239 resultaten.
afgeleefd
netgedicht
4.0 met 65 stemmen 1.968 beslapen zijn mijn dekens nu nog louter
het uitgerafeld sprei van mijn dood
waar de dag zich weet en
bewogen uren telt
het haperen van dagen
op randen van de nacht
sluit zich nu aaneen in lange rijen
de tijd loopt langzaam leeg
in jongstleden
uit elk ongesproken woord
wordt nu
botweg het
oude verdriet geperst
dit afscheid
was mij niet geschonken…
Liefde Met Bubbels
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 201 In bubbels geschonken en
Met liefde gedronken breekt
Er iets bij de inbreker en de
Overrompelde geest; drinkt
De drank tot aan de bodem,
In Vertrouwen en goedkeuring,
Zoals men op het etiket leest.…
Pasen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 met Pasen
nam de liefde ons te grazen
niet iets om je over te verbazen
want zo lopen soms de hazen
met Pasen
gedonder in de glazen
bloemen geel in vol geschonken vazen
geverfde eieren en scherp gekruide kazen
met…
Met liefde gedronken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 In bubbels geschonken
Met liefde gedronken breekt
er iets bij de inbreker en de
overrompelde geest.
Drinkt de drank tot aan de bodem
in vertrouwen en goedkeuring
zoals men op het etiket leest.…
Kindprostituee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 778 bij me blijven bambi-ogen
uitvergroot bij neonlicht
en jouw iele meisjeslijfje
in de groei ontwricht
bij de drank geschonken
aan het drek
dat na zessen zonder gêne
bovenborrelt
nog onthullen wimpers hunker
maar de lege maag ontkent
je raakt hier snel vertrouwd
met afkoopgeld
dat wist en went
Cambodja, november 2007
Opgenomen…
Ontembaar is mijn Wad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 Het vuur vouwt kussens
in je ogen, geslachtsrijp
maar onvermogend daal je
af om de pijn te ontlopen
striemen die sprekend jouw taal
verslaan lijken op de duizend
doden die het zand hebben beschilderd
met kleuren die niet eens bestaan
toch drink ik van de rode wijn
die mijn Wad me heeft geschonken
en zal mijn pijn jouw innerlijk gaan
bevruchten…
Stabiel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 143 Zwalkende beelden om me heen
rode wijn geschonken in wankele glazen
mijn voeten raken de grond
maken verbinding met de aarde
ik sta stabiel hier in mijn blote kont
en schat mijn omgeving op zijn waarde
blond en bloot met blauwe ogen
slechts in een onderbroek gekleed
staat hij tegenover mij te zwijgen
alsof ik een doorleefde plant ben…
Requiem voor de wachtende
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.777 Nog even een vluchtige blik
achterom, de traan geschonken
aan oneindigheid, de vlucht
verwikkelt in een levensstrijd.
De zwaan vliegt op,
de zon onder en de wind
toont zich een goede vriend.
De stilte breekt,
de overkant blijft in zicht
sterven was nog nooit zo licht.…
Eeuwige liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.418 Naar Rome en weer terug
Overal bij mij
Tijd vervliegt zo vlug
Lopen zij aan zij
In 1 seconde naar mars vliegen
Sneller dan het licht
Als je ons zou bedriegen
is het onze plicht
Immer terug naar mij
gaat alles weerom rond
samen zijn wij vrij
waar toen de wereld bestond
Onafscheidbaar aan elkaar geklonken
wordt ons het universum geschonken…
apodiumbeet
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.144 hij vervult zijn uren
hem eens vrijgevig geschonken
met het delen van zijn gedachten
talenten penseelstreken gebracht
in de luwte voor de nacht
het is de eenzaamheid
die hem steeds verder drijft
maar ook de reflectie
aanbidding of begrip
in de ogen op hem gericht
terwijl hij zijn kunstjes brengt
ongepubliceerde artiest
in hemdsmouwen…
Kerkklokken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 339 Een geschenk dat bij avondlicht was geschonken.
Een euforie van overspoelde deining dat zij sprak.
