Alle inzendingen over Herinnering OR Stilte OR Verbondenheid

Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

spoor van mij bevat Of zal je je herinneren hoeveel liefde ik voor je had…

Geen rust Maar slechts de stilte Geen verdriet En ook geen pijn Maar de leegte De eindeloze leegte Van het niet-verbonden-zijn Niet verbonden Als een lichaam zonder leven Een leegte Zonder liefde, zonder pijn Maar in stilte Een eindeloos verlangen Weer te leven Te voelen en te zijn…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Herinneringen die je nu vergaart, je maakt ze niet alleen. Bekend zijn de bomen van het leven, onzeker de paden van het bos. Liefde is het mooiste dat je kunt geven, laat elkaars hand nooit los. Samen deel je vreugde, voel je verdriet en pijn. Samen blijf je verbonden ver voorbij de lijn.…

daar ligt het meer dat snelle beekjes stilt en spiegelglad de maan weerkaatst waar ik altijd naar de sterren kijk hun afstand overbrug met een diepe zucht een dialoog in vast geloof dat twinkelingen raken aan de oer herinnering zij verhalen de verbondenheid van energie die tijd en massa begeleidt heb het alleen zijn achter…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Achter het raam ligt de wijde wereld open en bloot opgaand in het avondrood te schitteren en te stralen Aan de andere kant sta ik zwijgend toe te kijken opgaand in een lange blik oneindig gericht op daarbuiten Zo ver weg en toch ook zo dichtbij als de stilte valt tussen jou en mij…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

bedolven enkel vogels fluiten in de serene stilte…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ik was erbij jij in het bos een hoofd vol met herinnering lage varens en het zachte groen van mos ook zij van grote hoogte verbonden met elkaar ze waren daar gescheiden uitgestrooid maar nu weer een paar stilte lachte blij jij voelde thuis met af en toe wat licht van gisteren dat verleden filterde in gezichten van vandaag er…

Het was in de stilte dat ik zag en bezag, las ook. Het is in de stilte dat elk mensenkind voorbij trok. Ik was verbonden. Verbonden met iedere mensenziel. Het was in de stilte dat al de dingen, die vroeger waren verdwenen en verbleekten. In een diepe stilte kwam ik thuis, ook al was ik in aardse begrippen jong.…

Een krater is geslagen In de ziel van dit bestaan, Wie ons ten diepste lief was Is voortijdig bij ons weggegaan Voordat we hem konden leren kennen - Tijd die in één mokerslag verslagen is, We zitten met ons tweeën In de leegte van dit moment De tijd van hiervoor en hierna Zijn voorgoed aan de einder verdwenen Voor ons rest voorlopig…

met het groene palmblad bedek ik je witte bed zuchtend blaast de machine lucht in je longen ik tooi je met veren van de krachtige arend het infuus dient tikkend zout en glucose toe ik omring je met hemelse geurige kruiden helend verbinden we de treden van de trap…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Met wie je ook verbonden bent we gaan altijd naar een plek waar we weer willen zijn. Waar je wilt zijn. Daar waar we weer terugkomen. Een plek die mooi is vol van gedachten en herinneringen. Een plek van vroeger en nu. Een plek die ieder heeft. Het kan overal zijn.…

gemis verstoor mijn gestoordheid de route van smoezen is geweest ik geef je gelijk stof het stof van mijn ziel ik herinner me de drie seconde lijm welke de jij en ik tot ons verbond…

, riep ze woedend in mijn oor Maar ik was doof voor haar kilte Mijn wachtwoord was stilte Ik moest de klas direct verlaten en haar overspannen achterlaten Een stilte om nooit meer te vergeten Sorry juf, bestraft voor niets moet u weten…

Het komt niet slechts op de prestatie aan, maar op de stilte, het luisteren, het vinden van de weg die dwars door alles gaat en die verbindt met allen; de eenheid diep verborgen die trilt doorheen het vele, die hoopvol stemt en leidt naar nieuw verstaan en morgen.…

Een avond als deze: een gewone donderdagavond, maar niets is gewoon, er is altijd weer het wentelen en keren van zoveel atomen,protonen, neutronen, ga maar verder tot je niets meer weet; geen uitleg kan volstaan. Er is de hoop en de liefde, het lijden en verlangen naar zin en uitzicht, duidelijkheid; er zijn de kinderogen, de jonge vogels…

Vanuit de stilte plots ervaren hoe alles met alles verbonden is, langs de slagaders van de liefde, de glans van leven en gloed. Zo is het goed, al duurt het maar even.…

Je hand hoort in de mijne m'n hoofd tegen je borst zo zullen wij dan zwijgen wijl het hart naar liefde dorst want door de fluisterstilte verbonden met elkaar kunnen zielen spreken zonder woorden weliswaar…