Alle inzendingen over John de Mol

Graaf het liefst In het donker mijn Eigen ondoorgrondelijke weg; Het donker als deken, Als teken van veiligheid, De bril die ik draag Is louter voor de vorm Want blind was ik toch al, Maar mijn medemollen Moeten vooral niet Denken dat ik gek ben…

Verliefd was je molen ontken het maar niet verliefd op de wind... je liet met je sollen kreunen deed je, tollen reikhalzend naar nieuwe vlagen waai dronken, pronken met je volle wieken maar,...jonge wind wichten worden ook oud, alleen de wind heeft het eeuwige leven.…

Na de laatste verloren wedstrijd zijn de voetbaltrainers Ron Jans en John Karelse door hun clubs ontslagen. Verliezen is om moeilijkheden vragen, Dit weekend kregen er weer twee de zak. John Karelse kreeg zijn congé bij NAC En Standaard Luik heeft nu Ron Jans ontslagen.…

Nickelodeon De Mol brengt landenvoetbal op kinderniveau…

Een oppermol kroop uit zijn hol en sprak een groots gespeelde rol: ‘We zijn haast zwart, maar leven netjes door ronde gangen met loketjes voor veiligheid in eigen grond. Maar nu maakt iemand het te bont. Een dickpic, een van forse snit, ging rond (een echt familie-lid)! We houden ’t voortaan in de smiezen, we zijn gehecht aan het precieze…

Ik hoop toch echt dat ú er iets van snapt, Een nieuwe terrorist is opgedoken John Leerdam heeft er schande van gesproken En nu is hij zelf plotseling opgestapt Zo geef je de terreur toch vaste grond; Want die Jablabla loopt nog steeds vrij rond!…

in de aarde boven hem Met onvaste stem: 'daar bij die molen die mooie molen daar woont de jongen waar ik zoveel van hou'.…

liet John Lennon zich vertwijfeld ontvallen Terwijl zijn handen zich onzeker over de pianotoetsen bewogen En hij voor zijn vrienden voor het eerst het magische nummer Imagine zong Er trok een collectieve siddering door zijn toehoorders geraakt door de onmiskenbare diamant die niemand kon ontgaan Omdat John zo lang dichtbij zijn…

De vuilstort in Hoedekenskerke als John, om ze even te sterken, met Geer en Goor belt. Hij heeft net verteld ‘blijf daar dus voorlopig maar werken’.…

De zee ruist, bruist. Golven spatten uiteen, bedekken mijn gezicht. De zilte smaak, van tranen, van water. Herinneren mij later, van wat eens was geweest.…

Alle schoonheid is weerloos thans weet ik het zeker door ontvluchting van de werkelijkheid voel ik mij reeds beter een walm van tabaksrook dwaalt door mijn donkere kamer als een droom die kapot is door een klap van een hamer Ik fantaseer dat ze hier is en we het samen gaan doen geen liefde uit een wijnglas maar een echt gemeende zoen…

het zand is nat, suizend helm vloekende meeuwen rotte planken drijven op het zoute water langs de oude weg een zoekende man gevonden met zilveren lantaarn leidde door donkere dalen smachtend naar gemoedsrust van alle woede, laat hem varen en hem in golven van liefde verdrinken om het ongeloof te bezinken en zijn bescheidenheid te openbaren…

Kronkelende paden, met zijwegen naar het niets, lopen langs de bergen van Emotie. In het land waar zielen eenheid vormen en harmonie bewaren als een schat van duizend prachten, komt het pad met de waarheid als doel, tot een einde. Haar zijwegen sterven af als een roos onder de wintermaan. Volmaaktheid is bereikt.…

De vaccinaties in De Zwaan verlopen vlot. Vandaag duizend shots.…

Ik was vijftien jaar toen ik via de radio hoorde, dat John Lennon was doodgeschoten door een psychotische gek. Er ging een koude rilling door mijn lijf en er was verwarring bij ieder mens aan dek. John werd maar veertig jaar, terwijl hij enkel de liefde wilde vergroten en maling had aan elk zinloos gekijf.…

mijn voet verzakt doorgrondend nog steeds niet de gang van een mol…

De kleine winkel is donker, de voorkamer – van een oude mol.…

Als reactie op Coenraedts snelsonnet van vandaag, waar wederom alle pijlen op Kuipers zijn gericht èn op een van de vele Haagse rockers van de jaren zestig, Jumping Jewel John Leeuwenhart... _______________________________ John was een 'one trick pony' met dat lied Werd later perschef van Circus Boltini, Met showgirls als Sophietje in bikini…

de mol graaft zijn gang maar als de boer zijn hoop slecht moet hij zich bergen…

gedachten draaien rond en rond en rond in de molen van de geest…

doof als een kwartel belet conversatie, blind als een mol: contact.…

de man bekijkt sip zijn omgeploegde tuintje de mol ziet het niet…

Listig denkt de mol onontkoombaar ondergang de reiger verslindt…

Als ik de moord heb aangezegd, mol: gedaan met leven. Mijn spa en ik houden de wacht. Hij wroet. Ik zwik. Zwart glanst en spartelt bovengronds de onderkruiper. Korte reflex. De spa met één steek breekt je rug. Je ligt. Je ligt gelaten. Slap in mijn hand je dood. Ik sta en kijk. Slechts de verklaring is ontgaan.…

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon - goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? ------------------------------------------- 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

De wieken van de molen Een kind laat ze aan moeder zien De wind waait ze in rondjes Jij bent mijn wind…

Tussen de graven Blind en diep onder de grond Oud was hij nog niet…

ginds voorbij die flauwe bocht waar het riet naar het oosten buigt en de oever rijkelijk ligt in glanzend gras, daar, waar het water schittert met schaduweffecten in haar golfslag, dáár voorbij vind je de molen, die onverstoorbaar al honderden jaren het graan vermaalt tot meel tot welzijn van de mens…

de wind zucht de wieken bewegen het hout slijt, en de tijd draait er als altijd omheen.…

mollen moeten opgetild, in elke rechter, als u links bent linker handpalm past er één, zo heeft het beschikt, overtuig uw kind, maar blijf ook zelf proberen tot u de uwe vindt, ze zijn zo licht, zo licht dat men wel zegt dat zij het zijn geweest die alle wolken ondertunnelden tot ze implodeerden, hecht maar geen geloof aan die bewering, ze groeven…