9253 resultaten.
dans macabre
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 519 zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
die buigt en rekt en strekt
levenloos zo uit zichzelf
uit het juiste hout gesneden
voor het schaakspel van de macht
zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
waaraan zij danst
zij buigt en rekt en strekt
zij draait - zij wordt bewogen
ZIJ WORDT BEWOGEN…
Wie is....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 is van hout'?
schreef
ooit ene Jan Foudraine
Van steen
ben ik
-bij mijn weten-
...........niet
Ik ken
blijdschap en verdriet
hoeveel handjes en vingers
strelen me niet
een echt 'standbeeld'
in 'n stadshart
ben ik
ook al niet
Ooit heeft
een kunstenaar
mij uit hout
....gesneden
Uit goed hout....…
Tijgermug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Op Teletekst heb ik onlangs gelezen:
Komt u uit Zuidoost Azië terug
En bent u daar gestoken door een mug
Dan moet u -echt waar- voor het ergste vrezen.
Men waarschuwt ons heus niet voor niks ervoor,
Want kijk maar eens, er loopt een streepje door.…
LENTE
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.153 Reeds bloeit de vlier en ritselen de gronden,
De trage beken krijgen duizend monden...
De lente, lente.
Wanneer het lente worden zal?
Aan strakke lucht een helle ster gaat lopen,
De heide legt een blad van purper open, .. .
De lente, lente...
Wanneer het lente worden zal?
Hoort gij de nacht?…
Lentedooi
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Zo peperzoet geurt jouw zijn
tussen vlier en beek
als een stiekeme droom
die naar iets van decadentie proeft.
Vijftig tinten ...?
Maar ik zweef
gewoon tussen beelden
van een vergeten winter
de koude van ijzige lichtblauwe lucht.…
een winteravond
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.521 Lang zitten kijken hoe de verkankerde stam
van de oude vlier verbrandde
niet na te vertellen dit trage eenzelvige afscheid
deze vanzelfsprekende geboorte van as
en niet te rijmen hoe onderwijl naast de tijd
in een belendend dichtgesneeuwd heden
de zevenslaper ontwaakte en de radio
het lied zong van de fonkelende beker
en hoe later de witte…
Vurige gedichten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 464 Hout is brandstof voor gedichten!
Ook mensen vergaan ooit als hout,
uniek levend naar een vurig licht.
Een foto heeft zijn unieke weg gevonden.
Onmogelijk om zichzelf te herhalen,
of om een identieke fotograaf te vinden.
Gedichten ontstaan als brandend hout.
Vaak uit vurige gedachten.
Soms uit bijna niets.
Zo lijkt het.…
anders gehamerd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 het was niet
de spijker
die het hout
deed barsten
niet de
hamer waarmee
je op de
spijker sloeg
het was niet
je hand waarmee
je het hout
verwondde
het was iets
dat woedde
dat knapte
binnenin je kop…
Sfeerverpesters
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 637 Zon op, dauwdrup aan dennennaalden
glinster aan konijnenvacht etend van gras
koolmeesje hipt, pikt en vlucht, snavelvol
eekhoorntjesspel in top van de eikenboom
bosgeur, dennenreuk, vlier en lijsterbes
….rust-verstorend hondengeblaf in de verte
irritante stem roepend om gehoorzaamheid
weg is de illusie van een sprookjeswereld
door onverschilligheid…
Verstandig ouderschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.310 Een man slentert rond in de hof
verslijt onder zijn zolen kronkelpaden
tussen de verscholen witte gebouwen
Het vliegend zaad van een vlier
tikt droog en hard het voorhoofd aan
maakt zo verdeelde gedachten één
Het zou een meteoor kunnen zijn
maar neen, er is niets ongewoons
geen gat dat van voor naar achteren loopt
Het hart klopt onvervaard…
Ruimtevrees
gedicht
4.0 met 15 stemmen 3.791 Voel warmte op je neus, zie 't vroege blad
van vlier. Je keek te ver. Wat je zoekt is hier.
--------------------------------
uit: 'Uitzicht genoeg', 2013.…
Deze dagen 1
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 Lelystad, stad van
bruggen en kanalen
van ooievaarsnesten in bedradingspalen
van koolzaad, balsumpopulieren
van meidoorn en je magere vlieren
van paardenbloem en kersebloesem
van sloten vol met droesem
en je zwanen
je luchthaven die leeg wacht
met je banen
het witte riet zo droog
de bereklauw zo hoog
in de bermen
hyacinten en narcissen…
ZO NATUURLIJK, ZO TE GEK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Ik ben gek op hout
Ik hou van hout
Maar in de natuur
Niet in mijn ‘bek’
Dat houten bestek
Goed voor het milieu
Maar niet voor m’n mond
‘mij niet bellen’
In de rugzak van m’n leven
Zit naast een drinkbeker, koppie
Nu ook een stalen bestek
Want dat streelt m’n ‘bek’
Dan, dat in de vrije natuur
Een lekker bakkie koffie
Uit een warme…
G Rap
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 352 Als de rap r rapt
dat de trap r trapt
omdat de fiets r fietst
Of als de dicht r dicht
dat de rook r rookt
omdat de waterkook r kookt
Maar ook als de krijg r hijgt
Dat de kijk r kijkt
Naar wat de hijg r krijgt
Vind ik het goed g g rapt
Maar al de denk r denkt
dat het spook r spookt
Is ‘íe r in g t rapt
Omdat alleen de spook…
Mijn dodenherdenking
hartenkreet
2.0 met 52 stemmen 7.789 Dood
Verjaardag
Stilte
En leven
door elkaar
Voor mij een jaar ouder
Plezier en gelach
Voor een ander verdriet
En een sombere dag
Mijn verjaardag
Doden worden herdacht
De bedroefde mensen die ik zie
Hebben mijn verjaardag verkracht…
UIT HET LOOD
snelsonnet
3.0 met 39 stemmen 3.362 Als kind ging het al fout met Cor van Hout.
