Alle inzendingen over Hoop

huil niet hoop treur niet verlang denk niet droom vind geluk in boom of plant zon en maan weer en wind en vergeet me of niet kijk maar…

Ik hoop dat je mij nog een keertje ziet. kusjes jasmijn. dit gedicht is voor m'n opa, de liefste opa op de wereld.…

Zolang er sneeuw is is er hoop. ------------------------------- Uit: 'Zolang er sneeuw ligt'.…

hopen is al wat ik nu kan ooit komt het toch wel goed? jij bent mijn kind mijn vlees en bloed. dag en nacht ben je in mijn gedachten. boos ben ik en ik wil je verachten. maar kan het niet jij bent mijn kind.. voor eeuwig heb ik jou lief.…

trappen lijkt leegte om zich heen te happen bedroeft de bodem zonder kleur waarin geen plant wil groeien en geen vogel foerageert wind en regen bespelen beneden het onlangs opgespoten zand in sporen kuilen wassen plassen waar het kind gegriefd in stampt wanneer zich plots in het water een groenbruine kikker onthult is de kinderhand met hoop…

Rust maar zacht Je hebt je strijd gestreden Na al wat je hebt meegemaakt En hoe je hebt geleden Rust nu maar zacht De dood werd niet vermeden Het is wel donker in de nacht Maar 't donkerst hoort bij het verleden Rust altijd zacht Trouw is jouw loop gelopen Op een eenvoudig wederzien Blijf ik nog meer dan hopen Tot dan rest mij slechts…

Ik mijmer langs de straten waar koude nog primeert hier en daar wat bladeren tot humus gereduceerd maar toch zijn er al tekenen lente weer in zicht bomen vertonen minuscule knopen de onzichtbare dingen die de natuur het eerste verricht loof van eerste bloemen breken het zand laat de sappen vloeien geloof het of niet er…

klanken fris, vrouwen tezamen onderweg een meidoorn, opdoemende aarde vroeg tjirpende vogels een kind dat al huppelend hun werkzaam leven verlicht de manden helpt dragen, hun handen koesteren hoop omvatten de schatten in passende toonaarden.…

Mijn droom is een hoop stil jij - de ochtend vrees ik als een speld in de lucht.…

Achter die steen is dood verborgen goed verstopt geen kans op morgen zorgvuldig gewikkeld in linnen. Achter die steen ligt een vraag in diepe duisternis die het licht niet kan verdragen. Jezus huilde haal die steen maar weg laten we uit de doeken doen de grootheid van God. Een vriend die sliep mocht daar ontwaken. Zo is de…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward. Je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan. Je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land maar ik, ik kan je echt niet volgen. Ik begrijp niet veel van wat je zegt Kind van mijn hart…

stijlvol kijkend en wachtend tot het verlossend gesprek Minuten op de klok lijken wel uren te zijn toch spreekt ze de waarheid Stil komt de dag waarop de beslissing bekend zal worden Tot dan is het wachten het is erop of eronder maar ik zal sterk zijn Tranen laat ik niet zien staan met een glimlach om weer verder gaan Mijn hoop…

Eeuwige, koud licht gaat langzaam doven laat het toch aan mij voorbij gaan. Ik zal nooit ophouden in U te geloven maar waar komt toch die angst vandaan. Eeuwige, ik bid U help me toch van dit schijnproces af te komen want U alleen vertrouw ik nog nu brandende tranen treurend stromen. Eeuwige, de tijd schrijdt voorbij ik werd verraden…

Je bent niet ver weg Maar toch zo onbereikbaar Een zucht ontsnapt Uit de kern van mijn hart Ik schenk nog eens in Heeft dit wel zin? Ik doe geduldig Maar dat ben ik niet Romantisch Naïef Onzeker Lief Dat is wat ik ben Wanneer ik mijn hart verlies Mijn hart ligt nu bij jou Beloof je er voor te zorgen? Tot ik je weer zie Misschien…

Uw gena geeft Gij enkel in de hoop, gemeenschap in lichaam, bloed en doop Egbert Jan van der Scheer 21-03-‘09…

ziel de wonden nog niet geheeld bloeit weer het vertrouwen -dat zo diep viel- nu jij je hart weer voorzichtig met mij deelt Na alle verwarde gedachten, een uitzichtloze tijd drie jaar, twee landen en een zee van elkaar beslecht zich langzaam maar zeker onze strijd wordt de wederzijdse liefde overbrugbaar De vele tranen schitteren nu van hoop…

