239 resultaten.
roze glazen
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.251 je bouquet streelt gruwelijk mijn tong
je smaak vrijt dode stukken uit mijn mond
en ik wil jou
jou door hem vervangen
wanhoop wreken met verlangen
en drinken van de wijn,
de wijn die ik nooit proef
te lang gebotteld in geheim
maar nu geschonken voor ons
in roze glazen…
Alles
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 136 Alles
ging in kannen en kruiken
het klare water
klare wijn
Alles
wat geschonken
wat gedronken
vocht, vloeibaar
De kruik
als
het ranke lijf
van een vrouw
Nu is daar:
de fles, het drinkpak
de bidon, het rietje
waaruit je lurkt
Het waren
kannen en kruiken
waarin alles
te gebruiken, te bewaren.…
Wij staan er niet altijd bij stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 hoe teder schoon het oogt
geschonken als impressie
zachte winter zonder sneeuw
zicht van lente jong beoogd
als ik zo tussendoor
dan waarneem
dat een spreeuw gedreven
baddert in de vijver
al rondom een koolmees hipt
of het fluiten wil
'wil het wel eens uitproberen'
zenuwachtig twijfelt in haar ijver…
gefluister in jouw droom
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 2.156 luister naar de nacht
hij fluistert in jouw dromen
onhoorbaar en zacht
enkel jij zal het horen
het geruis van sterren
oneindig in de stilte
waar het verlangen van liefde
weerkaatst in licht
dat ontnomen aan het duister
geschonken aan de nacht
als een woord van liefde
onhoorbaar
op jou wacht…
de aanschouwer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 277 zo
in het schemer schuifel
ik langs ramen
zie de mensen voor
het pratende oog
waar
kranten worden gevouwen
flessen leeg geschonken
een lied wordt gezongen
‘hij leve hoog, leve hoog’
daar
ben ik de eeuwige aanschouwer
de genieter van het raamkozijn
die vanzelf zal verdwijnen
bij het sluiten van het gordijn…
verbinden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 544 met een
ogenschijnlijk
argeloos gebaar
wordt een beeltenis
mij geschonken
alsof ergens
in stilte en eenvoud
een verbintenis
mag worden
beklonken
ik ontvang
haar weesgegroet
in mijn hand
voel de eeuwige moeder
in tinnen kleed gehuld
als opnieuw
in mijn palm geland
zij is in God
die de pijn
in haar hart
omhult…
DE LAATSTE BRIEF
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.028 Waar lettertypen
regels vormen
het blank papier ze inhaleert
is neergelegd
haar onvermogen
is trouw geschonken
aan dit blad
haar onbegrepen geest
verwacht geen wonder
de woorden dansen
heen en weer
immens schril
het afscheid
straks gelezen
verklaring zijn
van grote nood…
Ogenblikervaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 Heb de afgelopen
Vierentwintig uur
Eigenlijk alleen
Maar geslapen omdat
Het niet alleen
Buiten maar ook
In mijn hart
Grijs, nevelig en
Regenachtig was -
Maar nu is het Kerst
En word ik wakker
In een ochtend met
Stralend licht,
Dat sterker is dan
Al het donker op
Deze aarde - en
Krijg ik het leven
Vandaag opnieuw
Geschonken…
een teer geschenk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 83 ze schonk me haar vertrouwen
ik wist niet dat het
breekbaar was
ik ongelikte beer
pakte het aan met mijn
onbeholpen klauwen
besefte niet hoe teer
ik was gretig te enthousiast
wat me zou berouwen
toen het plotsklaps brak
wat ik niet had verwacht
en ik begreep hoe licht het
mij geschonken vertrouwen
kon worden tot een onbedoelde last…
Vrede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 432 opstandig zijn
trekken als slaven
uit het huis van bezit
en vijandsdenken
bevrijdende stappen
rusteloos
wereldwijd
delen uit liefde
doden de haat
haten de dood
kiezen voor leven
grenzeloos
geborgenheid
voelen door vriendschap
in stilte geschonken
ervaren Zijn trouw
leven van liefde
eindeloos…
Longlive letter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 Mijn liefde voor haar
Op maagdelijk blad gebeukt
Met grootste zorg geschonken
Aan de liefdeskleurige bus
Een antwoord van haar
Zonder enige hoop verwachtend
Laat op zich wachten
Naar ik heb verwachten
Met bloedeloze kilte bevangen
Leef ik naar woorden
Van haar de geschrevene
Zich niet latend bekoren
Ik weet niets behalve
Mijn liefde…
Uitgebloeid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 117 je hebt mij
je pracht geschonken
en nu het voorbij is
en je weer in jezelf
bent verzonken
heb ik je bijgesnoeid
en het vergane weggehaald
je hebt rust verdiend
maar ik weet dat jij
mij volgend jaar
voor al het snoeiwerk
zoals altijd met
nieuwe bloei
weer uitbetaalt
en wij weer gaan
genieten van elkaar…
huilen tranen de waarheid....
