Alle inzendingen over Ik heb de specie van

met stenen liep te sjouwen voor een muurtje dat hij maken zou dan was hij de sigaar want zijn vrouw die er op toe zag en als sfinx er op de bank lag klaagde meters steen en been en gaf hem zinloos commentaar Zeg Henk, je moet het zelf weten maar je bent een steen vergeten en dus zeg ik het maar even anders word je straks weer naar en de specie…

op dat idee stileert de zon zijn bouwstenen, voor ieder mens die bakt naar eigen norm model van door de tijd gebarsten voegen, de specie in geaardheid als ieder zijn kleuren droeg.…

Dan bouwt de zon zijn bakstenen, elk een voor een mens die verscheen naar eigen vorm, in door de strijd gebarsten voegen van de specie zijn humane kleuren droeg, gelijkheid in de stromachtige elementen van de associaties.…

Daarop bouwt de zon zijn bakstenen, elk een voor ieder mens die verscheen in eigen vorm, door strijd gebarsten voegen van de specie, zijn humane kleuren droeg,gelijkheid in de stormachtige elementen van de associaties.…

Dan bouwt de zon zijn bakstenen, elk een voor een mens die verscheen naar eigen vorm, in door strijd gebarsten voegen van de specie, zijn humane kleuren droeg, gelijkheid in de stormachtige elementen van onze associaties.…

Twee moordwijven zijn aan het doe-het-zelven Ze sluiten deur en ramen met veel spijkers Ze houden immers niet van pottenkijkers Waarna ze met cement het lijk bedelven De arme man, het heeft hem zeer verdroten Maar de bekisting zat echt als gegoten…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Eergister liep ik met mijn verre uncle Donald in de tuinen, de kebons, zoals hij vroeger zei Onder het genot van een senseootje vertelde hij ten langen leste mij zijn biostory, gezeten in een luie stoel in de wintertuin onder het foliage van een palaverboom In een vorig leven op deze groene aardkloot diende hij als…

OMG O staat voor onder Niet boven, schuin of opzij O staat voor onder bij mij M staat voor mijn Mijn, niet van jou Ondanks dat ik van je hou G staat voor gedachten Als stemmen in mijn hoofd die roepen, Deel het dan, kruip niet weg. Want OMG wat kan ik onder mijn gedachten zijn.…

Ik val niet snel voor mensen Maar ik viel voor hem Niemand begreep waarom "Serieus, hij?" Werd me gevraagd "Hij is echt niet jou type!" Het grappige is dat mensen je type baseren op de jongens waarop je valt En ik viel voor hem Alleen voor hem Dus in feite is mijn type, hem…

Een nieuw leven, kan alleen een moeder geven. Zij is nog altijd de enige echte stichter, Alhoewel de moderne technieken komen dichter. Gevaarlijk en zeer onpersoonlijk, daar krijgen ze nog ongelijk. Ik ben niet voor of tegen, maar het begint op mijn gemoed te wegen. Een moeder moet blijven leven geven is het zonder man mij om het even…

Nee 'geitenneuker' hoor je mij niet zeggen En uit mijn mond komt ook geen 'pedofiel' Laat staan dat ik zeg: 'Wat een randdebiel' Maar één ding valt toch moeilijk te weerleggen Als mierenneuker loop je grote kans Dat je behept bent met een kleine Schwanz…

Als u niet kon wachten om die bladzijde om te draaien, bent u zeker niet alleen geweest. Tegelijk waren dit de laatste dagen om te ervaren hoe het jaar echt was. Later zullen er films over worden gemaakt. Boeken geschreven, nog veel later zullen er musea komen waar mondmaskers uit heel de wereld worden tentoongesteld. “Handgemaakt, 2020…

Ik ben het gesmeek om liefde zat. Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad. Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject. Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect. Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot! Dan word je…

4 mei, 11 mei, 18 mei. Stilaan rijpt het besef dat het geen exit datums zijn hooguit overgangsrituelen naar een nieuwe realiteit. Stilaan dringt het door dat we met dit virus moeten leren leven. In wat nu al een nieuwe naam heeft. De anderhalvemeterssamenleving. Te lang voor een scrabblebord. Afstandelijkheid wordt voor onbepaalde…

Van oudsher was de kermis in de stad Een reden dat omwonenden verkasten Nu kiest men ook vanwege Zomergasten -Zodra de zomer komt- het hazenpad Zo'n vlucht scheelt gauw een maand lang redetwisten Met plaatselijke loungeroomsocialisten…

En plotseling is mijn agenda leeg Concerten trekken meer dan honderd mensen Ik zou wel vaker vrije dagen wensen Maar ben niet blij met hoe ik die nu kreeg Ik zit nu op de bank een boek te lezen Gelukkig blijkt het boekenweek te wezen…

Het goud van mijn liefde was niet voldoende voor mij om mee verder te leven. Het zou niet in de kern geven. Er lag wat anders op het pad dat me gelukkig maken zou. Geluk tot in het geluk van onze dagen. Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn…

Als moeder moet je foutloos zijn als moeder maak je geen misstap als moeder moet je luisteren, als moeder moet je niet klagen, als moeder ben je een duizendpoot als moeder ben je altijd de wijste, de verstandigste de slimste de liefste de.....de..... Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…

de hele wereld wordt verziekt, helaas - het bos, de lucht, ook tijger, krokodil - omdat het Geld, dat monster, álles wil en macht zegt: protesteren is geraas! maar drommels, zelfs vandaag gloort toch weer hoop het groene droomt en strijdt - en stopt de sloop…