10418 resultaten.
Onze wereld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 377 Terwijl in Seoul
Het hellevuur ontbrandde
En ons beroofde
Van prachtige cultuur,
Vond men in China
Een kleine dinosaurus
Gevleugeld wezen
Zo groot als een mus.
Verdwenen historie
En nieuw oud leven
Hand in hand te wachten
Om hun intrede te doen
In onze wereld…
Stella Maris
gedicht
3.0 met 24 stemmen 6.953 .
------------------------------------
uit: 'Gevleugeld/ontvleugeld', 1996.…
Ik ben geen beroemde dichter
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Ik ben geen beroemde dichter
die met woorden
in prachtig gestileerde zinnen
gevleugelde gedichten tovert
over verdriet, het leven,
de liefde en het beminnen
en de harten
van de lezers verovert
toch is het mij ook gegeven
mijn steentje bij te dragen
op gedichten.nl
want voor mij blijft
het spelen met woorden
een creatief spel…
vluchtpatronen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 uren tuurt hij
naar de vlucht
van de vogels
hij luistert naar
hun schreeuwen
hoort hun gezang
hij wikt en weegt
leest en hoort iets in
elk gevleugeld teken
hij kan de wil
der goden
verstaan
een witte raaf
is hij de
vogelwichelaar
rechts van hem
in zwart gehuld
krast een kraai…
gevleugeld leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 wanneer een gouden gloed
boven ’t verstilde
gaat zweven
gevleugeld leven
heel teder
uit zijn schuilplaats lokt
om zoekend naar bessen
elkaar kwetterend
te overtreffen
dan blijf ik
reeds voor de dag begint
stilstaan om te kijken
wat voor moois
zomertijd
heeft uitgebroed…
De zee en het gebed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Door de Helderse duinen
loopt het Schapendijkje
tot het Kaaphoofd
op weg naar Huisduinen
Een grijze man daar
tuurt in de verste verten
heft zijn wandelstok
wijst naar hoog
boven de heiige zee
tegen de winden in
hangende gevleugelden
Hij mompelt kijk daar
ze bidden nog
de zeeuwmeeuwen…
Viking Victorie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 623 vastgenageld
loopt bloed
door open ogen
het zwaard slaat
botten kraken
door macht ontkracht
oren bonken
de mond schreeuwt
longen uit het lijf
opengeklapte
ribben ontketenen
gevleugelde geest
vlieg
bloedarend
het offer is gebracht…
2006-2020. voor I.J.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 35 als een gevleugeld woord
het papier verblindt
binnen deze ommuring
moet ik spreken temidden
van al dat zwijgende wit…
meesterdichter
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 211 Hoe jij met gevleugelde taal
naar het spant zweeft
jij kan een school woorden temmen
met de tippen van de vlerken
Je neemt me mee boven de meander
van je poëma, de bevliegingen
door je denkbeelden tempeesten
voel ik me ongewerveld
de vloeiende metaforen
als rivieren door het papieren landschap…
bij deze foto
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 op dit gezicht is alles te vinden
de glimlach heel vaag en de houding
om alles te begrijpen, alles op zijn plaats
met in de achtergrond het bos met de eiken
nimfen dartelen gevleugeld kwinkelerend voorbij
hand in hand als libellen, in elkaar geklonken
de wind van zee fladdert in vlagen met hen mee…
Letteren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 hoe ver ik ook kijk
nimmer verschijnt er een wolk
aan 'n hemel zo blauw
als vandaag
of toch daar in de verte
voorzichtig zie ik ze verkleuren
en hoor de door jouw gevormde
woorden al van verre
ze toveren een glimlach
op mijn gelaat
ik raap de mijne tezamen
en stuur ze gevleugeld naar je toe…
zonder voeten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 78 ze heeft
geen voeten
nodig zegt ze
de tijd
weefde zijn web
met laag
zingende
vleugels zweeft
ze door de
Melkweg
boven het
moerasland
verduistert ze
de zon met
vogelzwermen
gevleugeld scheert
ze over aardse
vreugdevuren
om de winter
te verjagen
vandaag
doorbreekt ze
de stilte die
haar vleugels
verlamden…
Het gevleugeld orkest
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 de horizon danst
waar het land verstilt
trillen torens
in blakende zon
nog zoekt de vogel
in schaduw een schuilplaats
zwijgt het gevleugeld orkest dat
fluitend de zomer had ingezet
stilte heeft een klein staartje
in de roep om een bruid
verstoren koren krekels
de rust met hun paringsgeluid…
Gevleugeld hart
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.186 Je koestert een droom
zoals de wind
die boomwoorden fluistert
onder de blauwe cipres
en je zoekt
in het laatrood
naar een naam,
zo dierbaar
een belofte,
zo magisch
De donkere schaduwen
in je ogen
in je haar
verlangen naar
een gevleugeld hart
ragfijn en teder
Waar is de ster
bezongen in je lied
Waar schuilt toch
de vervulling…
De god in mijn hersenen
gedicht
3.0 met 55 stemmen 20.698 bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond
ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen
ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde…
De bij aan het strand
poëzie
3.0 met 31 stemmen 2.915 Zeg, zwerfse zuster bij,
Gevleugelde schalmei,
Waartoe verliet gij 't zoet der bloemen
Om moederziel alleen te zoemen
Slechts tot de zee en mij?
