Alle inzendingen over Gouden Eeuw

Hooft - heeft zich in de Gouden Eeuw over dat historisch-cultureel erfgoed ontfermd.…

Geef me nog een vaderlantje In herberg Beëlzebub Van de regen in de drup Ik betaal handje contantje Ik viel in de kercke neder Gister, ik kon niet meer staen ’t Avondmaal heeft afgedaen En mijn tong is één lap leder Gun mij nog een artisjokje En een blik onder een rokje Laat ons roken, laat ons klinken Bacchus Wonder-Wercken drinken…

In een van zonde en vis doortrokken leven Maakte het diepe indruk; Jona’s lot Strandde een potvis, werd hij tot op’t bot Ontleed en opgemeten en beschreven Getekend en veelvuldig gegraveerd In zilver en in allerhande mokken De kudde van de Heer bezag geschrokken Hoe‘t beest door glazeniers zelfs werd vereerd De kooplieden kregen toen visioenen…

't Wordt schoorvoetend licht, een dun laagje sneeuw: ijl tintelgedicht in een prille eeuw. Een prille eeuw, met hoop - die doet leven- op een gouden tijd, ook al duurt het maar even. Schemer zuiver en broos, is dat niet genoeg? Maar de dag is nog jong, dus juich niet te vroeg!…

De studio van de gouden leeuw strandt failliet op een zucht van de eeuw. Laat Tom Jerry links ? Dumpt Bond zijn smokings ? En sterft Halloween's schreeuw tot een geeuw ?…

En deze pop was ooit van een prinses…” Maar zeldzamer dan ‘Bord met gouden leeuw’: Een krentenwegge uit de vorige eeuw…

Een kloof van eeuwen tussen twee meisjes. Elk met hun dromen over wat nog kan komen. Hun verlangens, wat de toekomst brengt. Ze tasten naar het leven elk in hun eigen tijd. Mooi en jong, onbeschadigd en broos werden ze verweven in de kleuren van een penseel. Het ene al driehonderd jaar gestorven en vergeten.…

onvergetelijk colosseum in el jem onafscheidelijk als de schaduw van de zon bleven eeuwen aan je gouden stenen kleven verstild omgordt lila bougainville de pracht en glorie zinderend als de zon in de ovaal van je arena…

Je vingers bespelen mijn eenzaamheid het gouden voorhoofd zwijgt bespreekt met mij de grootste zonde van de eeuw handen die raken op tonen van inspraak zielen die smelten op noten van geluk roep is die van de dageraad het stille minnen van de bloemen die ik pluk…

Deze eeuw wordt de langste WO2 Het is voor de Vrijheid, ook uw belang Dat Jezus terugkomt met zang en wang Vóór uw geweten aan het kruis verbleekt Dus weert de profeten ter land op zee Zeg nee tegen de lucht in de kotskeet Zie ook: http://www.vlaamsbelang.org:80/0/5863…

Al eeuwen verlang ik naar jou om van je te houden om met jou een huis te bouwen om bij jou thuis te komen; kortom: met jou realiseer ik mijn diepste dromen.…

Op weg naar honderd lust voelen te dansen op een verjaardagsfeest bevrijd van krom gebogen Zij beweegt en zweeft zoals in alle jaren voorafgegaan zij draait en leeft De tijd is een oude man in zijn baard nestelen vogels zij danst op hun gezang want zij heeft het overleefd Honger, oorlog, dood weten van haar bestaan Zij blijft van…

Geen enkel ver gerucht en komt tot mij gedreven; De bomen van de dreven en lozen zelfs geen zucht. Geen late muggenvlucht zie 'k vóór mijn ogen zweven; De nacht heeft saamgeweven zo innig, aarde en lucht. Mijn hart dat 'k waande dood Door 's werelds drukte omgeven Voel 'k nu geweldig gaan! Geneuchte wondergroot: Zijn hart te…

het rijp smelt in het ontluikend licht ik ben in de hand van de zaaier en ontkiem draaf met blote voeten het pas omwoelde en bedauwde land wordt wakker ik zweef over de gouden gloed kus iedere dag al eeuwen lang de seizoenen…

We krijgen eindelijk de gouden plak Die ons een eeuw geleden werd ontnomen Ons bootje was als eerste aangekomen Maar daaraan had de jury destijds lak Reactie van de sporters uit hun graf: 'Nog even en dan gaat het dak eraf!…

Zo heeft elke wonig zijn erkers en kleuren, daken en deuren die eeuwen verbergen und alte Geschichten in jedem Haus.…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt.…

Een sportieve reus uit het Utrechtse Wijk C deed in de jaren zestig van de vorige eeuw serieus mee; won olympisch goud en vermaardheid als een Japans georiënteerd Nederlands judo wonder.…

aan onbenulligheden, vanuit de kerktoren schallen de klokken al eeuwen haar waarheden naar huis.…

de entree van 'n eeuw van dood en verderf in Europa in z'n zorg de gouden kalf en afvalbelt Verenigd Europa van Oeral tot Noordzee bevrijdt van kolonie- en oorlogstrauma schenkt z'n talent aan 'n betere wereld…

tranen van nieuw geluk spreid ze uit als geurig balsem over je gekwetste huid van wonderdadige zachte klei vorm ik nieuwe lichte deuren zonder sloten en sleutels met verroeste verleden kleuren je kan weer kijken en langzaam voelen alsof het was verholen je hoeft niet meer in je labyrint te dolen zie het kostbaar goud…

Een beetje goud vonkt al doorheen de regen of is het een huiveren een eerste beven de linde behoedt bedacht elk blad…

woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor iedere pijn de merel sloeg te pletter zijn bekje oranjegeel goud…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…

zonder pas zal ik gaan rond de aarde in haar baan onherkenbaar onbesproken herondekt samen met slag en snaar vol moed heeft ontmoet lichtjes in de lucht als parels vallen in hun vlucht omhoog als terpetine dat verdamt zij heeft mijn hart verlamd o lam o lam o tijger in de nacht nachtwoud ik huil om het zilver maar kreeg goud…

hij is de baas eet zelfs kaas laat muizen springen en dansen en danst gezellig mee op een pakeerplaats van steen leeft hij negen levens en neemt soms de been hij is een kater nog niet zo oud hij zegt hallo en heeft een hart van goud…

die wipt omhoog en omlaag dit is geen duisternis maar goud waard…

omlaag, naar de beweging van mijn arm, afgerond alsof ze nog jouw schouder volgt ik zie de schimmen van een bed en lijven die gedachten tillen; in twee zielen bloeit slechts vriendschap als de liefde van een moeder voor haar kind het kaatst terug: zij glimlacht om de harde werkelijkheid en hij, die als een vader is, treurt niet om wat goud…

En dan is het herfst de beuken worden stiller van zwijgen komt goud…

Nu de zomer Voorbij is, De koperkleurige Herfst het stokje Overneemt, Zie ik pas Hoe de groene Plantenkleur In goud verandert, Een paar blaadjes Hier even verderop Lopen alvast voorop En tonen het Nieuwe goud Op zijn allermooist - Opmaat naar het Nieuwe leven, Leven dat uit de Neergang geboren wordt…