Alle inzendingen over Haren

ze komen uit m'n neus en uit m'n oren ze woekeren op borst en buik en rug ik trek ze uit, toch komen ze terug de oorlog tegen wildgroei lijkt verloren 't is vreemd, maar met het vorderen der jaren verschijnen elke dag meer wilde haren…

In weerwil van de gelopen jaren ben ik een blokje om gegaan om dromend even stil te staan bij de etalage van Van Haren - met heimwee naar de vele paren die mij droegen door de jaren.…

Het is zo’n stuk zegt iedereen Het is zo’n kanjer je kunt er niet omheen Het is zo’n lieverd zeggen de meesten Het is zo’n knapperd, hij mag er wel wezen. En ja het is ook een lieverd, al weet hij het niet Het is ook een kanjer voor jou die het ziet Het is ook een stuk, en lief bovendien Maar hij is bezet, dat kun je wel zien. Dus al is…

elkaar staan Soms eb, dan weer vloed Rustig vaarwater Tranen proef ik zoet Herinneringen voor later Door de zee van het geluk Zullen wij blijven varen Samen één stuk Ik altijd de hare…

Ik hield van de wind in haar haren, van haar blozen en haar vormelijkheid, Haar onvermogen om zich uit te spreken, haar liefelijke verstildheid. Het is waar wat ze zeggen over mij, dat ik florerend tussen dennen en sparren een goede boswachter zou zijn.…

Op je magere kamer zou ik je haren bezingen, mooie rode haren die bevallig over ranke schouders vallen Genade zal ik vragen, tegenover zoveel kwetsbaarheid ben ik weerloos. Liefste, wees toch beducht voor mijn poëzie, die vandaag nog barmhartig is maar morgen bijten zal wanneer de dagen verschijnen. Dagen van wanhoop en doffe lethargie.…

jij wilde als kind altijd de wind door je haren voelen krullen dansend langs je voorhoofd in opperste verwarring met de ogen dicht dan in de stilte eerst met je vingers voelen of alles er nog is met licht zo kammen dat kleuren weer in zon kunnen vlammen dan pas kijken en spiegelen in de winkelruit hoe zie ik er nu weer…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Zie in het grijze Haren het bewijs: Wie daar nog haren heeft, heeft ze nu grijs.…

Het nieuws van de rellen in Haren is de hele wereld rondgegaan. ---------------------------------------- Geregeld trof hij een verbaasd gezicht, Omstandig moest hij menigeen verklaren De ligging van zijn fraaie woonplaats Haren, Maar iedereen weet nu waar Haren ligt.…

leve het facebookfeest! brandstichting plundering drankmisbruik relletjes zetten de toon! prof van den Brink mist vast moraliteitsbesef: “speels” waren jongeren o zo gewoon – © Inge Boulonois…

In Haren ging verschrikkelijk veel mis Toen vorig jaar dat feestje werd gegeven, Maar mensen willen graag in Haren leven Omdat het er fantastisch wonen is. Natuurlijk is dat óók een feestje waard, Maar Haren staat al stevig op de kaart……

hoe haar landschap kleurt in een valwind waar schaduwen worden weggehoond en wolken geletterd de toekomst herschrijven in de muze die alle facetten van mijn reuze raderen kent en kloksgewijs mijn wijzers richt wanneer ze als gebogen fruit de appelhof die mijn gaard bevlekt ontdoet van valse overtuigingen met een gloed van een getuigde…

‘n Langharige dame te Laren Ging ooit met haar dochters uit varen Doch zij zijn gestrand Ik las in de krant Over ’t lot van die vrouw en de haren…

het windhooskapsel is kortgewiekt ingeleverd de wilde haren ik zal mijn beschaving bij elkaar vergaren totdat de ongetemde krullen mijn ware karakter weer onthullen…

Ja, die grijze haren, Die vertellen je leeftijd in jaren. Jammer als men dat gaat bederven, Door ze in allerlei kleuren te verven, Het blijft een wonderlijk ervaren.…

Zomaar een opmerking puur vanuit het niets zomaar een gegeven over een simpel iets. Het leegmaken van een laatje brengt sleutels met zich mee niet eentje aan een draadje zelfs meer dan twee. Dan komen de vragen waar zijn die dingen van zonder elkaar op te jagen weet jij waar ze van zijn, dan? Geen idee waar ze van waren maar toch…

