81 resultaten.
Voor de gevederden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 195 ~ Oogrijm # 4
Al die vogels in de tuin
Het wordt toch wat penibel
Ze produceren mettertijd
Steeds meer en meer decibel…
Gevederd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 vogels zingen bomen groen
in een wir war van takken
vinden knoppen hun weg
het oorspronkelijke begin
dat nogal gevederd leek
speurt de grond af
met groene kraalogen
naar al dat eetbaar lijkt
zijn schaduw insgelijks…
Gevederd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 259 buiten mijn raam
op het terras
zie ik het vogelfeestje
van mussen, mezen
vinken en Ă©en roodborst
ze hangen in wiebelslingers
pikken zaden en vet
uit groen omhulde bolletjes
als het echt gaat vriezen
smeer ik pindakaas
op mijn plataan…
De gevederden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 36 dobberen wat in het water
de golfslag verstoort hen niet
het zijn diverse soorten als
waterhoen, eend en fuut
op de wal staat een reiger
in zijn grauwe verenjas
standvastig tuurt hij naar beneden
naar het donkere oppervlak
in de bomen rondom het water
huizen diverse vogelsoorten
hun zangkunsten zijn voortreffelijk
geen les is er aan…
voorjaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 nesten gevlochten
gevederde vogelen
wat aan nieuw leven…
portret van de gevederde koekoeksbloem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 verzonnen
de gevederde koekoeksbloem…
die maar niet uit mijn gedachten waaien wil…
king size
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 op de top van de
zendmast spiedt
de gevederde koning
sombere wolken
deren niet
hemels is zijn uitzicht
en king size!…
vreemde vogels
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 445 in de gracht
daar zwemt een stel
gevolgd door pracht
gevlekt gevederd
lelijk als de nacht
als kind vernederd
roomwit
meer zwanen, meer
elegant halsbrekend…
Hoop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.036 Hoop is 't gevederd ding
hoog in de ziel gezeten
dat zingt een woordloos lied;
't wil van geen zwijgen weten,
en in de storm gehoord
ken 'k zoeter klanken niet.…
Door zwanenogen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 630 Door
diep donkere ogen
kijken zij
naar elkaar
gevederd
strelen zij
elkaars ranke hals
in teder gebaar
zielsherkenning
in de ander
voor altijd zonder woorden
in elkaar
* witte liefde sterft nimmer *…
Stilzwijgend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 zonlicht kust de zwaan
die haar veren oppoetst
voor de dag die komen gaat
andere gevederden schrijven
geschiedenis in de lucht
die onleesbaar lijkt
doch verstaanbaar is voor hen
die in geheimtaal converseren
zij lieven liever…
Pijnlijk mooi
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 Met een bitse glimlach
Ontdoe ik jou van
Overbodig leven -
Te veel, te groot,
Te langgerekt in
Ruimte gegroeid
Licht ontnemend aan
Mijn horizon
Gevederde vrienden
Vluchten onthutst
En wat overblijft is
Pijnlijk mooi in de zon…
voorgaande lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 er was een
spreeuw in
voorgaande lente
zwevende
veertjes in
onbevangen licht
het huiverende
fraai gevlekte
verenpak
gevederd afscheid
in slowmotion van
dwarrelende pluimpjes
er waren ragfijne
botjes van een
roerloze spreeuw
in de voorgaande lente…
Onder de brug
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 252 langs ruige rietkragen
die de oostenwind kraken
glijden oranje voeten
over de zwarte spiegel
van stilzwijgend water
klunend naar die plek
onder de brug
klinkt een lokroep
van gevederde kwakers
die de bijt ijs vrijwaren…
Dageraad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Het kwetteren van gevederde
vult wederom de lucht,
De ouverture van het gevogelte
klinkt soms zelfs opgelucht.…
RONDE NA RONDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 342 Ronde na ronde
vliegen ze
de duiven
in een vlucht
Ze hebben weet
van zon
blauwe lucht
en vrijheid
Ze hebben
alle tijd
hun cirkeling
te maken
Acrobatiek
tegen een herfstblauw
decor en de nieuwbouw
aan de IJssel
Ze zitten goed
in hun vel
deze gevederde vrienden.…
Mei
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 142 Opnieuw is mei uit zon en maan geboren
De kersenboom toont zich als bruid en bloeit
Dat laat gevederden niet ongemoeid
Ze brengen beurtgezangen ten gehore
De rozenstruik werkt vurig aan de knoppen
En Gorter bleek toen door geen mens te stoppen…
Gevederde gids