Veelvuldig trok hij meisjes aan hun haar
en sloeg hij klasgenootjes in elkaar,
kortom, hij was al vroeg behoorlijk stout.
Men onderzocht zijn lichaam na zijn dood
en ja, verdomd hoor, dat zat vol met lood.…
De wieken...
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 989 maken de houten raderen het meel weer fijn…
de engel van de grote raad
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.232 (magni consilii angelus)
onderduiker
hier is het wak in het kroos
hier de grote staande snoek
en aan de overkant de roomsen
maar nu staat daar in lichte nevel
naast de melkbus met de teems
een vreemd en donker kind
een juten zak bedekt zijn schouders
daarachter rijzen takken van de vlier
verstrengeld en verwrongen
buurman haalt…
Mene Tekel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 435 Op vlieren, berken, ja kastanjes viert
hij lusten bot. Het is voor mij geen doen
verwoesting aan te zien met droge ogen.…
Standard Mill
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 45 Langs de uitgestrekte horizon
staat de houten reus majestueus te zijn,
in het spel van de opkomende wind,
maken de houten raderen het meel weer fijn.…
Adembenemend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 926 Nog verholen in de uitgewaaierde schemering
van het stroomgebied waar de woorden vloeien
komen luchtbelletjes aan de oppervlakte,
zoals schuim op een droge mond kan groeien.
Al knetterend en flitsend
laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend
de magie van dat ene woord dat stilte verbrak
met aardedonkere stem en licht accent.
Waardoor…
Tragische ladder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 401 Jij bent het mooie het dunne het dikke
laat bloeiend hout
jij bent de doodschemer
lichtekooi van hout gepende botten
schaduwprofiel
van deerniswekkende eenvoud
jij bent de tragishe ladder naar mijn hemel.…
Ik weet niet wat ik heb gedaan
poëzie
4.0 met 4 stemmen 584 - De vlier-struik geurt naast al de huizen...…
meer dan ooit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 meer dan ooit ben jij aanwezig
juist nu
nu jij niet meer hier bent
nu is er het weten
nog voor ik was
keek jij uit naar mij
en toen ik was
beschutte jij mij
meer dan ooit ben jij aanwezig
juist nu
nu jij niet meer hier bent
nu is er het weten
de eerste stapjes
met vallen en opstaan
de eerste woordjes
jij leerde ze mij
meer dan…
Brugje
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 567 Een houten brugje
over rimpelend water
als een wenkbrauwfrons…
Houten duif
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.298 Hier is de houten duif niet voor gemaakt.
Rustig snavelen tussen de stoppels
van een wijd veld is zijn bestemming.
De witte nekvlekken blinkend in het licht.…
Verwerend hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Je kijkt me aan
In een duister woud
Blijf even staan
Het voelt niet vertrouwd
Schichtig is je blik
Het fototoestel zegt klik
Heb je nogmaals bekeken
Het was al bezweken
Sterk verweerd en liggend op de grond
Alsof er een monster in bevond
Je bent aan het vergaan
Je leven was aangenaam
De tijd van verwering is gekomen
Vertering heeft…
Van goed hout…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 817 De plankenvloer kraakt het verleden
gesmoord door stof verstopte kieren
onder kaal getreden pluche kleden
spijkers buigen; de koppen geroest
niet willens hun houtgreep te vieren
nagels woest geslagen in de knoest
ruw wreken de splinters zich tegen
de vuile zolen die hen open gekrast
achterlaten na een regen van vegen
Nee, de delen barsten…
Hardvochtig hout
hartenkreet
5.0 met 11 stemmen 633 Kalveren, twee koppen
benen vier
aan de zwier
stelligheid vereeuwigen?
een zomerkoorts!
sotternie
weg dat mes! genoeg
gekwelde schors
pijn pikt het niet
pijn zwiept takken
pijn schiet naalden
pijn roept: pot voor drie!
afgelopen
met Bram luvs Jantje
Jantje hartje Sofie
kalverbast bloedt, goed!
ze druipen
liefde? 't is agonie…
Weerbaar hout
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 36 fraai bouwde
hout zijn
blokken tegen
de oplopende
buitenmuur
de kleuren
al gespleten
voordat de
stammen
zijn vergeten
nog ongeringd
klinken de
jonge basten
met nog slanke
onvolgroeide kwasten
alleen de droge
grond ver achteraan
draagt weerbaar
hout dat muziek in
alle koren laat horen…