Gespleten golven

Ineengedoken aan het strand
haar handen om beide knieën
zakt zij weg in niemandsland
eenzaam, maar met z’n drieën

die stemmen moeten zwijgen
door brekende golven overstemd
zullen herinneringen zich rijgen
stroomt het verleden ongeremd

haar handen pijnlijk gevouwen
fluistert zij zwak om vergeten
bidt om een luisterend oor
wanhopig, haast verbeten

klanken drijven op draaiende wind
overspoelen het bewolkte denken
even is zij weer dat onbevangen kind
toch voelt zij woeste golven wenken

leeg loopt ze naar het licht
de schouders wederom gebogen
verdwijnt plots uit het zicht
door bedrieglijke horizon bedrogen

Schrijver: metha, 17 april 2005

methaoudshoornmsn.com

Gespleten golven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 515