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.942 mag ik van een traan verlangen
dat zij waarheid huilt
haar vloeiend verdriet
geen bitterheid wordt
kan ik schoonheid vragen
dat zij innerlijk blijft
geen uiterlijk vertoon
die kwijnen wil
zal ik toekomst beleven
in liefde doordrenkt
oprecht in haar dromen
geschonken door jou
dan huil ik tranen
in schoonheid doorweven
omhels die waarheid…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Toen zij een kind het leven had geschonken
en met haar man de baby goed bekeek,
werd zij ineens knalrood en daarna bleek
en híj dacht: dáár ben ik mooi ingestonken!
Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
De glimlach blijft
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 475 Mijn gedachten en gevoelens
worden de vrijheid geschonken en
vliegen weg als mijn glimlach
zich uitstrekt over mijn hele lichaam.
Vanuit een diepe diepte wordt
er dan een spel gespeeld
met de vruchten van
blijheid en
diep vertrouwen.…
Schrikkelleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Een schrikkeljaar is een geschenk,
door tijdmakers ons geschonken.
Niet om de tijd, maar om mensen,
te corrigeren.
Een schrikkeldag is een extra dag,
om de tijd even stil te laten staan.
Voor het eerst in mijn leven,
ben ik verbaasd en geschrokken,
omdat we toch dóór bleven gaan.…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 574 scherp, het oog op zicht
geopenbaard, doordrongen
nacht geschonken licht
kernachtig, fijn bezongen
behorend bij, beginnen
als een schaduw even lacht
is het wezen enkel binnen
waar het zetelt, stille kracht
veranderingen levensgroot
smaken kunnen wederkeren
als roos, sterk, liefdesrood
waar we zijn, kunnen leren…
Duizend giften
netgedicht
4.0 met 97 stemmen 52 jij hebt je
lach vervolmaakt
uit de duizend
giften die jou
zijn geschonken
waarbij je mond
de oh’s en ah’s
van nature
hebben meegekregen
in ontvangst van cadeaus
de sprankeling
in je ogen is van later
toen verlegenheid
in spontaan worden
werd omgebogen
ja een nieuwe
dank cultuur waarbij
ook handen en de
verandering in postuur…
Dwalend,
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 326 Geen groter schrik dan
bespied gewaand, geritsel
van kleine mensen, die
ruimte zoekend als druppels
water, hunkerend om hun
transparantie niet te missen
om uit het stroomverval van
het leven te geraken, om in
een ogenblik een verloren
liefdete achterhalen, gewonnen
in een tijd die je werd
geschonken, op een andere
mannier beklonken,…
Een mooi gebaar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 468 Jij gaf mij een mooi gebaar
geschonken aan mijn hart
plots komt mijn ware ik tot leven
en verjaagt de donkere nacht
mijn gezicht is niet langer
een masker van schone schijn
de liefde zoekt haar eigen weg
langs uitzonderlijke wegen
zelfbedruipend niet te stuiten
soms moet ik huilen
alleen niet meer van verdriet
maar van geluk…
slaap zacht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.104 waar het geluid
van babykreten
het mooiste lied
overstijgen wil
twee grijpende handjes
zoekend naar troost
in zachte armen
tot rust gekomen
slaakt het een zucht
in de warme omhelzing
waar zijn lach geschonken