Spartaanse vrouwen zitten aan de zilte kust -- hun haar te kammen.…

Jij weet toch van jezelf, mens, Dat je niet meer bent dan voornamelijk Een kuddedier, die meent met een paar Honderd van je soortgenoten het centrum van Wat tot voor kort nog een rustig Sluimerend dorp was tot de grond toe Te vernielen en onschuldigen In doodsangst achter te laten Dat je veilig op afstand achter je eigen computer In…

Het stak de kop op, toen een onverwachte zonneschijn over de meubels viel, die al vijfentwintig jaar in de kamer stonden. Nu aangeraakt door de gestrekte wijsvinger van het licht. Ternauwernood verdroegen zij deze zachte liefdesverklaring. Ze wilden alleen donker, waarin welwillendheid, mededogen voor hun brand- en mottengaatjes…

Buiten mist. Het ratelen van de wielen verhult alle geluid hierbinnen. Ik kan niets meer horen. Blikken ontwijken me, naamborden ontglippen me. Op goed geluk moet ik er straks uit. Het is er weer, dit stollen, na langdurig het hoofd te hoog te hebben gedragen. In mijn bagage, mijn dagboek, ontvleesd verleden, een herbarium vol bladskelet…

(Overal de stad als helft. Overkant. Brug naar... Tunnel onder... Eenrichtingsverkeer, bevestiging van de helft als verzelfstandiging. In de stroom meelopers tegenliggers. Is daar 'de ware helft' bij en is dat zoiets als 'je beter zelf'?) --------------------------------------------- uit: 'Zacht gat in broekzak', 2005.…

Ik ga achter de straat staan. Achter de straat heeft ook een naam. Het is een andere straat, waar mijn eigen straat voor staat. Centrum stad is maar heel betrekkelijk. Het ligt er maar aan bij welke straat je betrokken bent. Mijn straat, zijn straat, haar straat ... Eenrichtingsverkeer helpt iedereen een eind op weg, maar niet richting ‘onze…

In de zwijgende straat de voetstap; hakkentik of een met kolenschopecho, wie weet wie er nadert? Broek-, maat- of trainingspak en wat dan nog... Daar is de verende sportschoenentred, de gumizolenparadepas, piepend in de regen. En dan nog, wie - o wie - houdt de helft van het naderen geheim, als hij achter je loopt zonder geluid? Jij,…

In de zwijgende straat de voetstap; hakkentik of een met kolenschopecho, wie weet wie er nadert? Broek-, maat- of trainingspak en wat dan nog... Daar is de verende sportschoenentred, de gumizolenparadepas, piepend in de regen. En dan nog, wie - o wie - houdt de helft van het naderen geheim, als hij achter je loopt zonder geluid? Jij,…

‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen, Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen! Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen, Hoe min vermaak, hoe veel geween! O dierbaar perk van drie tot zeven jaren, Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt: Och, of ze zonder einde waren, Als alles lacht, als alles speelt! Beminlijk…

Als hart nou eens hard zou zijn, een hart van goud een houten hart als hart nou zacht zou zijn, een suikerhart, een marsepeinen hart, een hart dat spreekt, een hard oordeel, een harde kern een hart, op de goede plaats, een hart, dat klopt, een hard met een t in plaats van met een d, want een hard met een d klinkt van nature…

dat ik mijn leven met jou mag delen en mag bouwen in de woonkamer van jouw hart waar altijd het zonnetje onze harten verwarmt en altijd die gevoelsverwarmende wind waait en zolang jouw haren in die wind wapperen weet ik dat jij de liefde met mij viert…

gespreksstof is zo goed als op Heb nauwelijks nog aanspraak Ik solliciteer me rot maar nooit is het raak Blader dagelijks door uitzichtloze vacaturesites kom nauwelijks nog buiten de deur Alleen voor de uitzendbureaus maar die worden gek van mijn gezeur M'n auto heb ik verkocht Kan geen geld meer sparen En ik krijg elke dag meer grijze haren…

Haar liefde zo sterk zij zo breekbaar zo broos lichtvoetig haar tred in haar toren van ivoor droomt ze van een wonder zijn woorden strelen door donkere haren de wind doet ze lokken draag geen sluier het zou zijn alsof de zon nooit meer scheen zich zou verstoppen achter donkere wolken zo schrijft hij zijn naam in haar ziel…