Alle inzendingen over Grada Kos UCP

Alles had ik haar gegeven Mijn grenzeloze liefde mateloos Tot dat zij verkoos te verkassen En voor die andere ingang koos…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

je week glimlachte als ik niet naar je keek je ogen vroegen meer dan ik kon geven schuchter bood je mij je hart de diepte die ik voelde was door kou verstard je wist je leventje compleet koos voor harmonie zwijgen bij problemen beloftes had je serieus te nemen je kwam jezelf tegen koos vrijheid in je leven meer ruimte dan…

In stilte hebben We je gekregen Waar wij je Met zoveel vrolijkheid Verwachtten - Voor je geboren werd Was je al in stilte Gestorven, Zijn we onverwachts Bevallen van de dood In liefde opgedragen aan onze zoontjes Rikkie * 29-09-1989 + 29-09-1989 Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990 Van papa en mama…

ofwel penibel of, zoals Koos zei, jemig, Mozes kriebel!…

haar niet eens maar koos voor vrij…

Deze dwingeland zonder franje koos verdorie steeds verkeerd! Hij koos een duivelse positie: vervolgde geuzen, protestanten middels Bloedraad en Inquisitie; die gast wist kortom van wanten. Fel extremist door zijn geloof en bovendien een ijdeltuit. Voor argumenten was hij doof. Hoera! Men gooide hem eruit.…

Vijf ranke rozen en het bloemstalletje sloot net op de valreep en zij had het toch zo koud daarom koos hij ze vuurrood…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

Een jonkvrouw verbleef in Kerkrade Zij was verslaafd aan chocolade Een schoonheid zo mooi Vrindjes van allooi Toch koos zij voor ene Verkade…

Waar het gras In vrede groeit En de bloemen Onschuldig bloeien, Zelfs het onkruid Tot schoonheid komt, Zie ik in jouw ogen Liefde die geen afkeer kent Doch louter mededogen…

Donker dat door Me heen trekt Uiteinden van Hersencellen Waarin de pijn Zich verzameld heeft Die ik door de verf Heen naar buiten druk Elke penseelbeweging Geeft verlichting, Brengt het pijnlijke Over op het doek, Geeft uiting aan verdriet Dat kracht meebracht En wijsheid In de tijd…

Zolang geleden is het, dat je koos, niet in dit aardse bestaan te blijven. Zolang geleden, dat ik me neergelegd heb, bij je beslissing een einde te verkiezen, wat niemand zou mogen kiezen.…

welnee, geenszins, 't is als Leopold zeide, de Sfinx die van de wijn één druppel koos en aan zijn Muzen schonk, de Dichtersmeiden Nee, niets van waarde is altoos weerloos…

Maar daar zij voor haar idealen koos Is zij als redster nu zelf reddeloos.…

Waarom koos je nou vandaag precies vandáág om weg te gaan Waarom niet gisteren of eerder dan bijvoorbeeld toen ik nog niet wist van je bestaan…

Bedekt zijn woorden Gedekt de kleuren Die hij koos Hij moest wel, Anders werd zíj boos Ledro, (It.) augustus 2012…

alles is een samenvatting regie koos knipte hele Nistelrooy er uit dit keer geen ene balaanname je zag hem wel lopen Cocu niet bleef onzichtbaar…

Nu koos men dapper voor de Lange Wapper. De rest van het wegennet wacht wel weer.…

was ik een vogel ik blies nieuw leven in mijn oude veren dan koos ik het luchtruim een subtiel tapijt van veren liet ik voor jou lief achter…

Voor J. In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…

Ik koos niet voor jou! Ik kon niet door wat mankementen. Ik overlegde dat: Je snapte mij in die momenten. Maar acceptatie is geen overgave Dat blijkt pas door de tijd Meegaan in een moment kent ook zijn eigen strijd…

jij was weer kind en even bruid in een winkel vol illusies je koos je eigen jurkje uit zweefde met een bruidegom in huwelijksreis de wereld om zon scheen liefde als het kon thuis was er weer volwassenheid geen spel meer om te spelen, kids en ook bruidegom begonnen je al heel snel te vervelen je koos voor het moment een…

de storm smeet een oude tak op het mos een kraai koos klapwiekend het luchtruim de avond hulde de bomen in stilzwijgen geluidloos viel mijn haar voor mijn gezicht ik gaf me over…

Duizend emmertjes heb ik vergeefs naar zee gedragen, alleen maar om je te winden om mijn vinger, maar helaas, je koos voor een winnaar die alles heeft wat een vrouw kan wensen en ik niet zijn kan, dus: dan maar eenzaam strijdend verder gaan…

Je koos ervoor, misschien bewust, nog voor ik je gedag had gekust, nog voor ik 'vaarwel' kon zeggen. Waarom? Jij kan het niet uitleggen. Maar ik wéét dat je ervoor koos. Op je graf ligt geen enkele roos.…

Het was het mooiste dat ik heb geschreven, Het beste onderwerp dat ik ooit koos, Ook rijm en metrum waren vlekkeloos, Helaas is het hier niet meer weer te geven. Het is heel stom, maar ik zal eerlijk zijn: Ik heb het laten liggen in de trein.…

een vers spoor van banden lijkt nergens heen te gaan alleen een stuur met handen heeft hier toch niet stil gestaan was de rijder het spoor bijster koos hij als eindoel de einder...…

Koos kocht hem... en voelt zich daar koning: voor wat suiker trekt Nel bijna daags aan de bel. In ruil voor een potje met honing!…