Netgedichten

netgedicht (nr. 67.000):

Een paradijs voor mij

waar zij
ook ging
ze had oog voor
het kleinste ding

zag details in
vorm en kleur
die harmonieerden
met hun geur

al in de verte
zagen zij haar
komen als de prinses
uit hun dromen

de knopjes
werden gedraaid
als haar flits hun
uitspansel raakte

zij wilden
met hun blik alle
groei energie van
de schepping vragen

dan bloeien en
vruchtgeven
tot in een lange
reeks van jaren

zou er dan toch
een hemel zijn
met een herfst
vol rijke oogsten

in haar ogen
lag de belofte
zij kwam voorbij
een paradijs voor mij