Was bij daglicht als in onbeplant water verdronken.
De kerkklokken klonken harder dan tussen vier muren.
Als een echo galmde het ja woord hier op grote afstand.
Kerkklokken klonken ademloos genadeloos passioneel.…
bruid zonder ring
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.701 haar hart geschonken
streeft zij ernaar hem,
sterkte van haar wezen,
oprecht te behagen
in alle dagen goed of
slecht of zelfs gewoon
vermoedt zij de wereld
achteloos in geven en nemen
niet bij machte te zijn
hen ooit uiteen te drijven
ongeacht geweten grenzen
aan elk mogelijk bestaan
want zij zijn liefde
als geluk en voedsel
en waar…
Gewiegd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 in en uit de ademtocht op het deinen van de zee
lichtgewicht gedragen
welbewust van overgave
strelen golven welvend voldoening
van een warme waterwieg
nachtdonkere diepte tintelt
helder gekleurde levenskracht
in zwierig ritme begroetend
de zonneklare moederlach
ongemerkt lengen vreugdetranen zilt
de gul geschonken zachte schoot
seconden…
Hoop op beterschap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 810 Ik droomde in jouw droom
vandaag
dat het kerstfeest was
we niet leefden in armoe
en zonder wanhoop
droomde ik verder
maar toen ik wakker werd
was de droom
weer plots verdwenen
lag je met hoge koorts
ziek in bed
met de poes
die je de hoop
had geschonken
en ik bracht je thee
en warme koekjes
een zilveren kerstdeken
waaronder…
Een platonisch lot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 327 Op zoektocht met mijn handen
naar een werkelijkheid die kan vervangen
wat mij aan beelden geschonken was.
Mijn geest vertroebeld door dingen
die oud en beschimmeld lagen te rotten
in de broedkist van de verloren tijd.
Onmogelijk om louter iets te worden
als je mens en dichter bent geweest,
niet hoefde te bedelen maar kreeg.…
Engel
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.965 Een engel heeft mijn gezicht gestreeld
en mij haar tedere glimlach geschonken.
'k Volg je zonder aarzelen.
Spreid je vleugels en
bedek mijn pijn.
Leid me nu nog maar eventjes verder,
morgen begint een nieuw refrein.
'k Ben van jou gaan houden,
het heeft wel eventjes geduurd.
Laat ons nu samen gaan
en zoeken naar een waardevol bestaan.…
herinner jij nog het afscheid...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.131 herinner jij nog die kus
waarin wij afscheid proefden
de vertederende streling
van handen in elkaar
die hunkerende ogen
als vraag naar wij samen
het duizelen om ons heen
een liefde gewild
die ontluikende nacht
waarin wij tranen voelden
het eindeloos staren
naar een stervende ster
herinner jij nog
dit hart jou geschonken
zo breekbaar…
Verlatingspijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 hij heeft de
blikken die jij
hem vol liefde
hebt geschonken
tot op de bodem
leeggedronken
jullie samenzijn
had niet alleen
de fraaie schijn
van liefde maar
voelde ook diepe
verlatingspijn
afscheid met
schrik in je blik
maar ook weten
dat ik terugkom
want in voor even
is geen vergeten
pas later kwamen
staan en gaan
in…
Mens toch...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 waarom worden dagen geschonken
die trager maar korter zijn
het ochtendroze met avondrood geschonden
leven als zachte rozen of venijn
ik ben mijn weg gegaan
dag na dag met anderen
niemand kan het veranderen
toch blijft bestaan een eeuwig begaan
leven, een flits van wachten
op wat komen moet
eindigheid, één verachten
voorbij het kwaad…
Irak
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 757 met linten beweegt zacht op
eerbiedig zakkende touwen
Haar schreeuwen worden
niet gehoord maar smoren
zich in doffe snikken die
het leed niet willen stillen
Weer voelt ze zijn mollige
armpjes om haar nek en hoort
zijn eerste woordje dat haar
de eretitel mama verleende
Gedwongen terug te geven
wat haar twintig jaar geleden
werd geschonken…
voor h
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.463 de hemel viel
sterren in de zon
straalden
gebroken ijs
groen blad
in een glas
ogen die brandden
handen strandden
streelden een wang
lippen openden
kusten
vergeten lusten
glazen vol geschonken
klonken als gedichten
vreemde gezichten
zwarte gevaren
verwarde haren
onverwacht
een nieuwjaarsnacht
in de hitte van de zomer
lief, blijf…
HET LEVEN
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 368 het universum
de kosmos
geaard fenomeen
hef handen, hef gedachten
ter ziele met ego
het graf in met haast
neem tijd om te dienen
een leven voor God
geschonken uit liefde
gevonden vertrouwen
krachtig geloven
gaat alles te boven
een wonder doorleeft
mijn leven dat wonder
beloof nu alles te geven
ter verrijking van HÈT LEVEN…
't Doet deugd
hartenkreet
1.0 met 20 stemmen 3.148 Vele presentjes met liefde geschonken
Mijn ogen straalen en blonken.
