inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.137):

al eeuwen lang de seizoenen

ik ben de gouden gloed van de zon en
kus iedere aar op het land in groei en bloei
in de gouden glans van de zomer
en streel de grond waarop het groeit
de aarde voren dieper
ik hoor hier alle wortels groeien
maai me in de rijpheid van het graan
ik aai de stoppels die blijven staan
en bevries en verstil gedwongen
door de ijzige winterring
het rijp smelt in het ontluikend licht
ik ben in de hand van de zaaier
en ontkiem draaf met blote voeten het pas
omwoelde en bedauwde land wordt wakker
ik zweef over de gouden gloed kus iedere dag
al eeuwen lang de seizoenen

Schrijver: Irene Verkerke, 17 januari 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 136

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)