Alle inzendingen over Ik wil

Ik las een kort berichtje in de krant Dat mij het water in de mond deed lopen Al hadden wij het niet meer durven hopen De steur is weer terug in Nederland Ik zet alvast een flesje wodka klaar Voor bij de eerste Biesbosch-kaviaar…

Het blijft stil met de reacties van kerken inzake 'the Voice-seks-rel' het verbaast me echt helemaal niet seksueel overschrijdend gedrag hebben de kerken zelf uitgevonden: hoe durven ze mensen, jong en oud seksualiteit te onthouden en slechts toe te eigenen aan de man met een vrouw als maagden de huwelijksnacht betredend Als ze goed…

Mijn lievelingsstem Is de alt En dan met name De tweede alt Ik noem ze De zangeres met zin(g)klote Het fundament van de tussenstemmen De tweede alL Ik hoorde een alt Het vervoerde mijn zijn Wie zou het zijn Die mooie alt Het bleek een jonge man De altus David van Laar Wat een mooie, warme, expressieve stem Bijna een te mooie alt…

52 ben ik en blijf ik in alle toonaarden en talen Wel veelal gekleed in een bruine coaltrui voor 't vlekkie en gebrekkie in m'n nekkie En een bruine hoed voor bovenop m'n baardige aardige snoet want kleding verraadt geen leeftijd doet juist meer dan je leeftijd goed Dus 52 blijf ik...…

Het heeft haar goed gedaan de haren gewassen in kleur en gekort zelf lang in bad lekker opgedroogd en vooral mooi opgemaakt ze gebruikt de beste merken ze kijkt niet op een cent ze wil mooi zijn voor haarzelf, vrouw en vent en voor het kind, dat voorbij rent ze is een openhartig type maar wel gesteld op haar privicy waakt daarover als…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…

Zeg het aan man, vrouw, elk mens die naar dat land wil komen zonder geld maar vol met dromen want welk mens zou daar niet willen wonen met alles wat je hebt, ja met hart en lijf en leden ben je naar dat land gegaan en het heet vrede Maar is zoiets mogelijk? Je zegt, dat zo n land bestaat van genade en geen verraad het land waar ik troost vond…

De geruchten zijn naar buiten en ontkennen heeft geen zin Niets verhindert nog de maalstroom die in korte tijd ontstaat Het bericht slaat als een bomaanval op Hiroshima in Waar het management het hoe of wat maar in het midden laat Wat vergeefs en voor de vorm is, daar ze weten hoe het gaat: Speculaties, analyses, ja, kopij in overvloed Want het…

Ik word wakker tussen flessen en papier Mijn jas is besprenkeld met dikke druppels druppels bier Het voelt benauwd hoe al die mensen me passeren op de stoep en mij aankijken tegelijkertijd Ik kijk omhoog mijn wekker staat daar eenzaam in de lucht Ik wil niet op maar snoozen is geen optie, dus met een zucht sta ik op Mijn vale deken glijdt…

Mijn liefde voor jou was me door God gegeven om een leven lang mee te leven.…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw. Kijk nu nog even naar het…

Zolang ik er woonde, leek alles hetzelfde Zolang ik niet weg hoefde, bleef dit hetzelfde Kijkend naar boven, zag ik nieuw licht Kijkend naar boven, kreeg ik een nieuw inzicht Ooit zit ik daar, boven in de hemel Ooit zit ik daar, achter de sterrenhemel Nu ben ik hierboven, kijkend naar beneden Nu ben ik hierboven, met een reden God liet mij zien…

Wat zie je als je me in de ogen kijkt? Is het mijn angst voor oorlog en onheil of zie je je eigen angst voor mij? Wat denk je als je me in de ogen kijkt? Voel je mijn nood aan een veilig onderdak of hoop je dat ik je deur voorbij zal gaan? Hopen we niet allebei dat deze hel zo vlug mogelijk voorbij zal zijn en dat vluchten niet meer…

Natuurlijk stem ik Jan Jacob Krediet lid 50 plus partij voor op basis van mijn historisch perspectief want wie handelt, die wandelt wie gaat delen, die gaat helen maar ten principale op basis van onze Nederlandse Christelijk-Joodse traditie OVERWIN HET KWADE DOOR HET GOEDE en natuurlijk niet op basis van Oekraines deelname aan…

Hij, Donald won nipt met 4 stemmen op haar, Hilary 4 wilde jaren volgde maar de verlossing kwam in 2021 in een vrouw, zwart een mens met visie, empathie en levenservaring: Michelle Obama en Barak haar man werd de leukste first man ooit 'a real black gentleman"!…

"Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies" sprak de oude boom waar men het allerbeste mee voor had waar alles goed mee zou komen maar die niet wist of hij de herfst zou doorkomen met ongekende stormen en zure regens laat staan de winter met sneeuw, ijs en bittere vrieskou Maar uiteindelijk zou alles goed komen ondanks de ontkenning…

Je hebt de liedtekst aangegeven zelf uitgezocht en draait al deuntjes de tijd en jezelf om als oudere plaat. Je graf is in zicht fluister je met broze lippen vuur en as heeft geen voorkeur. Wat zul je gaan doen al bijna weg van hier wat worden definieerbare momenten. De onvoorspelbare aarde lonkt dit gevoel van mysterie knaagt jouw…

er zit geen merel in de top van de boom de ijsbreker schuift jou mee over de dansvloer zijn smoking hangt aan het plafond terwijl jij het sherryglas vult met schreeuwen om hulp Woorden kunnen jou redden dans opnieuw die wals…

Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets. Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een verdacht…

‘k Lachte dansend, ‘k danste lachend, midden door m’n bitterste verdriet, zodat niemand niet het ooit ziet. ‘k Danste lachend, ‘k lachte dansend, midden in het grijnzend gelaat, de honende lach, die niemand niet ooit zag. ‘k Zei: 'Ben je vrij, dans je met me vandaag? Ik dans zo graag, maar weinigen dansen met mij. Durf jij?' ‘k Lachte…

De wind krijgt altijd de schuld van de één of ander van een Amerikaan of Hollander zij waait door de bomen, loopt ruisend over een blad en ik heb er nooit genoeg van gehad Het is God Die Zijn adem aan mensen gaf Hier is het bospad en ga ik rechts af Daar ligt een blad van een eik en s-winters wordt die geel Haar kleur is misschien gewoon God…

voor hij het pad neemt in een stad zonder horizonnen daalt de avond in straten die stilte weigeren gieren draaien hun schaduwloze cirkels en wolken volgen de windpaden voorbij een verdwijnende zon en de tong zoekt verkoeling in een koortsig ademende mond bleke lijven klauteren uit onderaardse gangen zoeken de schaduw van torenhoog beton…

Onwennig was het zeker, tien jaar terug Waar te beginnen met de rituelen Van formuleren en met woorden spelen Festina lente, langzaam, niet te vlug Je doet iets waar je voor geroepen bent Een stap in 't rederijk waar je mag falen Een taak waarvoor de Muze je komt halen Als inspiratiebron van je talent Als dichter word je immers niet…

ik streelde over je strakke huid besefte dat buiten ook gewoon doorloopt naar binnen als hechte verdediging het is fijn te weten dat binnenste buiten ook in ons lichaam zich als contact manifesteert en zo ook vreemden weert toch is er meer als wij van alles het buitenste naar binnen keren het fysieke leeft ook in de metafysische…

bloot kennen wij niet daar vallen onze ogen niet op is meer een entourage voor de aankomende top wij accentueren juist de zaken die mensen zich pas veel later realiseren in een luchtig herinneren kantjes roesjes en het half doorschijnend weglatend in het kleine en toch heel opzienbarend zijn waar het mat wit van de fragiele…

restanten menselijke geluid klinken nog ver boven het pandemonium van de wereld uit van wolken gedreun en gebrom daar kijkt geen mens in herkennen meer van op nieuwe tonen zijn altijd op proef tot stamboom en afkomst zijn bepaald zonder dissonantie is aangemaakt en het bestaande orkest duidelijk niet ontregelt of gefrustreerd…

ik zag je de tijd kerend met een oude vermoeide zon die zijn stralen nog stuurden langs het half dichte pluche waar zij nog duurzaam stof deden opdwarrelen en jij met het losse golvende haar nog met de tang gekruld in de licht belegen vintage kledij die zich nu in modische snufjes helemaal kan uitleven daar waar oud en jong…

soms was er die stilte in een onverklaarbaar niets zeggen terwijl de woorden in de lucht hingen vol betekenis voor wie het wist geladen met wat lichte dreiging van ongenoegen door elkaar niet goed te verstaan in een ongeordend patroon van uiterst vreemde voorvallen juist in de tal van fijngevoeligheden konden wij bij elkaar…

ik speel als choreograaf met de wereld om mij heen de bühne wordt wat intiemer het publiek komt ademloos dichterbij wij hebben niet zoveel meer om te overbruggen met gebogen ruggen wij knikken al instemmend als de woorden nog niet uitgesproken zijn onze golflengte in de wereld wordt identieker en vooral heel klein…

waar zij ook ging ze had oog voor het kleinste ding zag details in vorm en kleur die harmonieerden met hun geur al in de verte zagen zij haar komen als de prinses uit hun dromen de knopjes werden gedraaid als haar flits hun uitspansel raakte zij wilden met hun blik alle groei energie van de schepping vragen dan bloeien…