rimpeling
Rimpeling
Het verdriet van de wereld,
in de licht geloken ogen,
het stille lichaam krom gebogen,
als populieren in een storm.
De tranen van de wereld,
vullen groeven als kanalen,
zij spreken wereldtalen,
tot de evenaar en voorbij.
De pijn van de wereld,
herinnering aan hun zware last,
het verdriet, de tranen en de pijn van de wereld,
dat is waar vandaag alleen het diepe zwijgen past.
En toch vertrouwen,
op hoop in de wereld,
de stem die de ergste pijn verzacht,
hoorbaar als een fluistering,
als duizend en-een-sterren in de nacht.
Geloven in de liefde van deze wereld,
jouw hand die de mijne vindt,
een rotsvast zeker weten,
dat is wat ik zag in de ogen van een kind.
Geplaatst in de categorie: actualiteit