Alle inzendingen over Eenzaamheid zegen

daalt nog neer over niets dan harteloos kille stenen O, het leven hoeft van mij niet meer zeg ik wijl mijn ogen om jou wenen Stille eenzaamheid is wel ongeveer hetgeen mij nu nog rest in het leven Lieveling, mijn hart bestaat uit zeer edoch ik wil je alles graag vergeven…

hoe was het ook al weer eenzaam wantrouwig iedereen die zegt dat ze maar eens moet zeggen in 's hemelsnaam wie ze dan wel vertrouwt dat is pas de ware griezel wat zeg ik de laatste griezel alsof er iemand op deez aard zou zijn die ze meer zou kunnen vertrouwen dan zichzelf die zou haar trouwens ongetwijfeld vertellen dat…

Een telefoontje van jou brengt me van mijn stuk ik hoor jouw stem ik hoor jouw adem het lijkt net of ik in jouw lijf zit Ik zeg niets wil alleen maar luisteren wil alleen maar stil zijn me verbonden voelen met jou en mijn eenzaamheid is voor even weg...…

dichtbij En dat vlinders geleden woordeloos nachtenlang onze zachte handen gleden zeg me... ben jij wel eens bang?…

er was eens bakker die werkte van middernacht tot 's morgens vroeg half negen hij kwam daardoor zijn vrouw bij haar ontwaken nauw'lijks tegen in zijn geval was dat waarlijk een zegen…

lachen zal ik ik zal leven wat ik ook zeg zeg ook ik wat? leven zal ik! ik zal sterven wat ik ook doe doe ook ik wat? sterven zal ik!…

Als de kern van je hart mij nu zou vragen of ik weet wat liefde is dan zeg ik nu al dat jouw hart mij lezen kan Warm en zo lief, teder de werkelijkheid lijkt even weg wegen die mij nu zullen leiden totdat ik weer in je armen rust al ben je nu maar voor even weg Ik voel veel meer dan ik kan verwoorden woorden schieten ook tekort het gaat…

als ik woorden om zou draaien en letters zou vervormen kan ik misschien de zinnen schrijven welke ik al verzonnen heb om jou te vertellen wat ik je zeggen wil zijn al te veel woorden veel te vaak veel te vuil gemaakt om ze aan te horen is zo nep iets nieuws te verzinnen een nieuwe taal je weet de betekenis je voelt het en…

De zegen van mijn Moeder voor zij stierf... Vraag niet, hoe vaak ik langs zingende wegen Haar leer vergetend mijn leven verzwierf. En zingt een Knaap, zijn hart en lippen rein, Over ons allen het Lied van Gods Zegen, Zal nu zijn zingend woord mijn zegen zijn?…

De zegen van mijn Moeder vóór zij stierf... Vraag niet, hoe vaak ik langs zingende wegen Haar leer vergetend mijn leven verzwierf. En zingt een Knaap, zijn hart en lippen rein, Over ons allen het Lied van Gods Zegen, Zal nu zijn zingend woord mijn zegen zijn?…

De kardinalen kunnen haast niet wachten Verdringen zich ‘bezorgd’ rondom het bed De paus nog eventjes rechtop gezet Ze mompelen: dit zijn de laatste nachten De katholieken bidden: "God is groot" Toch krijgt hij deze paus nog steeds niet dood…

Waarom vraag ik dan toch, steeds maar weer, of je mij je liefde écht wil geven, en zeg jij me steeds wel duizend keer, dat jouw liefde niet is, voor maar heel even... Waarom laat ik me dan toch, steeds maar meer, met onzekerheid omgeven terwijl je me zweert, ja telkens weer, dat je me nooit meer op zou willen geven...…

Hoe koort de zunger in 't kwadraat met veel te lage tonen; hoe apagaapt de klierkoortsdwang met vierentwintig zonen? wat snirkelt en wat zeemlapt hier de atopeet-rioenen, de klerevoortpetalen ook de rode teekpioenen? ik heb geen droomverloren zicht maar enkel taalprobelten, hoe kunnen dan de vierkantsziel van leverzoet gaan smelten?…

Zeg me dat het waar een contract bij de notaris Zeg me dat het zo is onze liefde als verbintenis Kijk in mijn ogen en zeg: ja ik wil Deze dag die ons betovert vanaf nu delen wij allebei ons deel Zeg me dat het waar is wij voor altijd samen onze relatie niet meer in verborgenheid en zeker de Ambtenaar zal dit beamen Nu pak ik jouw hand…

