Alle inzendingen over Humeur OR Ritje

Mijn schoen gezet, wat denk je: niks Gezongen tot ‘k schor was, wat denk je: niks Lief geweest tot het niet leuk meer was, wat denk je: niks Dus verval ik maar weer in mijn oude humeurige ik!…

de metro ruikt naar die van londen maar frisser dan – niet zo fris als die van boston met ozon – en er is televisie – en wind en proksima statsion met koneksion en geen dief die ons humeur bederft we zijn waakzaam op deze tocht…

en maandverband Ik zal nooit meer gaan menstrueren Die vreugde heeft bij mij de overhand De opvliegers waai ik vrolijk opzij En mijn humeur was nooit zo goed Als vrouw voel ik me heerlijk vrij 'k Ga deze fase opgeruimd tegemoet…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Daar komt een vlinder aangevlogen, wat is ze mooi van kleur, Ik blijf haar volgen met mijn ogen, Zij doet goed aan mijn humeur... Ze fladdert en ze fladdert, Zo sierlijk in het rond, Nooit heb ik beseft, Dat er zo iets schitterends bestond!…

Ik polste laatst een loopbaanadviseur: ‘Een werkkring voor mijn zoon wordt problematisch, hij is argwanend, star en niet empathisch en raakt bijzonder snel uit zijn humeur. In mensenkennis is hij niet het kienst.’ Zijn tip klonk stellig: ‘De Belastingdienst!’…

waar ben je nu op een klein ritje in de vrolijke bries van een groene auto of legde de dag haar handschoen niet op een tafel waar schemering en zachte genezing zeker zijn in de toekomst.…

wel JA prik voor de zoveelste keer in de zwaar vermagerde huid voorts een pijnlijk toeristen ritje op zijn/haar getergde rug vreselijk roepen wij dierenvrienden luid met de prachtige slurf onder hevige dwang spelletjes verrichten zogenaamd fotogeniek olifantenliefhebbers steun de desbetreffende bekende stichting bekijk beelden…

De PVV is principieel humeurig en ook de VVD doet ikkeneurig.…

' (zoals 't voorschrift van de oudersbond is) Stralend was hun lach en ons humeur Wat ik bij BNR niet heb gehoord: Hoe die kleine in de Quote 500 scoort...?…

Niet mijn humeur, nee zeer zeker niet, maar als je de buitenwereld momenteel ziet, is somberheid troef! De zon, vergeet te schijnen, de regen valt gestaag, toch lijkt het me het wijste, veel te lachen maar vandaag, want; Morgen is alles anders!…

Mijn Koningsdag geëindigd in mineur Ik dacht dat hij al dood was en begraven Maar dat hij plotseling weer op komt draven Was niet bevorderlijk voor mijn humeur Nee...advocaatje leeft hij is niet dood Drie keer is scheepsrecht...redder in de nood?…

Wij overdreven op de golven van humeur. Jij kwam uit de plooien van de geschiedenis. Jouw wieg werd een baken op woeste baren. Ongehavend meerden wij aan, vermeerderd.…

Met de tijd leer je dat de tijd veel gegeven heeft dat we het niet merkten hoe ze langzaam langs schoof in al haar facetten en weersomstandigheden al onze humeuren liet zijn onze gekkigheden ze liet ons en nu eer ik alle tijd in al haar eeuwigheid…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

Na vijf uur wil ik rust en geen gezeur Mijn baas moet mij niet langer lastig vallen Quality time willen we met zijn allen Want anders raken we uit ons humeur De telefoon...zo laat...wie kan dat zijn Als het niet waar is...Asscher aan de lijn…

Daar zitten zij, de vier geklofte heren Te toosten, in een opperbest humeur Maar vrijgezelle Mark werd formateur Ik vrees dat het door hem straks gaat verkeren Want wie het aantal vrouwen “bijzaak” noemt Denkt vast dat zij tot “bijzit” zijn gedoemd…

Dikke druppels vallen, slaan hard tegen de ruiten Laat regen mijn humeur vergallen? Jazeker, want ik wil naar buiten! Het voorjaar trekt als een magneet, ik verlang naar groen, de bossen, naar parken met hun bloemenkleed maar niet als wolken hun water lossen!…

Een korte broek, een petje, zonnebril, Een t-shirt, camera en medicijnen, Een mondkapje, enkele mooie wijnen, En ook een goed humeur maakt het verschil. Ver kom ik niet, want door dit kabinet, Haal ik de anderhalve meter nèt.…

Een Britse sitcom rond een dubbeldekker -Bestuurd door een wat mottige chauffeur Met vuile streken èn een goed humeur- Was elke week een goede lachopwekker In onze lanen van herinneringen Mag díe chauffeur altijd een dienst bedingen…

Qua tassen is mijn vrouw nogal kieskeurig, het maakt haar fanatiek en mij humeurig, maar tien voor zes, jawel, toen vond ze wat. Hetgeen mij dan onnoemelijk behaagt, dus vlag in top, de tas eraan: geslaagd!…

Vol trots neemt haar man haar mee, en heeft zijn liefde bezegeld met een ritje naar de zee en een boottocht voor haar geregeld.…

Jaren gelee, hadden we een baaldag ingesteld door weet ik wie, dat is niet meer van nu, geen inhaalslag maar wanneer ik buiten zie: Wil ik subiet die baaldag weerom, want het weer, liegt er niet om het is kommer- en ook kwel dus geef op die baaldag- en doe 't snel want hier, word ik humeurig van.…

jij had iets met wit ik prefereerde zwart als sterk contrast jij lichtte op waar je ook kwam scheen altijd het tintje meer in blik en lach ik donkerde samen in kleine groepen die zonder veel woorden tot elkaar werden geroepen jouw vluchtigheid was vrolijk van aard die in passeren blijmoedigheid met warmte opschaalde in…

jij doet je eigen dingen ik laat je vlinder-vrij en zing dan waarom sluiers om zonnestralen zijn waarom zou ik je snoeien je bloemt wild als de wind jouw regenboog die bloesemt mijn hart licht als een kind je lach om kleine dingen je korenkleurige haar je warmte voor de kinderen laat mij mijn mijmeren maar ben ik bars als een boeman…

Buiten plenst de natte regen Wolken jagen donker voorbij Somber zit ik wat te staren Hoor het onweer al dichtbij Dan breken traag de wolken Een regenboog met felle kleur Vertoont zich spontaan En verbetert mijn humeur Zo'n regenboog lijkt op leven Kleuren tussen zwart en grijs Zolang ik dat kan blijven zien Geniet ik van mijn levensreis…

ik wist deze mist lichter dan die jij mij ooit in zicht hebt gegeven zij straalde in duizenden partikeltjes die dansten op een dralende melodie van stilte bekende vormen gaven het knus warme beslotenheidsgevoel in hun demping van alledag jouw mist is beklemmend met het unheimliche gevoel van opgesloten zijn waardoor de blik…

ik zag hoe zij het gordijn scheurde dat zon kleurde uit de eerste hand ze humeurde morgens vreselijk had aan ochtendlicht altijd al het land er was geen verontschuldiging zon watervalde ongestoord de kamer in ze is snel weggegaan heeft als genoegdoening alle deuren van het huis open laten staan om aan deze illuminatie door…

ik ken de storm weet dat hij zal groeien tot een orkaan in het dragen van jouw naam met beukend water tegen basalt en graniet brekende kades en dijken een terug is er niet toch kan jij ook heel zacht en teder het kleinste bloempje strelen met de warmte van je hand lachen je ogen in stralende momenten ben je gelukkig met zang en…