Alle inzendingen over Gevild

Hij raakt haar huid tergend langzaam snijdt woorden met gekartelde tong langzaam loopt zij uit de adem van vandaag waar gras ooit groen was groeiden madeliefjes alleen maar om bloemenringen te vlechten haar uitval zet een kleurrijke pet op ogen doen inzicht dicht lokken dansen nooit meer…

Snijdende woorden Menselijke waardigheid Gevild tot het bot…

Aan huichelaars heb ik de pest sprak een kalkoenhaan zeer gestrest dus helemaal aan valse zakken die ons voor Kerst de kop afhakken wij worden weer en masse gekild maar Flappie, wordt hij ook gevild?…

Lidewij is bijna zes en onvoorzichtig, ruw en wild kan al bij het kleine mes waar moeder vaak een peer mee schilt dan leert zij een wijze les: een kinderhand is gauw gevild.…

zie mijn pink aangevoerd door de kleine nagel als schild terwijl mijn geringste teen, in deze, ter rechter zijde, ook wel de minste vinger aan mijn voet, kneuterig is te noemen en door verwijdering van een eksteroog genadeloos gevild…

Gebeukt, gemept en bijna gevild Ze redden nog net hun vege lijf…

Niet als de viller; als je levend gevilde. Niet als de bezitter; als een bezetene zal ik je liefhebben en vluchten, lieveling. ---------------------------------------------- uit: 'klacht van een grootgrondbezitter & 20 andere gedichten', 1985.…

Kwaad bezongen door boze tongen ontsnapte zij snel uit tirannieke hel waar haar intellect als gevaarlijk project, ongewenst bovendien, door de staat werd gezien Als opgejaagd wild, nog net niet gevild, van grens tot grens, vluchtend tot een mens haar de kans zou geven tot een menswaardig leven…

oranje vlagt verlaten in de wind er is geen kind dat nog met wuppies speelt die tijden zijn geweest teloor gegaan daar in een ander land dat nu de overwinning feest de leeuw was lang een beest maar krabte eigen poten open en moest mank uitverkopen toch zijn de manen nog gewild door anderen gevild heeft hij aan majesteit…

je bevert damt vrijheid van de beken af het speelse kabbelen is verstild tot veel en gretig knabbelen aan struik en jonge bomen die voor de burcht in groei worden gevild jij bevert in het stuwen van talent dat zijn rechten nog niet kent kom mest je burcht eens uit doorbreek die egodam laat gaan dat jong geluid…

Je zwom in een kom Met de illusie van een vis Duizenden golven rondom Het hield je lekker fris De sensatie van pijn Een haak door je lip Dit voelde niet fijn Maar een piercing is hip Je uitzicht op een bestaan In een burgermaatschappij Als filet of stick doodgegaan Voor mensen een lekkernij Hoofd en romp gevild Gekruid in een pan…

gekärcherd tot op nul graden elk vers ontbladerd elk woord gevild de man slacht een schaap in één haal snijdt het mes het bloed bulkt – zo ook de dichter de kraagsteen stut niet meer de waterspuwer zwijgt geen weemoed, geen vergankelijkheid geen woekering, geen decorum geen meeuwen op het spantbeen restafval zucht niet restafval…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

wars koude woorden likken kippenvellen huid exploderen aan de oppervlakte spijkers slaan in je schedel dring ik tot je door geschoffeerde gevoelens uitgeroeid met wortel en tak gevilde spierenmassa gestript van eiwit traanbuizen cement gevuld lood leggende waarheid kaler dan de kaalste neet enzovoorts daar ben je scalpel, hamer en…

koop sfeer in dennengroen een boom om op te tuigen met slingers van herinnering de geur van vroeger weer te ruiken zie knusheid in het licht van kaarsen beloften wiegen in hun vlam sneeuw ontdooiend aan de laarzen krijg honger van een etalage vol met overvloed het schreeuwend duur verstilt het wild gevild de wijn is goed we spreken…

als een bruid zo lieflijk en pril van verlangens gestrekt op een strand van scherven van glas en schelpen en vogels verlamd met de ogen al starend uit andere tijden achter de dagen door omstanders belangeloos de haren gestreken de handen gevet en verbonden en de dorre benen van kleding gevild maar te laat geborgen haar stem nog rustend…

Dit woord heeft zijn gezicht verloren, de ruggengraat is weggehaald, het lijf gevild, met onbetaald verlof het hart, de adersporen zijn droge bedding geworden van een verlaten maanlandschap. Wie hier gaat vissen voor de grap vangt bot en beenderen, verdorde.…

