Alle inzendingen over Innerlijke emotionel

verhaal de verborgen levensverhalen, emotionele verpulvering bij aanraking van het lichaam verhaalt zich handwerken stilzwijgend berusten op perkament…

Mijn handen worden vleugels ze dansen elegant zacht als fluweel mijn droom is emotioneel ik beweeg zonder pijn hoe heerlijk kan een droom zijn!…

Emotioneel grijpt het naar de keel, het wordt allemaal teveel. Maar als hij zijn mondje roert, zijn er maar weinigen ontroerd.…

Omstandigheden dwingen, om zich aan te passen, aan onze wensen. Mensen overtuigen, van ons gelijk. Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt, jouw meeuwen, brutaal mooi en lachend, schaterend naar mijn verlegen adem. Oh wind, oh wind mijn vingers strelen jou, oh wind, tot stuivend zilt het zicht verblindt.…

Het is een mooi stel Hij gaat veel om met zijn gedachten Zij doet hetzelfde met haar gevoel Waar ligt ergens dat ontmoetingspunt In hun aardse reis, want dat is toch het doel? Wanneer komen ze tot een compromis? Krijgen ze het eens zwart op wit Bewandelen ze het pad naar hun verschil Of naar het klokhuis dichter bij met pit Op…

onderhuidse tinteling van ongeremd verlangen bovenwaartse zindering door geest en drift bevangen emotioneel betrokken bij onbekende brokken van mijzelf…

Ik hou van jou, mijn innerlijke vrouw. Per secula seculorum. Je innerlijke man. Ik zal er altijd voor je zijn, mijn zonnevuur, jouw maneschijn, ik ben van jou en jij van mij, ik blijf voor altijd aan je zij. Ik hou van jou, mijn innerlijke man. Per secula seculorum. Je innerlijke vrouw.…

Innerlijke rust. Niets willen moeten, is ontmoeting. Innerlijke vrede.…

Hoe kon ik er tóch weer in trappen alsof ik keek met m'n ogen dicht Je overtuigde me met gladde praatjes voel me door jou emotioneel opgelicht…

emotionele archeologie maar de bronnen die ik aanboor zijn zo krachtig en zo diep, dat ik huiver. na jaren vind ik mezelf terug gestold naast de honden van Pompeii…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

tranen overnemen Ik weet niet wat ik er mee moet Ze zijn vervuld van liefdesverdriet En blijven stromen in overvloed Wie wil er wat van mijn verdriet Een litertje of zo je zegt het maar Dan mag je het gratis bij me halen Ik ben het zat en ben er mee klaar Ik heb al miljoenen tranen gelaten Wonderlijk vocht uit groene ogen Een totale emotionele…

ik heb ze hun handen zien wassen in de onschuld van het pas geboren kind terwijl ze kijken in de ongebroken spiegels die je enkel nog in baby’s ogen vindt het is hun waarheid die geen antwoord krijgt omdat nog te vaak de warme lach achterwege blijft kou steeds hoger rimpelt in het al vroeg geschonden emotioneel blauw…

bijholtes worden hoofdzaken, kopzorgen, clusterhoofdpijnen en migraineaanvallen angstvallige gevoelens aderen vol angst doordrenkt van weinig ruimtelijk inzicht bijholtes kunnen ineens hoofdzaken vormen en ik zie niets meer dan aanvallende gedachten wisselvallige doelen doelloos en gevoelloos ben ik doordrongen van wazige vergezichten…

Zijn gedachten nog bij geluk Zijn emoties voor na de wedstrijd Zijn hartslag nog bij het verlies Wat begon met een diepe buiging Propte zich op tot een rode ballon Die hem zijn kwaadheid liet uiten De winnende tijden Veranderden in verloren jaren Die hem van binnen kapot maakten door de drank Gedachten bij zijn alles Maakten emoties…

Het mystieke liefdeslandschap verstilt zich in zacht ruizen van dromen achter de horizon uitgestorven dieren komen tot leven in emotionele visioenen over de toekomst Verre landschappen in de verbeelding laten een spannende wereld zien je proeft teder zachte genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken jong en oud, verleden en…

Ze huilde om dat droevige verhaal, Dat haar twee dochters op tv vertelden, Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde, Zelfmedelijden is een rare kwaal. Toch wist dat haar niet werkelijk te raken, Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…

In een argeloze achterbuurt van de oude havenstad wandel je mijn leven binnen je vertelt me dat je averij oploopt door hevigheid van het verlangen om liefde te ontvangen en liefde te geven in de nacht tel je de uren tussen morgen en vandaag en het blijft spoken in jouw hoofd om liefde te ontvangen en liefde te geven er zit…

Ik kan mijn leven niet indelen naar emotionele indrukken hoe verschillend ze ook zijn voor mij geen handgrepen; ik fiets met handen los van mijn stuur om zoveel stukken, het hoofd aan de vrouw tot functionele verplaatsing geweken.…

Innerlijke rust. gekust. De taal van schrijven met de ogen of met gebaren. Innerlijke rust. gesust. De tijd staat stil want we blijven hangen maar weten niets te zeggen. Innerlijke rust, verprutst.…

Misschien ben ik te emotioneel. Eigenlijk wil ik gewoon dat jij bij mij bent. Voor eeuwig en altijd, permanent.…

De vreemde mensen die ik ben, zijn het zelden met me eens, omdat ik anders denk. De een wil steeds beter worden. De ander wil blijven wie ik ben. De een wil almaar verder reizen. De ander moet terug naar huis. De een wil gedichten schrijven, die de ander al gelezen heeft. Een en ander zijn mijn oude vijanden. Wanneer ze mijn vrienden worden…

t.g.v. de sterfdag van mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter (9 apr. 1947 - 29 november 2021).  Hij zet de tijd stil in een hoek bij 't raam Bestijgt de helicon met filozie Een weldoordacht patroon van poëzie Vermengd met wijsheid en filosofie  Weldra zet koffie zijn geheugen aan Laat dan Idee met klanken associëren…

kleine eeuwig brandende vlammetjes een baken van zekerheid wetende dat zij er altijd waren om licht te geven in de duisternis om warmte te geven in koude tijden zachtjes flikkerend in een plotse windvlaag maar onverstoord verspreiden ze hun licht klein doch standvastig weerstaan ze alle testen van het leven voor niemand bang…

wij leven in een gevoelloze maatschappij waarin de tijd en het financiële de spiritualiteit en het genot hebben uitgemoord emotionele waarden verdwijnen de essentie neemt de hoofdrol en drijft de gevoelswaarde van het toneel…

Emotioneel uitgeput raken. Met stomheid geslagen zijn. Dit alles door het verlies van een dierbare vriend.…

Ik zet mijn tijd stil Gewoon omdat ik dat wil Ik draai het leven terug En sta op een emotionele brug Tussen blijdschap en verdriet Het zijn tranen die men niet ziet En een lach die niet verschijnt Hoe hou ik mij overeind.…

Mijn keel is gesnoerd Ik ben ontroerd Emotioneel zit ik er doorheen Lichaam je laat mij vallen als een baksteen Ik kan niet meer op je bouwen En weg is mijn vertrouwen Waar is ze gebleven die sterke vrouw Ik wil haar terug Maar nu ben ik in rouw.…

Gister bij de slager Een emotionele strop Ik bestelde een gehaktbal Maar de ballen waren op! Op zulke zwarte dagen Sta jij altijd voor mij klaar Je leest me voor uit Bambi En doet strikjes in m'n haar.…