Alle inzendingen over Ineengedoken

Ineengedoken zit de witte gier Te kijken naar zijn zwarte soortgenoten Hij voelt zich niet gewenst en wordt verstoten Vraagt zich wanhopig af wat doe ik hier Hij is een rariteit, men geeft geen zier Om hem, hij heeft er tranen om vergoten Totdat een mens een plaatje had geschoten Beschouwde hij zich als een dooie pier Een fotograaf kreeg…

Ik kijk naar de man die, ineengedoken, in zijn stoel zit, de ogen geloken; zo klein lijkt hij nu, met zijn grijze haar, in zijn pantoffels, en ook zo breekbaar. Lamplicht zet zijn hoofd in een kader, heel duidelijk zie ik nu mijn vader; groot verschil met het beeld dat naar boven kwam van de man die mij hoog in zijn armen nam.…

de ganse dag al klagen de winden bij tij en bij ontij stuifsneeuw tolt rond met een onbeschrijflijke snelheid buien hagel striemen met geweld vanuit een kudde razende wolken de weinige meeuwen ineengedoken hun neus in de wind altijd maar de wind die huilt tot oren tuiten die golven doet wentelen en uiteenspatten die sneeuw in 't zand…

(voor Gerrit Kouwenaar) De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad, onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn…

Met wissers die vergeefs het water wegvegen gaan auto’s haast stapvoets voorbij op de wegen Fietsers gaan voort in bonte pakken gehuld en trappen hard door vol ongeduld Op trottoirs vele plu’s omhooggestoken, waaronder men zich ineengedoken, spoedt naar school of werkdomein om zo snel mogelijk weer binnen te zijn. En ik?…

Je lijf doet zeer Moedig maar ineengedoken Op onbekend terrein Je bent gebroken! Loslaten doet je pijn Vast willen houden aan wat je had Waarom moet jij hier doorheen En kwam dit op je pad?…

opstekende storm wilde luchten windstoten teisteren de bomen angstig vlucht het veluws volk in schaam’le hutten bijeen ineengedoken bij het vuur luisterend naar het woeden kolkende wolkenhemelen zijn vol razen en flitsen donar heerst daarboven zijn hamer flitst blauwe slangen zijn bokkenwagen rateldondert het primitieve volk huivert…

Op straat de lokroep van de haat langs gelaten tralies, ineengedoken Vietnamezen, de slagregen van de skins. werkeloze fietsen op naar de failliete villa's der gevluchte vaderen.…

Ja, er is bij mij ingebroken Zelfs zonder spijt Helemaal ineengedoken Verstrijkt langzaam de tijd Ingebroken in het lichaam Dat van mij was De inbreker treft geen blaam Hij die angst las Ik heb het nog nooit gezegd Altijd diep in rust Tot de dag dat ik dit uitvecht Is er iets wat mij sust Iemand heeft het laten zien Verschrikkelijk…

Nu ligt hij ineengedoken, slaapt. ------------------------------------------------------------ uit: 'Einde en begin', 1999. - homeostase: het vermogen van meercellige organismen om het interne milieu constant te houden, ondanks veranderingen in de omgeving waarin het organisme zich bevindt.…

Ineengedoken aan het strand haar handen om beide knieën zakt zij weg in niemandsland eenzaam, maar met z’n drieën die stemmen moeten zwijgen door brekende golven overstemd zullen herinneringen zich rijgen stroomt het verleden ongeremd haar handen pijnlijk gevouwen fluistert zij zwak om vergeten bidt om een luisterend oor wanhopig, haast…

De winter voelt soms schraal aan de koude wind snijdt zich door mensen heen vertwijfeld ineengedoken lopen ze door de witte wereld verlaten en alleen Maar dit gaat niet op voor jou want het voorjaar is weer in je terug hoe hard het ook kan stormen jij loopt met grote passen met de wind in je rug De winter ademt een kille sfeer…