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 zwaluwen vergezellen
wijzen hooglijk de weg
't vroege ochtendblauw
hun theater reikt
tot in het oneindige
waar de nacht stilletjes
de morgen kust…
gevederd verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 voor alle vogelaars
als een voedende moeder
een merel bijvoorbeeld
niet terugkeert op haar nest
met jongen is dat een ramp
verstoken van voedsel sterven
haar kuikens een langzame hongerdood
maar daar staat niemand ooit bij stil…
laatste dans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 er hoefde niets
te gebeuren
hij belandde
vanzelf op
een plek aan
de rand van
vergetelheid
hij danste met
Aphrodite
een lichtvoetig
leven tot de
muziek verstilde
en Chronos
hem wenkte
hij draaide zich
om en reikte
de hand van de
gevederde
dood voor de
laatste dans
aan de rand
voorbij
vergetelheid…
Zilte goesting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 de zilte goesting die op mijn lippen rust
prikkelt mijn zinnen, wrijft door lange haren
tegen de wind in
ochtendblauw schildert de hemel
zover het zicht reiken kan
scheren gevederden door het palet
de deining brengt thuis
wat eens verloren was gegaan
het is aan de vinder of zij het delen wil…
Woordvlokken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 165 ik tel de woordjes wel
naar licht en kleuren
onder de eeuwige zon
van verre
zonnestraaltjes weerkaatsen
woordjes ontvouwen zich
op mijn netvlies
(zucht naar het licht,
om wat ik van binnen koester)
ik benijd de vogels wel
die het zonlicht van wederkeer vangen
aan de vleugels van het hart
goud gevederd…
Zonneklaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 294 onzichtbaar neemt het mijn hand
en trekt 't me dichter, dan duwt het
me weer, totdat de beperking voelbaar is
vers geboren bladeren voorzien het
van muziek, hoewel er geen dirigent
te ontdekken valt
is het ritme zonneklaar
gevederden vallen het bij
het zondags orkest is geboren…
Een nieuwe dag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 448 Telkens weer kijk ik
met verwondering
hoe de opkomende zon
met haar nog
zwakke stralen
de dag teder wakker kust
en met ontroering luister ik
naar de gevederde vrienden
die hun liefdeslied
oorstrelend zingen
in de prille morgen
zo geniet ik
van de schoonheid
van een nieuwe dag
in serene rust
en zonder zorgen…
laven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 341 in een duinnest
ligt het bedichte blad
een meeuw kukt
kleine wolken
naar het middaguur
het wordt stil en ongevlekt blauw
verrassend is de wind
wanneer hij met een gevederde blik letters
verschuift
jouw handen houden
het weerzien vast
sindsdien zwerft de zee in mijn navel…
Zacht geel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Al zingend haalt hij de lente binnen
overtuigd van zijn gevederde zangkunsten
fluit hij in de schemer het hoogste lied
narcissen blijven vooralsnog gesloten
tot de zon ze verleiden kan om te
schitteren in zacht geel licht
ondanks zijn enthousiaste gezang
houden ze voor nu hun kelk
gesloten tot het moment daar is…
Mijn lente
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 207 De lente is in mijn
tuin losgebarsten
Tegen de avondlucht
luisteren vanaf vandaag
de merel de lijster en wie
al die andere gevederde vrienden
ook maar mogen wezen
dit wonderbaarlijk mooie feest
op met hun onovertroffen klanken
hun met avances doordrenkt geluid
Mijn boek blijft ongelezen
Als een nachtkaars
luister ik al die uitgevoerde…
vogelman
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 45 de vogelman sprak niet over liefde
wilde niet dichterlijk zijn
hij was niet blij met een gebroken strik
met de ontkomen bijna dode sijs
de vogelman was niet uit op doden
leestekens wilde hij nalaten
sporen achterlaten
het gevederde van zijn merktekens voorzien
de vogelman god in het woud
de ziel gevangen in zijn eigen strik…
Dirigent
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.031 Daar ga je dan omhoog, rechts, links
en word je ongewild
gevederd op een wolkendek
buiten jouw ik getild.
Geluiden schallen,
zacht gefluister.
Tranen zelfs.
Vanbinnen bruist er
alweer geluk.…
kippige gedachten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 559 soms lopen gedachten
los als kippen
gele poten trippelen
driftig in de ren
gevederde vleugels
weinig verplaatsing
een en al gekakel
geen touw
aan vast te knopen
gelukkig valt
er af en toe
een ei
echt denken
lijkt er niet
meer bij
behalve dan
dat je denkt
een griepje
en het is voorbij…