Ze hebben me met nylondraad vastgeknoopt Aan een haak in een slachthuis Gevild ook want mijn huid brandt Fantoompijn in de vierde graad Ik durf niet kijken Naar het rauwe vlees, de naakte pezen Een hart dat door de ribben stulpt Er wolkt een ijzeren stank op De beul is me vergeten Zo word ik verlokking voor de maden Alhoewel Ze bevriezen…

bij Heijn de versslager gesproken gek van de vraag naar echt wild steeds weer uit de freezer gevild hij zei alle records zijn gebroken hazen van de Argentijnse pampa struisvogel kangoeroe springbok uit Australië Zuid-Afrika China men wil scharrel niks geen gefok ik dacht wie de boon vond kreeg beloning die was voor één dag bij ons thuis…

met blikken klanken kou kruipt op uit vloeren met verrotte planken ze jatten letters uit de blauwe lucht en zwarten ze om schaduw mee te maken ze haten licht schrijven jaloezie dwars door je heen, sarcasme snijdt door merg en been ze knagen aan je naam en laten je niet gaan voordat hun honger is gestild jij weer levend bent gevild…

hij parle français et ne pas flamand hij schaamt zich de bourgondische veelvraatideeën van zijn soortgenoten hebben hun blauwe luchtarme hersenen bevuild fijn stof dood volgt snel vive la mort buffet à volonté valt niet te rijmen met één dood landbeest en één gevilde watervis voor de aardse aliëns djerba's schone en verfijnde eetcultuur…

Veel koude ochtendnevel; adem van de zee het zoute gras belooft weer goede boter heuvels glooien nu nog tarwegeel maar avond kleurt al afscheid van de zomer Hij heeft de eend zijn nek gebroken gevild versterft hij in de vliegenkast niemand komt nu nog cider kopen appels liggen in de schuur te drogen Rook komt van brandend kreupelhout…

inzien bleek het misdadig element aan één oor te zijn vast gespijkerd het kon namelijk met gedurig trekken soms lukken zich voor het hazepad met anderhalf oor los te rukken volgens Hooft diende dit gestel met de kaak mede ter leringhe ende vermaeck zou de volkse belangstelling reeds zijn gestild nadat de terechtgestelde op een oor na was gevild…

droge knal, even wachten dan rolde hij op zij met een plof Kokend water werd gegoten over het vuile roze dier de ogen nog glazig open werden de haren afgeschrapt Dan werd het mes geslepen het beest als spek verdeeld na een half uurtje snijden hing hij schoon aan de haak had je dan nog geduld en stond je nog steeds zag je hoe kop werd gevild…

Edoch, deze straffen zijn te mild, dit gebroed dient dun gevild, met kilo’s pekel in de wonden, voor eeuwig naar de hel gezonden. Maar dochterlief zou’k adviseren zich als bruid te presenteren van, als ik mij niet vergis, de man die dan haar moeder is.…

zich nog raad ouders slaan zich er wel doorheen kinderen en ouderen zijn de pineut de meteorologen zijn depressief de arbeiders zien werkeloos toe rijken worden de nieuwe armen en geestelijken geloven het wel door het tweestrijd zaaiend virus voelt iedereen zich alles genomen dus schreeuwen zij moor en brand als magere varkens levend gevild…

Die arme Nijn, ze werd daarna voorzichtig opgetild en met een vlijmscherp mesje op ’n oortje na gevild. En dra lag onze Nijntje toen, heel netjes gefileerd, stil in een mooie schaal waarin ze werd gemarineerd. En wat er toen gebeurde, nu, dat kun je vast wel raden: ze werd gezouten en gekruid en daarna fijn gebraden.…

Ik zie er uit als een gevild konijn Mijn gezicht verwrongen, moet ik hier nu blij mee zijn??? Vanuit het donker, naar het felle licht... spartel ik met handen en met voeten voor mijn moedertjes gezicht... Die kust me alsof ik de mooiste ben met mijn pimpelpaars gezicht en met mijn toch wel duidelijke over-gewicht...…

Het voelt alsof je wordt gevild... Zo werkt de waarheid dus: je rilt. Hij zegt: 'Bij zo'n soort boerderijtje kwam ons Kerstkind eens ter wereld.' 'Volwassen zag Hij ons gesputter. Wat Hij heeft laten zien, dat dien je doorlopend in je oren te knopen: voortaan leef Jij van harte oprecht!…

Ik werd gebonden aan een boom, gevild werd ik, gepriemd Tot het water van zijn langlippige woorden in mijn oren vloeide, Die ingeweld begaven. Zie mij, gebonden aan de touwen van een geluidloos ruim, Geveld en gelijmd aan een koperen geur, Gepunt, Gericht, Gepind als een vlinder In een vlam van honger, in een moeras van pijn.…