Alle inzendingen over KERKHOVEN

Ongenaakbaar Lag hij naast haar Uit pure verveling Baarde zij een tweeling ...…

Onverwacht, terwijl de eerste zonnestralen de horizon behoedzaam streelden, voerde de zuidenwind je laatste adem mee langs de zoute Zeeuwse kust. Jouw laatste adem was, zoals zo vaak je woorden waren: zachter dan fluweel. We huilen gaten in de dag, en storten tranen in het Zwin. Gedeelde woorden brengen troost. En morgen, na een zware…

Was ge(b)aardheid het geloof op het vorig ESF, met in haar jurk een grote kloof vertoont nu Oosterhuis veel lef. Trijntje trekt haar scheur straks open met een jurk, tis ongehoord. Ben benieuwd hoe dit gaat lopen: als onze Trijn maar niet ontspoort en heel Nederland moet Wenen...…

Er was eens een melkboer te Lemmer die loosde zijn zaad in een emmer. Zijn enige koe keek verontwaardigd toe. Ze dacht: het lijkt wel een spammer!…

De monniken van Westvleteren die brouwen bier, god betere. Vooral hun verhaal is sterk: typisch marketingmonnikenwerk. Wat bier betreft ken ik wel betere ...…

Een wandelende tak uit Zuid-Geleen had een splinter in zijn houten been. Hij strompelde ermee naar de dokter: een doorgeleerde lederboktor. Die zei: "Ik help u graag, met deze oude kettingzaag!" De tak zag dat niet zitten en begon op hem te vitten: "Zo komt er misschien roest aan mijn afgezaagde knoest! Ik mag toch zeker hopen…

"Vertel mij eens, wat zijn de klachten? Kan het echt niet langer wachten? Zeg het maar, wat is er loos?" "Ach dokter, 't jeukt hier al een poos. Ik voel me vaak zo hulpeloos. En ik zit hier zonder werk. Het Westen maakt me soms zo boos. Maar deze doos hier met dat uurwerk leidt pas écht tot knallend vuurwerk!" "Laat mij u eens onderzoeken…

Een groeiend aantal schapenkoppen* komt in Zwijndrecht coffee-shoppen. Voor espresso komen ze niet, maar wél voor zakjes nederwiet! Even later gaan ze terug (over die ambetante brug) met hun zak vol henneptoppen. Al eeuwenlang teelt Zwijndrecht spruiten ergens achterin de Waard. Ooit brachten vrouwen die met schuiten over Maas en kinderkoppen…

Er was eens een schipper uit Dordrecht die nam zijn vrouw op de voorplecht. Ze viel overboord, schreeuwde "brand!" en ook "moord!" Nu staat hij terecht, en terecht!…

Onruststokers, die hormonen! Vraag het maar aan de mormonen: daar staan de mannen in de rij voor zelfverkozen veelwijverij. Jawel, er is voor elke mormoonhuishouding voldoende hulp in de hormoonhuishouding. Wat de mormoon graag vergeten mag, is de multi-moederdag. Want wie víjf vrouwen wil verwennen, zal aan hun moeders moeten wennen.…

Hè, wat ben je weer opstandig, ik moet zo weg, dat is niet handig! Steek je kop toch niet steeds op! Wees een keer niet zo losbandig, ook al doe je me vaak deugd en geef je blijk van levensvreugd. Ja, ik zeg het eerlijk, vaak vind ik je status heerlijk, maar vandaag heb ik geen tijd voor je vroege hitsigheid. Trek je daarom snel terug,…

Voor dames die de kleren van mijn lijf af rukken: de directie aanvaard geen verantwoordelijkheid voor zoekgeraakte stukken. Bent u achteraf iets kwijt, heeft u van uw daden spijt, val mij niet lastig met uw nukken!…

Terwijl hij haar zachtjes penetreerde, keek hij haar doordringend aan. ‘Wat ben je toch innemend, en ook je lichaam kan veel aan!’ ‘Misschien klinkt dit wat ongerijmd, ja zelfs een beetje ongericht, maar voor mij is één ding zeker: je bent zojuist door mij gedicht!’…

Vervreemd als de ziel is aan dwalen over de kaalslag van kerkhoven, geef ik het verzet op, lever de perfectie uit aan een dankbare hamer. Ga slapen. En de nacht is een omfloerste blik naar binnen die zelfbeschikking onder de deur doet wegstromen.…

Ik hoor mijn meren kraken, het sneeuwt op alle kerkhoven ter wereld. Tranen doen mijn ogen van de wind. Tot alle wonden in mijn vlees verzweren en ik genees, ik kom mijzelf te boven : nog vijf keer stappen tot ik eenheid vind.…

Onderga de aderlating die de stilte reanimeert, gewit in de kleuren van zwartgalligheid, gestold in de ongewelde tranen van weerbarstigheid, ik navigeer langs het decor van kerkhoven, omcirkeld door een vlucht van kraaien boven het ongekuiste gras.…

naamloos en zonder aantal plompe klei en handen met hompen vormeloze scheppingsdrang en de overdaad sneed de kneedbal aan restanten zonder getuigenis kruimels geleend uit dogma vanaf daar was de hemel met lucht om van te leven zo ontstond de mens met het toom van onvolmaaktheid voor hem uit een lange lijn de zee en daarachter de kerkhoven…

Geschiedenis is een verwaarloosd vak En zo valt de ontdekking te verklaren Dat het aan kennis van de oorlogsjaren Bij kaalgeschoren jongeren ontbrak. Het enige benul dat ze nog hadden Was hoe men joodse graven moest bekladden.…

we schreven brieven aan hertogen en koningen verhulden ons in ootmoedige onderdanigheid en offerden een schaap aan de vier elementen nu drinken wij absint en proeven mescaline dolen rond op zoek naar eetbaar voedsel verzamelen hoop, moed en allerlei kleingeld verslaafd aan het eerlijke geluid van de vogels die mistroostig vergaan op de kerkhoven…

Hoe heimelijk mijn geweten zich ook keert tegen het nachtelijk heenkomen van mijn gaan, schuifel ik in het bedreven zijn als een ontzielde Samaan ( 1 ) doch met het weten van een berooide Brahmaan ( 3 ) die dan tóch edel van geest tot de hoogste kaste behoort. Zowaar ik nu langs de zerken ga en mijn oor terwille ben om in de duisternis het…

koepels derdegraadsverhoren per bloedbaan steeds verse fotoreceptoren rond blijdorp zelfs puntlipneushoren orthodoxe diensten wreed verstoren van echte bisschoppen in Stompetoren loodgieters leegden volle radiatoren Ze zochten in stadstuinen met detectoren tussen gave stukken bij curatoren met vergrootglazen onder ezelsoren in graven op kerkhoven…

Zegt: zet niet te vroeg de spa in de geboortegrond ingevet in de krochten rusten immers veel verhalen van de vergulde haan, doorlopers en volle kerkhoven wij galopperen ook domweg deze dag gewoon door.…

Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden, ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven. Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen beloven.…

Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden, ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven. Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen beloven.…

(Perrons en kerkhoven hun voortdurend toegeschoven) Maar ik loop elk vertreksein vooruit (of achterna) en vind mezelf terug in afgeladen straten (waar leven heerst?) en voel het haten van een vijand dieper niet dan aan mijn hartrand of mijn huid. 3.…

Kerkhoven. Een onwederlegbre waarheid Is het, dat bij middag klaarheid, De avond zelden duister spreidt; Daarentegen biedt het duister Ons zeer zelden zonneluister; Dit is zelfs een duidelijkheid.…