Geen woorden van spijt die deze ruimte vullen het gaat toch om de grote vorm dit is een nieuwe ochtend het andere droom begin jij, jouw schaduw, en de hond vragen hem voor het avondeten en hij volgt de trein naar de duinplaats waar jij met zand de hoop ophoogt.…

Spoken uit haar verleden dansen in haar donker muren krijsen haar lippen gestift handen beschilderd ze wil maar ze zwijgt gebroken woorden ombegrepen kilte verscholen ziel nog eenmaal dichtbij in voetstappen van hoop zal ze lopen over water…

'geestelijk en fysiek' het zal nooit meer zo zijn zoals het vroeger was ik had nog hoop maar die veranderde tot as nu, heb ik pijn: 'geestelijk en fysiek'…

alom mij heen bestaat al jaren een Cordon Sanitaire cellen waarin rollen veelal grijs getint of zo de gezetene bemint zacht en lieflijk bedrukt, nadat de stoelgang is gelukt, het strijken ondersteunt soms in vaart, met haastige spoed doch vaak, zo niet steeds meer, nadat er eerst hortend en stotend lijfelijk…

Dit geduw en getrek Het doet ons beide geen goed Ik zit in jouw hart Terwijl mijn hart bloedt Ik wil bij jou zijn Maar jij duwt me weg Jij wil me zien We voeren een psychisch gevecht Waar is de hoop? Ooit was dit puur Is het lichtje in ons hart Nu slechts uitgewakkerd vuur?…

Donkere wolken pakken zich samen boven haar en in haar hoofd ze wil niet huilen manmoedig slikt ze de tranen in maar het mag niet baten de regen valt in stromen haar hart huilt mee dikke waterlanders over haar wangen zelfs de wind fluistert geen troost zegt alleen wees eens eerlijk had je anders verwacht ja dat had ze wel tegen beter…

haar liefde gesponnen in een web van tranen kleine parels aan zijdezachte draden verweven haar zinnen de vrouw als uit porselein gehouwen staart naar de maan, ze heeft zomerbloemen in haar haren gevlochten in een krans haar dromen gebroken maar ze koestert geen haat in haar ogen ligt de hoop van de toekomst die ze toevertrouwt…

Een vernietigende storm en stukjes gebroken hoop vervagen in de wind Scherven gevoel onzekerheid de chaos verblindt Maar de warmte van ontferming lijmt de stukjes aan elkaar uitzonderlijke inzet maakt die storm bestuurbaar…

in verkilde stilte afgedaald opgehaald uit donkere spelonken teloorgegane vrolijkheid hoe blaas ik warme gloed naar ingeprente beelden penseel ik kleuren van plezier in simpel samenzijn het was zo fijn te fantaseren toen de wijde wereld openlag dromen konden echt bestaan in de koude maan van deze dag graaf ik een geuzengat en haal…

En toch vertrouwen, op hoop in de wereld, de stem die de ergste pijn verzacht, hoorbaar als een fluistering, als duizend en-een-sterren in de nacht. Geloven in de liefde van deze wereld, jouw hand die de mijne vindt, een rotsvast zeker weten, dat is wat ik zag in de ogen van een kind.…

alle woorden fluistert de wind zijn al eens gezegd alle zinnen zijn al eens uitgesproken ze luistert met een glimlach in haar ogen haar hart schrijft de melodie van angst en hoop en vertrouwen strijkt even met haar hand door haar verwarde krullen pakt dan een pen schrijft haar zinnen op papier wil ze aan jou toevertrouwen…

alle woorden fluistert de wind zijn al eens gezegd alle zinnen zijn al eens uitgesproken ze luistert met een glimlach in haar ogen haar hart schrijft de melodie van angst en hoop en vertrouwen strijkt even met haar hand door haar verwarde krullen pakt dan een pen schrijft haar zinnen op papier wil ze aan jou toevertrouwen…

wat is het allemaal banaal de weg heen de weg terug stuurs over de zeeën varend of kalm liggend op je rug, wat is het allemaal druk, de muffe kamers van de oudheid, de techno-kamers van het nu. Nee, vrolijk word ik er niet van maar bedenk me wel dat ik er aan mee moet doen -ik geloof niet in onthechting- soms sta ik pardoes voor…

mieren, gedachteloos rennen ze rond Ik wou dat ik ze kon vangen Ik zou ze zo graag voor altijd vernietigen Ze blijven komen 7 dagen per week Onafgebroken gewriemel tussen m'n oren Was er maar een goed bestrijdingsmiddel Geen dooddoener die hoor je dagelijks Een middel dat echt helpt Zou dit geschrijf helpen Ik weet het niet, weer een sprankje hoop…