Alle inzendingen over Grote Vragen

Grote vraag ook weer vandaag is hoe in lengte van dagen, maanden, jaren een ieder zichzelf vanaf nu zal gaan gedragen Relaties tussen mensen verschillen onderling Suf. Stabiel of samen met gebundelde krachten in één adem ervoor gaan.…

Al is het herfst, er zijn ook mooie dagen, waar regenlucht de zorgen wast, de kleine en de grote vragen, de overtolligheid, de bladeren wil doen dansen in de wind, nog even eer ze weer tot humus worden en de nieuwe kracht tot leven.…

Al is het herfst, er zijn ook mooie dagen, waar regenlucht de zorgen wast, de kleine en de grote vragen, de overtolligheid, de bladeren wil doen dansen in de wind, nog even eer ze weer tot humus worden en de nieuwe kracht tot leven.…

(Her)kennen we onszelf in en door de ogen van die ander, dat is de grote vraag. Openstellen voor al het mooie kan morgen maar ook vandaag.…

Ik ben nu wel gelukkig en blij, maar de grote vraag knaagt diep in mij... blijft hij wel voorgoed bij mij ?…

Zijn we er nou klaar voor dat is de grote vraag, je bent vrienden en hebt ook wel eens kriebels in je maag. Soms zitten er gedachtes tussen jullie in, we zijn nu zulke goeie vrienden heeft dit wel zin. De gedachten dat je iemand leuk vindt maar die het niet weet, laten je soms afdwalen naar een andere planeet.…

Wat wordt de terugblik op deze tijd, en blijft de grote vraag, was dat ook de mythe van verlichting als magisch vermogen, zonder een medemens te schaden? Of blijft het, wat het is en zien we alleen wat gemorrel in de marge?…

Gij houdt u groot in ’t moeilijkst lot – De vraag is: houdt ge u goed voor God?…

waarom zou ik meteen springen, en jij eeuwig peinzen waarom zou ik diep nadenken, en jij enkel grijnzen waarom zou ik hopen, terwijl jij het antwoord al weet waarom zal ik eeuwig onthouden, wat jij allang niet meer weet…

ze roept ‘er zit poep in je ogen dat zei hij’ ik daal naar beneden verbijsterd en onzeker neem ik weer mijn donkerblauwe pet af en zie nu wat lijkt op donkere vogelpoepjes twee in getal dat kan die man niet gezien hebben zodat ik met een grote vraag naar huis ga…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

vraag Wie doet bij PSV Na het echec weer in de basis mee?…

Het is groot Het is een verlangen Een dezer dagen voel ik me groot Zal ik je hart vangen En dan zal ik je vragen…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

almanak gevonden op Koninginnedag op straat gouden vondst heerlijk reageer je even hoe jij de 10 Geboden vindt?…

Op mijn grote bed vraag ik je tot dageraad bij mij te blijven.…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Was 't loon naar werk voor 't schrijven van zeer vele gedichten Rechtstreeks uit de kamers van een bloedend hart? Was 't slechts lust voor dat moment? Toen? Opgestuwd. Begerig Geilvocht van opgebouwde jaren en/of Was 't waarschijnlijk toch echt' liefde Opgebouwd in jaren Een opgewonden liefde niet slechts een gunst Was 't…

Stilte, een grote leegte, geheel verdoofd, Geen antwoorden, dubbel zoveel vragen in mijn hoofd. Hoe gaat het verder, wat moet ik verwachten? Geen woorden kunnen deze pijn verzachten. Teveel vragen, teveel onzekerheid, Waar zijn de antwoorden? Hoeveel tijd? Een grote leegte, geheel verdoofd, Zoveel vragen dwalen door mijn hoofd.…

Maar het overschot vangt nu een groot bod. Vraag is : wat moet er dan zijn verteerd ?…

steeds als ik de lucht zie wisselen van kleuren vraag ik me weer af schildert die zich zelf of is het van de hand van de grote meester?…

God der machtigen, gij die toch alles weet, kent gij het antwoord op deze vraag niet? Of is de liefde, die gij eigenhandig hebt gemaakt, zelfs te groot voor uw woorden? Vraag het aan de rivieren, aan de oceaan. Zij zijn oud genoeg om dit te weten. Doch spreken zullen ze niet.…

toch ben ik stil het “ondanks alles” hamert door mijn hoofd terwijl het - toch wel - duidelijk was dat het zou gebeuren geloofde ik het niet nu moet ik wel en prijs de keuze dat het beter is, nu klein nog geen grote gevoelens heeft is dat zo? vraag ik mij af en knuffel klein in grote liefde…