Soms even een traantje verpinken om zoveel genegenheid
Warmte, samenhorigheid en vooral geborgenheid.
Lieverds, na regen komt echt weer zonneschijn
't Bewijs werd gisteren geleverd met mijn jarig zijn!…
Weggelopen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 370 (voor Mirjam)
Je bent bij me weggelopen
en ik heb als een zwaargewond dier
nog de plekken bezocht, die me aan jou
herinnerden, gesnuffeld, geschonken, geheeld.
Maar nu loop ik bij jou weg,
het is meer dan genoeg geweest,
in korte tijd mijn leven op de kop
en emoties die me bijna gek maakten. Bijna,
want ik ken nu het tegengif.…
Het verschiet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 553 Gij waart mijn heul, mijn troost, - gij zijt
De enige toevlucht, mij geschonken.
Nu is dan ’t ogenblik gekomen,
Dat we aan de nieuwe morgen staan,
En de waranden opengaan,
Die en alzijdig, onzer dromen, -
Dat liefdes ongestoord verschiet
Rondom ons ligt, - en anders niet.…
Rode wijn met thee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 451 Rode wijn met thee geschonken.
Dronkenman met laag verzet.
Harten die om deuren buigen.
Cognac, nodeloos, koud gezet.
'Draag je mijn stukken?',
hoort hij vragen.
Onderwijl zijn ogen nat.
Druppels langs een glas,
een fles
die ooit veel voller was.…
Tussen metersdikke muren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Waarvan ik de
Sleutel heb meegekregen
In ruil voor mijn
Horloge - ijzig
Donkere gribus
Die uit het
Diepste donker
Lijkt opgebouwd,
Verraadt op maar
Een enkel plekje
De aanwezigheid van
Het licht - aan de
Binnenkant van wat
De buitenmuur lijkt te zijn
Valt een centimeterslange
Streep van hoopvol licht
Dat het leven heeft geschonken…
krachtbron
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 uit rots geschonken vloed
aangeboord door moed -en later
ook het goed en kwaad van
welgemeende raad
een menigte verzamelt zichtbaar
licht in open handen
daarna strelen ze langs rots
door losgelaten leed, het zweet des aanschijns
geeft een bete broods
de taal van alle landen
en
de handen dalen neer
ze plukken vruchten uit het…
Mededragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Voor de priesterlijke vriendschap,
die je altijd hebt geschonken,
dank ik je van harte.
Namens alle kostbare mensen,
die je in al hun kwetsbaarheid,
trouw hebt bijgestaan.
Mijn moeder en mijn vader,
en ook mij.
Jouw cirkel is nu getekend.
Zo komt en gaat ons leven.
Zo zal het altijd gaan.…
Brieven
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 147 Schaamt u nooit voor de brief welke u anderen
hebt geschonken.
In een vlaag van helderheid
hebben een vriendin en ik ooit brieven
die we van elkaar hadden gekregen,
gefotokopieerd en de kopieën
aan de auteur geretourneerd.
De vriendin is al vele jaren dood,
onze soms aandoenlijke correspondentie
is blijvend herenigd.…