Alle inzendingen over Heleen Hille Ris Lam

Het was dus een lam in wolfskleren.…

dit is een verdrietig gedicht ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht waar de jeugd, met een enkele puist haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt daar weent mijn huid, het rimpelt ik ben niet meer die schone Heleen, begeerd door geile Grieken bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af misschien kunnen mijn krullen u verlokken men zegt…

zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem zo zat je maar kunt zijn en waggelt waggelt waggelt wacht er iemand op je thuis dan zwalk je zwalkje zwalk je zwalk je `s avonds dol naar huis zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem al…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

Er was eens een pastor in Warmond Die men bij het vasten zo star vond Maar met carnaval Dan was 't een gelal Als hij weer eens lam aan de bar stond…

er zijn natuurlijk ook nog de bloemetjes die bloeien het lam dat op de knietjes drinkt bij de ooi het hooi dat geurt en noodt maar dan heb je het wel gehad…

'Ik strijd vóór de waarheid,’ riep hij, maar schrok zich intussen lam, toen hij door die strijd opeens àchter de waarheid kwam.…

Ze zijn op ’t Libisch zand gestrand brachten een onverwacht consult met bullepees en katapult en staken loom de kop in ‘t zand Verprutst de naam van ‘t vaderland Kamelen lachen zich een bult Hillen lijkt wel suf geluld stamelt zachtjes moord en brand Marine, luchtmacht, landingstroepen hoort ie ’s nachts bevelen roepen Hij droomt het drietal…

mijn stem hoefde ik niet meer te verheffen hij was al zacht zogezegd van nature in den aard macht had hij zelden nodig en de stilte die ik schiep was ook vaak door mijn blik in de ogen uitgelegd zoals ik daar stond omvatte dat gelijk het gehele alom de cirkel leek kennelijk rond, trompetten figureerden doofstom; de winter was…

De ooi zegt, daar d'r dochter flirt: 'Je bent nog maar een lam, dus staak het. Als het weer gebeurt, dan geef ik jou een ram.'…

Hierop verslond hij met huid en haar Het gehele lam, of 't een Engelse oester waar, En bracht de rest naar huis om er zijn kindertjes op te trakteren. Het lam had hieraan natuurlijk het land, Doch voor de wolf was het net een kolfje naar zijn hand. Schapen en kinderen!…

Ze zoop zich eerst lam, sprong over de dam, en loopt nu als schaap in de optocht.…

binnen: tussen, nl. lager in de vallei leegten - dalen het zuipt er: het doet er niets dan druipen het stuift er: nl. van de droogte het nijpt: nl. van de kou hillen - heuvels, hoogten wee - wei jeune ik mij - voel ik me thuis…

wind trekt aan regen tikt je tegen slaat je lam je vraagt je af hoe dit zo kan maar eenmaal uit het veld geslagen staat er een ander op jouw plek…

Het Wake up-light is zaligheid in opstaan Een lamp die zich verkleed heeft als de zon Geeft zóveel energie vanuit de bron Dat je soms vergeefs zoekt naar de stopkraan Het nadeel is helaas niet te negeren: Je moet met factor X je huid insmeren…

I am farloved on Gorman, yummy much She spooked her popsy poem with inspiration I felt a heartlust for an own translation In stonegood Nedderlands, my double Dutch But years ago I climbed to heaven’s hill So no one thought of me (argh!): John O’Mill…

Een verliefde zatlap uit Amsterdam Die zachtjes aan z'n grenzen kwam Sprak door de drank bevangen Ik laat hem node hangen Voor rechtop ben ik veel te lam…

Wat later was 't vogeltje lam. Het werd ochtend. Het kwam uit z'n nest in de greep van een kater.…

Heleen, gij blinde dwaas en ijdel wijf, Paris Hilton uit het rijk van Mycene, ge liet u schaken door een herdersknaap en zingt hier nu als een Trojaanse sirene. De Erinyen zullen u elegisch bezingen als u afdaalt in Hades’ diepe duisternis, ‘t rijk waaruit geen sterveling wederkeert - gij, die meent dat de dood het eind van alles is.…

Weet nu, Heleen, dat gij niet beter zijt dan zij die u om hun godsvrucht gispt en laakt. Dat gij onwetend zijt raakt de goden niet, wél dat u niet over uw hart en woorden waakt.…

Heleen…

wind trekt aan de regen tikt je tegen slaat je lam... je vraagt je af hoe dit zo kan maar éénmaal uit het veld geslagen staat een ander op jouw plek Lejo van Kuijeren…

het zijn maakt veel lawaai het rijdt over me heen als een goederentrein zo midden in de nacht het legt me lam ik wacht op de zon daar aan de overkant vol ongeduld snak ik naar lichtheid zonder treinsporen…

Deze theedoek scheur ik bedachtzaam doormidden Het vaatwerk laat ik achteloos op de vloer te pletter vallen De bak met zeepsop keer ik rustig om boven het vloerkleed Met ons nieuwe broodmes snijd ik zorgvuldig de zitting van de bank aan repen De gordijnen bevielen me allang niet meer Uit de keuken komt de geur van verbrand voedsel…

Jeen van de Berg de laatste trofee van de ijzeren schaatsers. Schaatsten de ham voorbij en op ijzeren benen beenden ze voort door het kluut. Het klunen en kleumen zat in hun botten en beenderen. Hun geraamten en gruzelementen blijven altijd overeind als een porceleinen kopje in Grootvaders kast.…

Uit hun jas geholpen onschuld tot munt geslagen leven teruggegeven aan de eeuwigheid de sneeuw kleurt anders dan het schreeuwend wit in de wijn brandt één lumen licht dieprood en zo vol liefde dat ik tot stilte besluit om de haat niet te voeden die poogt te ontkiemen ik hef de kelk wat een afdronk welk een smart…

en zij die mensen recht doen wedervaren terzijde staat de mens, naakt in zijn zonden, de oermoeder wil het juweel bewaren, de citrusvrucht, op handen is haar baren oude beloften maken nieuwe wonden er is geen glas dat tegen de gevaren beschutting biedt aan hen die bij Hem waren ------------------------------ ...sinds 1986 hangt het Lam…

die berg kerstkaarten zal ik nu versturen een jaar geleden zat ik hier ook te schrijven ik ben al tot de H ik blader in mijn beduimeld adressenboek de hark van de dood nam drie geliefden mee ik ben al tot de M geboortes waren er, bruiloften in de zon vrienden verdwenen er kwamen nieuwe bij ik ben al bij de V…

Ik was een lam toen en moest nog geweid, weet ik als ik uitstap en zachtjes met hem meezing "poortwachter waar zijn de zwaluwen heen"…

De kinderziel was toen nog iets om ondeugden van af te wassen en schoon als Onze Lieve Heer van school te laten gaan met niets dan liefde te laten beginnen aan de puberteit Een mooi ideaal, mijn leven te geven voor de mensen en de hemel en vrede op aarde Bereid om me op te offeren lag ik onbeschermd als een lam onder de blote blauwe…