Op een oppermol
Een oppermol kroop uit zijn hol
en sprak een groots gespeelde rol:
‘We zijn haast zwart, maar leven netjes
door ronde gangen met loketjes
voor veiligheid in eigen grond.
Maar nu maakt iemand het te bont.
Een dickpic, een van forse snit,
ging rond (een echt familie-lid)!
We houden ’t voortaan in de smiezen,
we zijn gehecht aan het precieze.
Al zijn wij mollen aardig blind,
we zijn eenieder goedgezind
mits vrouwtjes, daar wringt echt de schoen,
hun juiste mondje opendoen!’
... Een mol vroeg om een trijntje fop in plaats van om een snelsonnet.
Dat kon ik als dichter niet weigeren ...
Zie ook: http://www.ingeboulonois.nl
Schrijver: Inge Boulonois
25 januari 2022
3.0 met 6 stemmen
319