Alle inzendingen over Hoop op warmer seizo

Eens zullen bloemen bloeien en bomen in blad weer staan jonge dieren in ’t veld stoeien wij samen de paden op gaan. Dan zal ook de zon weer stralen met golven warmte en licht dan zal ik niet talmen of dralen te schrijven een kleurrijk gedicht. Over liefde, genot in de natuur klanken van menig vogelkoor de heldere lucht als azuur, maar…

Koude ijsbergen Drijvend naar een warm klimaat Kille frustratie…

de zon is trouw vandaag, ze schijnt in elk opzicht net als toen en net als op die dag vergeet ik, dat je dan het best kan doen of alles niet bestaat geen kwaad geen broodnijd en geen kou slechts flauw de wind verzoeken niet te snel in kracht te groeien maar te roeien met de riem van mij – als vrouw - waarbij de ander de meander van…

ZOMERWENDE 2019 Dit jaar was de langste dag warmer in de Hortus van Leiden vergeleken met vorig jaar Diep in de ogen van Bente gekeken de hoop gevonden op een verrassend volgend, voorspoedig liefdevol jaar…

Het wordt steeds een stukje warmer. Steeds meer mensen zitten buiten. De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

de wind kwam van over de zee met de nacht in zijn vleugels maar het wordt dra zomer dus droom ik van warmere lucht en bergen van licht terwijl ik vaar over waters als spiegels over hopen schelpen en duizenden papieren strandbloemen gezien door de ogen van een kind…

Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten knus bijeen, lekker met zijn drietjes alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten knus bijeen, en jij, jij zit daar alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten verdrietig bijeen, want we missen er een.…

onder strakke blik hebben ooit in een veel warmere ontvangst geloofd dat bleek ijdele hoop…

En het stijgt maar steeds warmer en warmer ik voel, ik voel wat jij niet voelt het is niet koud is het al heet? lig de hele tijd te metaforen van mijn tenen tot mijn oren in de zon voel de zon ja, ik ben de zon! weet alleen niet wat ik morgen doe…

Het is februarikort, te veel De kou moet weg, ik ben het zat Genoeg vriesgelopen op het ijs Bijna warmer, bijna lente Het mag kapot, het ijs gebroken De kou moet weg, ik ben het zat De februarikou, de laatste kou Bijna warmer, bijna lente, bijna...…

liefde is lente maar het sneeuwt in mijn hoofd het hagelt in mijn buik felle buien de vorst nog onder mijn huid de kou wil er niet uit dan kiert achter de wolken schuchter en pril de zon een eerste vluchtige zoen naast mijn oor ik word warmer en warmer ga door ja ga door…

Winterheide bloeit het maakt de tuin wat stiller en warmer het oog…

uitgesproken geel kleurt zonnige gedachten ze glanzen warmer…

bescherming voelen het spreidt ons luchtige bed warmer in liefde…

in huis een boeket zonnebloemen zodat het binnen warmer schijnt…

Mijn woorden en zinnen gaan niet voor een volle lach, niet voor een tranendal wellicht wel voor een herkenbaar gevoel. Wellicht ben ik een van die slome vogels, die onbevangen sluiks naar de wereld kijkt, stoot mijn verleidelijke verentooi uiterlijk jou af. Wil ik alleen wonen in een duin die de zee remt kinderen en hazen verstopplaatsen…

De nacht is al bleker, maar 't is nog zo kil: zal het ooit warmer worden? De eeuw is nog pril...…

onbegrepen kou leeft binnen haar verstarring een warmer hart beeft de kleuren van dit leven bekleden mijn buitenkant…

Soms gaat het niet om principes Maar om gekoesterde feiten Soms is pijn en leed niet belangrijk De andere keer wel Hoe een simpele huivering Zoveel emotie kan losmaken Zowel voor jou, als voor mij Soms is het niet erg om de ogen te sluiten, Even alles voorbij laten gaan Je kan van liefde houden, Of de liefde willen houden, Hoe veilig het…

(The sky is the limit, trachtte mijn lach) En je hand toen ik in het donkerder begon over kou en jij nog warmer en warmere dingen wist en ik als antwoord rilde. Later de rest van je lichaam en toen je vertrok je omkijken.…

Ik zat in jouw kamer jij zat daar maar en sprak jij keek het was alsof de wereld in jouw kamer warmer leek.…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

Loefzijde het natst lijzijde daaren- tegen echt heel veel droger Stijgende lucht zet enorm uit wordt daardoor kouder in proces van adiaba- tische expansie Er wordt dan geen zeer zeker geen warmte met de omgeving hier uitgewisseld Gevolg: condensatie, regen Via adiaba- tische compressie waardoor lucht warmer almaar warmer gaat worden…

De kou van buiten is nu bij mij binnen rillend wacht ik op de eerste lentelach laat die dag maar snel beginnen dat ik van binnen weer warmer worden mag…

buiten ruist regen mijn binnengevoel warmer kaarsen scheppen sfeer waar ik zachte woorden zing vertellen ogen liefde…

maar er komt een eind aan dat ongelijk want de wereld wordt steeds warmer!…

foutje was hij nam haar in bepaling terwijl ze zei “alleen na hervertaling m'n letters staan in de koeling om vanuit een warmer bedoeling te worden uitgezet tegen betaling”…

Laten we het hopen. Samen, jij en ik.…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

Een leeg woord om in te blijven wonen als een schelp van een heremietkreeft of kleiner nog een koud bed waarin het langzaam warmer wordt gezellig haast jij hebt je neergelegd in je oor ruist de zee…