Ik weet echt niet hoe ik het zeggen moet je verwinterde getrimde baard is misschien te nà, mij voor taal te dichtbij, te kiezelgrijs ik weet werkelijk niet hoe ik je ouder wordende lijf moet weergeven zonder de woorden 'verlies' of 'fataal'. Ik heb geen idee ik weet niet waarom het woord 'rimpels' zo banaal klinkt ik weet niet hoe ouder worden…

wij takken van de kerstboom zaagden voor het maken van kransen in de weken van advent want ooit zijn wij nog heiliger dan de paus geweest was het bezoek van een geestelijke een klein familiefeest het waren de jaren van het rijke roomse leven waar hiërarchie nog belangrijker was dan wat de priester in zijn brevieren las ieder de zegen…

Zeg was mijn jeugd niet verleden jaar sprong ik nog touw speelde verstoppertje ‘k dacht toch werkelijk eventjes maar, dat ik verliefd keek naar mijn eerste vriendje Zeg was mijn eerste baan niet net erna, leerde ik werken voor een ander ’t leek er werkelijk op, eventjes maar dat ik mijn salaris ontving, een beetje onwennig en ook wat raar gaf…

Ik zie hoe hard je moet vechten Hoe uitgeput je wordt van de strijd Ik zie en voel hoe hard het is Maar onthoud: niemand wil jou kwijt En al heb ik er alles, alles voor over Maar ik kan alleen machteloos toekijken Ik wil helpen maar wat moet ik doen Om een oplossing te kunnen bereiken Om jou pijn te kunnen verzachten Om een lach te…

De zanger voldoet aan alle verzoeken, en alleen híj hoort God soms vloeken; want als God neer kijkt op Zijn kerk, weet Hij: Op mijn werk rust géén zegen.…

Het is zover, ze gaan de tunnel boren Zodat er ooit nog eens 'n Metro komt Kritiek lijkt voor het merendeel verstomt Want alles 'Okidoki', valt te horen Maar waarom, als er écht geen rampen dreigen Moet zo'n machine voor de start de Zégen krijgen?…

toen de pastoor de zegen gaf nam de boer zijn hoed niet af hij dacht is de zegen goed dan gaat hij ook wel door mijn hoed…

Geef me de woorden onder de woorden die niets zeggen Kom zeg het mij,geef me die woorden die alles onthullen Geef mij die woorden die mij vertellen dat jij net zoveel van mij houd als ik van jou. Zeg het mij…

waren het zomaar woorden die ik uit sympathie schreef was het een dwaling van mijn eenvoud niets meer dan de gedachte van een gelijkgestemdheid was het de schreeuw van een eenzelvige pauw die in zijn pracht van veren enkel regen naar me riep ~ ik maak me geen illusie de juiste toon te treffen zeg me, raak ik de sterrenglans…

Eertijds werd volgens onderwijsmethoden Bij het theorie-examen (lang gelee) In plaats van ‘Mag dit, kijker? Ja of nee?’ Heel onverwacht gevraagd ‘is dit verboden?’ Zo heeft ‘t Vaticaan het ook gevoeld Toen ‘nee’ vertaald werd waar ‘ja’ werd bedoeld…

Ik leg mijn ellende in dit gedicht Tranen rollen over mijn gezicht Verdriet doet mijn lichaam zoveel pijn Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Mijn gedachten keren terug in de tijd Van wat ik ooit heb gedaan heb ik geen spijt Ik kon de hele wereld aan En wist niet dat het ooit over zou gaan. Dikke donkere wolken boven mijn hoofd Mijn gezondheid…

Zeg niet koolwitjes zijn het maar ze fladderen van links naar rechts naar boven naar beneden spotjes wit op groen op blauw op lila op lavendel kijk er eens naar fladderen maar onooglijk voorbijgaand in geheimschrift in codetaal…

Stille stem van het woord van niet zijn en wel zijn zal in de naad gespleten worden waarachtig het stijgt me op de lippen het warm te zeggen hoe lang nog duren uren kleuren gegooid tegen de regenboog blijven dan nog mens spreek van geen begin zeg van geen eind geheimhouding trilt in vertrouwde klank geeft nieuwe woorden met bestaande kleuren…

ik zeg niet wat je al weet pak het ook niet in het blijft dan zichtbaar het is immers niet een schaduw die ik bemin…

Hoe zie ik er uit ? Buitengewoon beroerd. Oh god, ik ben dodelijk ziek Nee, valt wel mee, je bent moe. Ik stort in van vermoeidheid. Je hebt wat vermoeidheid onder je ogen. Daarom haal ik het eind van de maand niet. Je wordt nog 85 als je het mij vraagt. Maar nu ben ik lelijk en moe. Lelijk ben je niet en moe ook maar een beetje.…

Dit is een aanrader. Vol van monteringsdrift Staat hij al sleutelend Waarlijk voor niets. Neemt zelf zijn brood mee en - Kostenbesparender Kan niet- hij komt elke dag Op de fiets.…