Alle inzendingen over Feest in de Hemel...

De kleine mensen gaan tussen de grote met het speelgoed van hun ogen. Er slapen ook zulke vette bloemen in de sloten en de takken waren zo blauw toen de maan aan de andere kant van het huis ging staan. In héél dit zacht delirium van nacht en fruit en bloem klinkt dof een weggedragen trom.…

Op straat is het feest, lampionnen in de nacht. Een gemaskerde stoet trekt voorbij. Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

Er was pas een feest. Geschoeid op andere leest. De kater was groot.…

en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale licht en donker plezier en genot muziek en beweging ontmoeten elkaar worden zo driedubbel dik tot feest…

Het is ons feest feest in Mei Het plechtig plaatsen van de boom de meiboom De hoogste boom uit de buurt En dan de optocht met slaande trom Zomer zomer komt weerom En wij dragen takjes helgele bloemen Die worden aan de kale boom vastgemaakt Door moeders en zussen vaardige handen De kale boom wordt nu een droom…

Het water spoot weer fijn uit de kanonnen De eerste binnenstad is al gemold En ook op de tribunes werd gedold Het voetbalfeest is ouderwets begonnen IS hoeft zich er niet mee te bemoeien Omdat men zich ook zelf wel uit kan roeien.…

Oranje tulpen versieren korenbloemen onder de driekleur.…

Hij is tachtig en woont drie hoog Ach, het wintert maar het is droog. Leunend in zijn vermolmde zetel Op de kachel, pruttelend de ketel. Toen, met haar, mijmert hij even Zijn Droomprinses, wat schoon was het leven. Buurvrouw afwezig - bij zoon op bezoek - Proviandkast preutelt, karig zeg, zelfs géén éne koek. Straks toch een heerlijk…

Schijnwerpers lichttorens vuurwerk het laatst kwam de akrobaat Wielrijder mensen O-monden Medalje-keerzijde over middernacht heen rillen soldaten (van de ruiterij…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

de geur van een gebakken tulband een schijnsel van waxinelichtjes zilver en rode glimmende versiering die hartverwarmende binding er is een stil moment een diepe wens voor vrede het Goddelijk kindje zo dichtbij de belofte van de hemel naar de aarde in een stal er is het streven de wil van vriendschap toch om elkaar geven dit feest…

oranjetipjes ze zijn wel erg vroeg dit jaar ver voor koningsdag…

Eerst lintjes met een knikje, en vandaag, op Koningsdag, kleurt alles fel oranje. Men tolereert met vlaggen en met franje die sjieke monarchie maar al te graag. ‘t Heeft niets te maken met saamhorigheid maar met de lentekriebelfeestjestijd.…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

Op een feest altijd even de nacht in lopen -- en de vreugde zien.…

als Poetin sterft is treuren dan terecht? veel mensen rouwen écht niet om die kwal zijn oorlogswaan bracht één groot tranendal dus vind die Poetin fans geRUSt ook slecht het wachten op zijn uitvaart is geen straf we zullen immers dansen op zijn graf…

Achtervolgd door wat je losliet, de liefde van je leven en het leven door de liefde, kun je niet meer aarden. Het openbaart zich in je binnenste zodra je oog in oog staat met haar evenbeeld. In alle heftigheid breekt het verleden open uit je ontgraven fotodoos. Wat als je toen… hoe komt een mens tot wat hij niet wil doen.…

Gods Engel komt! Een stralengloed Omschijnt de rotsspelonk: Het aardrijk beeft, dat Jezus bloed - Het bloed der Onschuld dronk! De grafsteen wijkt voor Hemelkracht; De bleke wachters vliên. Daar rijst hij, uit der doden nacht, Die geen verderf zou' zien! Triomf! hij won de zegekroon; Hij heeft de Dood…

Champagne bruist en kaviaar blinkt op zilveren schalen. Verguld is iedere zin, elk gesproken woord. Rokkostuums, avondjurken gaan in het rond. Gouden colliers en bloedkoralen kettingen vullen decolletés. De wals, de tango, maar ook rock en roll in een uitgelaten sfeer van feestvierende lieden. Kostbare drank wordt geschonken in een dampende…

Men zegt, dat is het hemelse gebod, Je kunt toch niet altijd in leven blijven? Met zo'n verklaring wordt de dood nog tot Een feest en kan men naar de hemel stijgen. Maar hoe kan ik het bittere afscheid Dat ik neem van mijn schamele bezit Vergeten, als ook ik word voorgeleid?…

Op eerste paasdag zijn de kerken leeg dit jaar; de woorden klinken ak’lig hol De ziekenhuizen echter liggen vol en brengen onrust, twijfel, pijn teweeg Men zegt: ‘De Heer is waarlijk opgestaan!’ Voor velen is Zijn plaats nog niet vergaan!…

in de hemel geweest…

jij bent voor mij altijd een sprookje geweest met vingers lenig als een geest onzichtbaar in hun feest gesluierd met geheimen die wolken in een warme mist waarvan alleen de hemel helder is als wij het aardse gaan verlaten om leven eeuwig te gaan maken wij keren altijd terug uit hogere sferen om in een nieuw begin het nogmaals…

wit sluierde langs muren golfde en danste in een maagdelijk feest jij bent er geweest deelde het hemelse kramen van plezier kleurde uit licht nuances in begroeten ontmoeten van leven dat brandend pigment gaf aan het intense nemen en geven zacht sluier je weg danst in het wit van de muren je oneindige uren…

stenen beelden wiegen niet in het bed van donkere tonen het orgel speelt een wiegelied laat kinderen tot mij komen een ijle stem klimt zacht omhoog langs bogen en pilaren om in de melodie iets van de hemel te ervaren het koor zwelt aan en juicht haar schoonheid toe trompetten schetteren feest, het paradijs is nooit zo mooi geweest…

stenen beelden wiegen niet in een bed van donkere tonen het orgel speelt het wiegelied laat kinderen tot mij komen een ijle stem klimt zacht omhoog langs bogen en pilaren om in de melodie iets van de hemel te ervaren het koor zwelt aan en juicht haar schoonheid toe trompetten schetteren feest, het paradijs is nooit zo mooi geweest…

Het leven gaat door met de tijd als zekerheid tot de hemelpoort.…

Bij een nieuwjaar De eerste handen Afgerukt - was het Maar bij een Paar vingers gebleven - De eerste ogen Die in dit leven Nooit meer zullen Zien, terwijl de Tijd zonder mededogen Doorgaat met waar het Mee bezig was - De mate van menselijk Lijden te meten - En de eerste dode Weer is gevallen Bij een grimmig feest…

Wat als de Sint geen Sint was maar een trol wiens trek in kinderen niet kon verjaren en als zijn Pieten eens kobolden waren beneveld en verhit door alcohol dan was er niemand die er zin in had en voerden we geen zwartepietdebat.…

ik heb je profiel weer gezien je haren plukten hemel de kleur kon ik door tegenlicht niet goed bekijken je stem klonk zacht ik zag het paradijs opbloeien en je ogen groeiden bloemen die ik nog niet plukken mocht nog winteren we door feesten trage dagen maar je blikken dragen al een kleur die lente opent in een nieuwe pas…