Alle inzendingen over Groningen Stad

Twee mannen uit Groningen vochten om Ans, die ze allebei mochten. Ze keken en schrokken, want Ans was vertrokken naar Middelburg, waar ze niet zochten.…

Iedereen ziet me lopen . Maar zien niet wat er in me schuilt. Ze zien mijn lippen lachen. Maar zien niet dat mijn hart huilt.…

Een plek in mijn hart is nu leeg. De plek die voorheen jou liefde kreeg. Mijn geluk ik overgegaan in veel verdriet. Dit gun ik mijn ergste vijand nog niet. Dit is de pijn die ik nu voor de tweede keer moet doormaken. Zal er ooit iemand zijn die dat voor mij kan staken. Ik voel me erg alleen. Ook al heb ik vrienden om me heen. Ik wil…

Vandaag wappert De vlag Frank en vrij En o zo souverein Glanzende zijde In stralende zon Ter viering van De eerste prijs Van de Poëziewedstrijd Van de provincie Groningen Die ik gisteravond won Inspiratie: Eerste prijs Provincie Groningen categorie Poezie 18 jaar en ouder, uitgereikt door burgemeester…

Twee ouwe wijffies uit Groning' hadden nog "een doos" in hun woning. "dat vieze ding kan gemist!" heeft de dokter beslist. Ze wachten nog steeds op "verschoning".…

Fiets ik in Groningen door de Voermanstraat dan denk ik niet alleen aan schilders, sterrenbeeld en paard. Of ik stapvoets rijd of snel ik denk voornamelijk aan dichters van gedichten.nl.…

Waar ooit de Kerk werd bewaard Zitten nu bierslurpende Studenten om de stamtafel Geschaard Inspiratie: Stadscafé De Kosterij, Grote Markt, Groningen.…

Voor een student in Groningen, is het gevaarlijk toeven. Wie rekent er nu op , dat je belandt bij boeven. Voor u is het wellicht en teken aan de wand. Of soms een nieuwe cursus voor KZ-commandant.…

Twee wespen uit 't Groningse Haren die wilden eens samen gaan paren maar wie steekt nu wie da's wat ik niet zie en wie van de twee zal straks baren ?…

En Groningen heeft ook een avontuur: Die waterstofcentrale is een wonder. “Klimaatneutraal”, het klinkt zo flegmatiek. Maar die primeurs zijn ronduit magnifiek!…

Met Arriva Arriveer je op tijd Vertrek je op tijd Maar ’t is nog even wachten ’n tijdje tot Arriva rijdt Paradijselijk rijdt Van Groningen naar Parijs…

Als virtuele miljonair Met gas diep in de grond Is Groningen wél kerngezond Maar financieel geen megaster Het siert slechts Hóllands dochteren Dat vluchtig goud uit Slochteren!…

Gaswinning Groningen Hevige aardschokken! Scheuren in woningen! Wat doet Henk Kamp? Ach, hij kijkt eerst naar het Calamiteitsverloop Pas na een jaar weet hij: Is dit een ramp?…

Daar in Groningen Wordt immens veel gas geven. Zoveel inmiddels al Dat de grond ervan gaat beven. Volgens de Groningers duurt het nog maar even Dan wordt het bevel: je gas of je leven.…

toen we gingen hand in hand glimlachte het Groningse vlakke land tot je spitse tong zich ertussen wrong en jij het wijde land tot een grimas dwong…

Studeren in het onvolprezen Groningen Een populaire universiteit Het is helaas een onmiskenbaar feit Er zijn daar bijna geen studentenwoningen Dus wil je gaan studeren aan de RUG Dan slaap je straks op straat, onder een brug…

" krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt. Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent, een lage wind snelt door de lijn, “He, chef, ik heb mezelf verwend.”…

De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de anonieme koplampen zonder ziel vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad. Passief te worden meegevoerd tussen huizen die nooit zullen buigen Flats die slechts het licht weerkaatsen van een flits aan de overkant.…

Er brak plots brand uit in het Museum van Moderne Kunst. Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray dienden haastig van de muur gehaakt en weggebracht. Ik keek toe, de handen rustig in de zakken. Heimelijk legde ik de eerste steen van het UNO-gebouw (1949). Buiten, in de zon van 5th Avenue liep een meisje uit Californie, ik telde haar zomersproeten…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

door stads- en lenteleven drentelen met een zon die piepend op de schouders hijgt.…

Springen Vloeien Woorden Begaan Verzwijgen Moorden Ontstaan Vergaan Studenten Zingen Dreigen Ambivalenten…

de stad legt op het plein haar arm in een gebaar van verpozen de banken hangen leeg er blaast een regenwind door de kastanjes de boekhandel wenkt mij aan de overkant met versierde ramen het aanbod nieuw kleurrijk de uitdaging vele letters ogen groot ik koop een boekrug om te stelen een cover met belofte mij op mijn bestemming nu ik…

De bruggen en de rondvaart ook daar dan nog eens bij de Dam met al zijn duiven dit is de stad voor mij.…

'k Zoek in deze stad je gezicht tussen stenen zwervend over pleinen achteroverleunend op een bank kijkend naar niets zeggend of haast zwijgend 'k zoek je gezicht in deze stad…

Mijn stad, mijn stad, 's nachts; dan ben je eindelijk, alleen van mij.…

De slaperige stad lijkt nu zo klein zo triest en zo verlaten, de nacht hangt als een klef gordijn boven het asfalt van de straten.…

Van onze stad als zijnde één multi culti bruisend gekrioel waarin alle mensen gelijk zijn dat is mijn Haagsche gevoel…

voor even schreeuwt een man zijn koopwaar prijzend aan is dan weer stil en kijkt verlangend uit naar mensen die niet kopen de gouden klok van boven in de mooie toren zet niet de vaart erin maar kijkt als oude wijze man de drukte aan en weet dat hij de dag beheerst de dag gaat voort in eigen tempo tot de rust in de avonduren valt de stad…

Wel je kent ze wel mensen die jou het liefst zien vallen Kunnen ze lekker lallen lekker je leven verknallen Als ze maar kunnen klagen zeiken roddelen en steken in je rug je kent ze wel van die types vol met haat die vragen hoe het met je gaat en keihard lachen in je gelaat Deze wereld zit vol met slangen ze zitten in een diepe kuil verscholen…