Alle inzendingen over G-spot

Je snapt het niet, maar men zegt dat De Hond In Nederland een man is met gezag. Vandaar dat hij niets zinnigs zeggen mag. Dus als hij “Doen!” zegt, denk ik: “Hou je mond!” Alleen als je geen kennis hebt van zaken Mag je hier kennelijk reclame maken.…

Ik geef je vandaag gratis het witgrijs de vleugelslagen van ook de meeuwen de laaghangende wolken die verhuizen wellicht van Friesland naar Westmaas. Het is altijd een ik en de laatste fase samen met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk wil wensen de hele dag aanwezig te blijven om iets te betekenen voor de gewone ander. Wij hebben als…

Leegte heeft geen vaste plek Ze roert zich als een blinde vlek Net als goede satire soms niet Vacuüm verpakt in loze woorden Een verdorde dodelijke geest Uit eenzaam kwaad gefreesd Is nergens niemand ontgaan Laat iedereen achter ontdaan Die kop kan niet meer in het zand Maar hup, zand erover, in de krant Verstand op nul gevuld met angst…

ik voel hoe dood verraad pleegt aan mijn botten nog spot ik mijn God in Spaanse zon ik kijk niet om wil slechts vooruit de zomer nog omarmen maar echtheid is geen bijgeluid, kanker sluit het leven in en uit…

De spot laat zien, dat we steeds asocialer worden, maar heeft U het ooit minder gezien? Waar woont U dan?…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

Uw fantasie is goudglans, die m' een zon doet lijken; dat maakt mij bang want, ach, hoe lang, op eens zal blijken, dat g' op uw wens een ander mens hebt doen verrijzen, een mens die leeft en waarheid heeft slechts in gepeinzen, dat g' aan mijn beeld hebt toebedeeld te grote schoonheid, en dat uw droom zinkt in de…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee Dat u de ziekte hebt van Van der G.…

(een naamdicht) G oed, hij spreekt dan .. W el uit wat ... I n hem .... L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Al mag hij niet regeren, maar gedogen Al is er menig burger die hem laakt Wordt elke rechter op zijn weg gewraakt En knabbelt hij aan Bea’s machtsvermogen Veel glossyverkoop met een zachte G Want een dubbel paspoorthouder koopt er twee…

De groeten dus van Volkert van der G.…

De (g)orgelende wind, orakelt onverstaanbaar, de luiken ratelen. De blaren die getuigen, druipen af, stoetsgewijs.…

Een verstokte drinkeboer uit het Gelderse Hoevelaken wil echt iets doen om van zijn verslaving af te geraken, hij meldt dat hij van nu af aan weer het nuchtere pad zal opgaan, en enkel nog op dagen eindigend op -G een fles zal kraken ...…

De zwaarste straf voor Volkert van der G. Is drie maal daags een copieus diner.…

Die wereldleiders zijn niet te benijden, Al is de catering nog zo perfect In Hamburg is er nauwelijks respect De sfeer is daar inmiddels om te snijden. Bekvechtend komt men niet tot een akkoord In Hamburg valt geen opgetogen woord.…

gedichten zijn niet meer maar ook niet minder dan een eindeloze vlucht van wolken langs de hemel waartussen soms een zonnestraal tevoorschijn komt en mij recht in mijn hart raakt…

Drie jaar collega Aardig en attent Sloom van lichaam en geest Een wandelend vraagteken Maar fel met woorden Snel met tranen Onrecht voelend in elke zin Altijd met dat rokershoestje Terwijl ze al vier jaar gestopt was Het zal wel meevallen Zei ik in maart Toen ze naar de dokter ging Kanker zei hij En haar leven was voorbij…

Het dooit vandaag De zon zoent wijkend ijs Leven keert terug na dagen van witte, trotse vorst waarin de tijd leek stil te staan, alles bij het oude bleef en vandaag weer even vroeger was Dooi doet leven maar klinkt als dood De vergankelijkheid van smeltend ijs…

Wat gezegd is, is gezegd.. Wat over blijft zijn gedachten.. Soms waar, vaak krom en toch recht.. Herinneringen aan gedachten over smachten… Verlangend naar een iets.. Wetend dat dat bestaat… Gaat het leven door, met of zonder niets? Of is het toch zoals 't gaat?.. Wat er boven komen komt en overblijft? Eerder is al lang geleden.. Goddeloos…

Gisteren viel er een blad omlaag. Er ontstond een gevoel. Dit is wat ze noemen “melancholiek”. Bladeren doen niet bepaald weinig moeite een melancholieke reactie uit te lokken.…

Bij het afscheid hebben we beiden een paar woorden gebruikt: “een fijne dag nog!” Al denkend: wat doe jij nou? En ik dacht nog: Nee, nee, niet praten, als je opnieuw gaat praten, gaat zij vragen stellen, een gesprek dat wordt alleen maar vervelend en ik ben een slechte luisteraar. Een gesprek: zij vindt het zogenaamd geweldig wat ik zeg, ik…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

Na dagen haten, maanden bekoelen en jaren vergeten. Ben jij weer terug in mijn hoofd waar je ooit ook al zolang heb gezeten. In andere tijden met meer levenslessen komen wij weer bij elkaar. Als vanouds zitten wij met elkaar te praten. Loze woorden die weg vallen in de aantrekkingskracht. Die chemie tussen 2 mensen een onvoorstelbare kracht…

Mijn moeder Mijn herder mijn hoeder Mijn voorbeeld mijn kracht Soms zo eerlijk en hard Maar altijd zo zacht Mijn herder mijn hoeder Mijn moeder…

Ik wil je zoenen... Maar alleen op de meest connotatieve manier mogelijk zodat geen enkele woordenboekdefinitie een kans maakt om te beschrijven hoe je longen zich vullen met de meest zoetste rijkste zuurstof mogelijk... En je toch zo ademloos laat zijn.…

Ik zweer dat als ik je nu kus... Ik de volgende 60 jaar van mijn leven proef.…

Juni was de maand van de verlossing, vrij van mijn kwelling. Terug naar mezelf. Volhardend nooit meer mijn hart te geven aan een man. Kwam jij daar twee maanden later, terug uit mijn verleden. Terug naar het heden. Alsof jij eigenlijk nooit bent weg geweest. Een nieuw begin van iets ouds. Onverwoestbaar en echt. Overtuigend en mooi. Zwijmel…