstond.…

Toch loop ik tevreden naar het park toe en geef de eendjes brood, niks aan veranderd en ik klaag toch niet?…

blijde blik op elkaar stappen ze voort Veel hebben ze meegemaakt van alles en nog wat met elkaar gedeeld ze zijn door de wereld aangeraakt maar zijn door elkaar nooit verveeld Na lange tijd zijn ze gaan samenwonen hij vroeg haar hand in het prille begin ze gaf hem die en sindsdien dragen ze blosjes aan beide konen Nu zien ze de jonge eendjes…

Dit is wat hij is Mijn broer en ik kijken samen naar de eendjes Van buiten is hij een oude man, maar van binnen onaangeraakte frisheid.…