Netgedichten

netgedicht (nr. 5.574):

Mol

Als ik de moord heb aangezegd, mol:
gedaan met leven.

Mijn spa en ik houden de wacht.
Hij wroet. Ik zwik.

Zwart glanst en spartelt
bovengronds de onderkruiper.

Korte reflex. De spa met één
steek breekt je rug.

Je ligt. Je ligt gelaten.
Slap in mijn hand je dood.

Ik sta en kijk. Slechts de verklaring
is ontgaan.

Ik huiver als ik denk: zelfs met de onderkruiper
heb ik medelijden.