Verlokte een dichterluim
Ook U tot plichtverzuim,
En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde,
De honing voor Uw droom te vinden,
Ach, in een kelk van schuim?…
Ik wens je
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 4.543 Ik wens je de vreugde
liefde te vinden
in de gewone dingen
Bij het ochtendgloren
te ontwaken
met een gevleugeld hart
vol dank voor de klanken
van een heldere dag
En ik wens je het geluk
van het samenzijn
met de geliefde
die achter je ogen woont
en de schoonheid
van een leven
in de geborgenheid
de weemoed en de warmte
van je uitverkoren…
Mis mij niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 vind mij in de wolken
zoek mij in de zon
gevleugeld of gevlinderd
uitgevlogen of in cocon
plant mij in de aarde
ruik de geuren van een bloem
hoor mij tjilpen als een vogel
als een honingbij vol gezoem
verwar mij niet met leegte
herinner hoe het ooit was
vier dagelijks het leven
stamp in iedere plas…
scheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 het schrijvende
diepe zelf verkent
een denkbeeldig
onmetelijk landschap
het tekent beweging
een gevleugeld tweespan
dat het witte en zwarte
paard gaande houdt
het krast op wit tot het
zwart tevoorschijn komt
het hoort hoe Thor over
de rooie gaat
het schrijvende
diepe zelf
schrijft zich los
van de ander…
Een witte dood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 299 zag de
mieren vliegen
meeuwen zeilen
hemelhoog
een snelle wenk
onzichtbaar
vond gevleugeld
zwart een witte dood
waar warmte
eindelijk expansie gaf
en vrijheid los
van aarde was
gingen zij
met duizenden op
laatste vlucht de meeuwen
hebben dagenlang gerust…
Passage
gedicht
3.0 met 16 stemmen 9.290 In het voorbijgaan zette je
met krijt geheime tekens:
driehoeken, andrieskruisen,
gevleugelde pijlen, ogen.
Ongemerkt bleef weinig.
Eén teken stond jaren later
nog onder een raam, gered
door de vensterbank - een golflijn,
getrokken zonder te bukken.…
betekenis
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 358 het is niet door de regen dat ik een huis bouw
rondom een rusteloze gedachte
noch door het vilten mos
- een trage stroom
die stenen streelt-
het is niet omwille van het gesuis
dat sluimert als een sombere wolk
tussen kale muren en verspilde tijd
het is om het geluk te vinden
-een gevleugelde liefdesdrift
geborgen in een onvergankelijk…
Je raakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Je raakt
ontroert
vervoert
haar als een gevleugelde engel
in een snuifje Jasmijn
van winter
tot lente in Mei.
Een stiekem vleugje Parfum
vlindert zinnenprikkelend doelvrij.
Als in een droom
vervaag je stervend
op haar huid.
Te luchtig in hunkering
het moment voorbij...!…
Natte vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Hij schildert zichzelf als een vreemde
een zonderling achter de spiegel
met natte vleugels
probeert hij te vliegen
boven de rode rivier
in stille heimwee
tijdens de donkere nacht
vliegt hij in de hemellucht
er is geen voortijdig einde
aan dit gevleugelde droombestaan
oneindig blijft hij in zijn schildering
vliegen onder druppels…
in alle eenvoud
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 1.378 je ogen spiegelen mij
als liefdesranken
van rode rozenwoorden
waar gevleugelden
tussen de nog tere
bloemknoppen hun
donsjes bewaren
met liefde gevoed
mijn hart verwarmen
in tijd gerijpt door zon
zullen we geluk plukken
als rode rozenwoorden
zonder doornen
ik beloof ’t jou…
in alle eenvoud…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 Stuurden gevleugelde
woorden hangend aan
een zijden draad.
Droegen onze brieven
voor elkaar
door het landschap.
Bliezen adem
in onze zielen
en verlangden naar wat
blijven zou.…
koud versterven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 nu de herfst zijn intrek neemt
in huid, mijn haar en langgerekte adem…
*
op het laatste moment kwam er nog
de glans van ganzentrek
hoog en ver
gevleugeld onder licht
verschafte het een vergezicht dat
water overwon
de zon vertelde van haar kracht
reeds tanend, tussen winterkou
ze kleurde roder op een boom en blad
haar avondbad…
Het gevleugelde licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 ik kende
het gevleugelde licht
al uit mijn dromen
het wijkend zicht
dat schemer doet
verdwijnen flitst zacht
een lieve voorbode
van verkeren in het
donkerste van de nacht
met nooit geziene
kleuren die dansen op
hypnotiserende muziek
in de meerdere dimensionaliteit
van ongekende vormen uit
een buitenaardse werkelijkheid
heb…
levenskleuren
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.021 waar de ochtendzon
in roodgele gloed
jouw lach doorspekt
met duizend kleuren
elke tint
mijn dromenregen
omsluieren zal
als deken der nacht
wentel ik zacht
in levenskleuren
ga op zoek
naar een toekomst hierna
waar een liefde mij draagt
in gevleugelde dromen
mijn morgen breekt
in de kleur
van jouw lach…
Neem me mee
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.454 Lieve gevleugelde vriend
daar hoog in de lucht
neem mijn dromen en mij
met je mee in je vlucht.
Laat ons neerstrijken
op het goudgele strand
ergens hier heel ver vandaan
in een heerlijk warm land.
Laat mij schuilen onder jouw vleugels
bescherm mij tegen de zon
laat mij even kunnen vergeten
hoe alle ellende begon…