jou zacht beloofd
dat na zachtjes gapen
dit nieuwe leven
in alle stilte
vredig zal slapen…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
UWV-aftrek
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 320 Hallo meneer, spreek ik met ’t UWV
Ik heb mijn uitkering nog niet gekregen
Mevrouw dat heeft echt aan uzelf gelegen
Toen ik laatst belde werkte u niet mee
Dus kleed ik u nu uit tot op het bot
U snapt...ik doe dat niet voor mijn genot…
Wolf in Schaapskleren
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.906 Samen hebben we gedronken
werd er, flirtend aan de bar,
aandacht aan me geschonken
en raakte ik nogal in de war.
Maar dacht wel tussendoor
kan ik deze man vertrouwen
hij doet zich té mooi voor
laat ik me imponeren
door 'n wolf in schaapskleren?…
Lamlendigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 199 Een plein
Vergeven van vreemdsoortige tweevoeters
Die zichzelf ‘mens’ plachten te noemen
Belachelijke clowns
Weerzinwekkende glimlachjes
Vergeefse hoegaathetmetjous
Een groen blaadje
Geschonken
Aan een geile, ouwe zak
Soldaten in Irak
Oejgoeren en melkveeboeren
In het getouw
Tegen het ouwehoeren
Van een regering
Die maar niets wil leren…
Het kind dat mag zijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.556 De late middag in de avond
leegt de gedachte die defaitistisch
de noden kent van lege handen, ofschoon
de regen het laken contourloos etst
en jouw schrei die verloren klinkt
alsof de dood jouw lichaam kent
het gevecht om zielsbehoud
met voorwaartse dromen
vullen het glas dat zonder rand
al gauw te vol geschonken wordt…
Een zonovergoten palet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 wij vlochten herfst
van alles wat
de zomer geschonken had
jouw slanke vingers
modelleerden vorm en kleur
tot een zondoorschoten boeket
ik schaalde fruit
etaleerde de fleurige rijping
tot een zonovergoten palet
storm en regen
waren welkome gasten
bij het feestelijk openingsritueel
de nachtvorstjes lachten
wisten dat in een koude…
het kwetsbaar witte
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 854 langer te verdragen
naar buiten te komen
de huid te schonen door
te spelen in het licht
we leggen haar
het kwetsbaar witte voor
geborgen in de donkere maand
ze blaast een
zoele wind erdoor en
kleurt wat zich zo schaamt
ze raakt
een toon die al
zo lang niet heeft geklonken
het nieuwe leven
draagt muziek die door
de lente wordt geschonken…
Veemarkt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 876 Divers van lijn kleuren gevels
oud naast minder oud
scheef naast schever
gescheiden door stegen
waarin het ruikt
geen vee te zien prijkt veemarkt
de heilige koe spiegelt
een parkeerautomaat
handel die stilligt
een kille dag
maandagmorgen
waar het licht brandt
wordt koffie ‘geschonken’
éénvijftig de kop…
Anderstaligen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 492 op het wad komen woorden
samen van anderstaligen
deinend dobberend
in golven van hoog
hoogtelijnen scheren
door ons achterland
uit de fles wordt geschonken
berenburg of hooghoud
woorden in half vergane taal
bekoren ons
op bogen van wilgenhout
krassen wij onze gedichten
eb drijft letters uiteen
wat blijft zijn de pieren
die…