Eenzaam en klein ineengedoken, keel dichtgesnoerd van niet mogen, rochelend van heel diep kwam het geluid: zo lang gekooid, geketende buit.…

volgens de postkaart begonnen te sneeuwen als motten dansten de vlokken rond de panden om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen waarin sommige vogels nog ineengedoken…

WEGGELOPEN Op een bankje in een park hing zij als een ongelukkig hoopje verdriet Ineengedoken en de wanhoop nabij huilde zij in het nachtelijke gebied Van huis weggelopen tegen vijven na onenigheden met haar pa en ma Ze wilde ze in een briefje schrijven dat pa moest blijven uit haar beha Haast elke avond kwam pa boven vooraleer…

Stil en ineengedoken hield ik onze kat omklemd en troostte me aan haar zachte vel, terwijl ik schuilde in de kelder. De man met de gieter heeft de oorlog niet overleefd: getroffen door een laatste kogel op 7 mei 1945, te Amsterdam.…

In een hoek van de kamer zat ze helemaal ineengedoken nog kleiner dan het kleinste kind en stiller dan de stilste wind. Trillend als een espenblad wetend dat de volgende klap gaat komen geen stemgeluid dat uit haar keel de weg nog vindt zo leeg, alleen en onbemind. De angst laat haar nog harder beven.…

Verlamd van angst zit ik ineengedoken in een hoekje. Rillingen lopen langs mijn rug. Sinds ik hoorde wat er moest gebeuren ben ik bang, bang om te verliezen, om alles kwijt te raken. Niemand die me geruststelt, me komt troosten. Ik voel me verloren, schuldig omdat ik niets kon doen om het te voorkomen.…

Opzij van haar weegschaal zat ‘t meisje ineengedoken Trillend met ‘t gezicht vaal leek ‘t meisje wel gebroken In haar ogen blonk ’t zwart als viel schaduw van de ziel Had ze in feite wèl een hart ‘t voelde echter niet stabiel Zwaarder leek zij vandaag doch ze kon ’t niet geloven Niets raakte in haar maag toch ‘t gewicht naar boven…

Van buiten is het stil De wil Om stil te zijn Houdt me klein Ineengedoken Door de gedachte Gebroken Van waar ik op wachtte Van binnen is er storm Geen vorm Om stil te zijn Houdt me klein Exploderend Door het smachten Lerend Van waar ik op wachtte De strijd Van verstand Van gevoel In de tijd Sensuele binnenbrand Emotioneel gekrioel…

haar van meinhof baader Knalt vuurwerk achter een gesloten hor Wijkt uit voor losse flodders, rake klappen Van zwepen hondgeblaf en vreemd gespuis Twee vechten om één been, men is er thuis In paardenhoeven, dienders laarzenstappen Lawaai kabaal en herrie om hen heen De voorste linies zijn alreeds gebroken De falanx trekt zich terug, ineengedoken…

stevig doorgewerkt, Bij Hilde's moeder op de boerderij mochten we kippen halen, als wederdienst een mooi kadoke van de geboortelijst, op de keukentafel stonden al enkele potjes rijst, Jonge mooie lichtbruine kipjes konden in de doos mee, ik als nieuwe eigenaar heel tevree, In de ren in elke doos met deksel open, twee beestjes nog schuw ineengedoken…

ze Tableaux vivants faden in elkaar op Je zelf verliezen is jezelf terugwinnen Duizelingwekkend doet het aanbod aan prikkels volle hoofden al eens respijt zoeken We vallen stil in de luchtbel van een terras Geluid deint weg, de kleurenbal wordt decor Het terras naast het onze was voor jou alleen Naast je kleine sacoche nipte je koffie Ineengedoken…

Clopterop, Een nestje goed onder de hibiscus weggestoken, Vijf gezonde jongen, samen ineengedoken, De prille lentedagen, nog fris en aan de kille kant, Sarake is in de wolken bij het zien van zoveel jong schoonheid in haar hand, Die kittens groeien steeds als kool, En Hector bouwt de afrastering steeds zo ruim en mooi, Heel efficiënt,…