Alle inzendingen over Karakter

Haar en mijn leven vergelijkend tot schoonheid te beperken laat onderling leed als verdringende modaliteit bezweren; zij en ik tot in een lengte van decennia te doen sterken, in harmonie met het karakter dat eens schoon te verteren.…

in haar fantasie is hij een man van karakter een kameraad bemiddeld een minnaar van de bovenste plank en bovenal de ideale vader van haar kind helaas zij heeft - het - mis wát moet er van haar terecht komen…

Ongehinderd ongehavend mezelf van geslacht tot geslacht bekleed en ongekleed zaaiende het permanent karakter voer voor psychologen kwetsbaar erfgoed alleen ik zelf weet waarom.…

't Mooist op aarde ooit gebracht 't Knapste wat bedacht 't liefste gezicht als verwacht 't zachtmoedigste karakter zo teder zo zacht…

Na een gesponsord suikerrijk ontbijt Beginnen in ons land de Koningsspelen Er klinkt een vrolijk lied uit duizend kelen Die aan de monarchie zijn toegewijd Zo eren in oranje boezeroen De kinderen onze leider Lex-Jong-Oen.…

materiaal uit in beeldende kunst verwees je, je nodigt uit tot verhitte processen het zal verkeren dat wij gaan verbuigen tot organische karakters geslepen messen nu zijn we erop gescherpt…

ondoorgrondelijk rijkdom van kunde gaat ons verstand te boven praktisch verstand gaat hand in hand met karakter inborst uit een groeiproces ontstaat door ervaringen kennis en inzicht…

Is het leven dat mijn karakter vormt of mijn karakter waardoor ik zo leef? Is deze inzet door motivatie het gevolg van het resultaat? Of het resultaat misschien het gevolg van de motivatie die soms ontstaat? Is het de maatschappij die ons zo maakte of maakten wij samen de maatschappij?…

Het zoete karakter dat ik bekleed, Ligt per voorstelling die ik aan je geef, Hoe charmant ik kan zijn ligt aan de wind, 't Is jij die onveranderbaar bent, Waardoor de natuur in mijn hart zomers kent.…

het zoete karakter dat ik bespeel, ligt per voorstelling die ik aan je geef, hoe charmant ik kan zijn ligt aan de wind, 't is jij die onveranderbaar bent, waardoor de natuur in mijn hart zomers kent.…

zo jong en zo mooi karakter dat warmte uitstraalt een slot dat je niet kan verbreken zachte stem die mij aanraakt ogen die ik streel gevoelens die men beperkt dromen om zich goed te voelen... omdat de pijn niet zou blijven bestaan.…

Zo ondoordacht, van karakter geruild. De stille pracht, die langzaam wegkwijnt. Zo onverzacht, uit je hart verdwijnt…

Welkom in de hel waar karakters worden gevormd kasseien worden gekraakt door banden vol met lucht muren worden beslecht waar elementen samen komen in emoties welkom in de hel, de hel van vlaanderen.…

Ik wil een privé-detective met een goed karakter die dag en nacht bij mij moet zijn om redenen die buiten me liggen. Zolang de zaak onopgelost is zal hij me niet verlaten zodat hij langzaam van mij kan gaan houden. --------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

Kom Herfkens, toon karakter en besef desnoods dat iets bestaat als UNICEF.…

Haar sprankelende ogen, haar lieve lach, haar mooie gezicht en haar prachtige karakter. Ik droom. Ik droomde over haar. Wij waren bij elkaar. Ik zal voor haar vechten. Want die 'haar' is mijn alles. Mijn liefde!…

Elke dag bij het verlaten van thuis een ochtendkus Elke dag voor het slapen gaan een welterustenkus Veel liefde en genegenheid als extra ingrediënten Toevoegen naar smaak; karakter en pittigheid Doch; slechts een keer een afscheidskus tot besluit…

missen, zal ik jouw grote lach die scheen als de zon jij was een belangrijke schakel van het leven en je karakter was uniek, je lach was zo warmhartig en vrolijk en missen zal ik altijd, maar vergeten doe ik je niet…

Ze laat zich horen begint haar woordenvloed aan te boren Ze heeft haar eigen persoontje haar eigen karakter Het unieke individu dat ze nu is was ze vroeger al. Het verleden had ook zijn eigen karakter. Eeuwen geleden, hadden dochters ook het stukje ik van hun moeder. Mijn meisje is daar het spiegelbeeld van.…

Zegen de groene blaadjes die het leven verrijken met de magische geur van karakter en een filosofisch vloeibaar goud.…

Hij zit bij haar graf zijn graf spreekt woorden als ik mis je weet je nog zo goed iedere sproet vorm van je lippen jouw gloedvol karakter moeder geliefde jeugdvriendin meer dan mijn vrouw ben je ik wil niet denken was alleen.... waarom wij!…

net buiten het gezichtsveld van de vrije geest wacht de goegemeente die langs de achterdeur binnen sijpelt maatstaven zeden gewoonten verstevigd door de ketting van het goed fatsoen zoiets doet men niet op straffe van moord op het karakter…

Kijk er ligt een naam in deze kamer herken je jouw karakters.…

We offreren gepeperde broden en schenken duister bitter de uren worden almaar witter de sauzen worden gehekeld met een zuur dat al eeuwen staat te rijpen slijt in karakters op den duur zo ook met dichters in valse toonregisters.…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…

je schrijft me in 140 tekens waarmee je me op een dwaalspoor zet wat waar is is tegelijk eenvoudig niet waar in 140 grijze karakters twitter je ons naar het einde ongehavend vallen ze door het open raam je zegt niet zoveel qua limiet…

vaak heb jij de aarde gekust maar ik heb je nooit zien breken buigzaam onder storm en lieve lust want iedereen mocht alles weten je groeide naar een knipogende zon maar hebt je afkomst nooit verloochend jij was meer dan mijn rots in de branding ik strandde dan ook in hemelse verwachting…

tranen laten gaan hoewel het water vaak tot je lippen heeft gestaan dan leek je onaangedaan en opende de ramen om de benauwde sfeer snel weg te laten gaan je vermande je hield het hoofd nog even rechter in verder en er zeker niet aan onder door gaan van die kracht had ik nog graag de zachte kant gezien want een liefdevol karakter…

De mens is wetenschappelijk beschouwd Een schepsel met maar dertigduizend genen Waaraan hij zijn geaardheid moet ontlenen; Hij is in wezen simpel opgebouwd. Dus denk ik dikwijls lichtelijk geprikkeld: Waarom doen mensen toch zo ingewikkeld?…

J. verlangde erg naar jazz, te- rug, ik zeg J. jazz bestaat alleen maar in je hoofd en zelfs daar nog niet eens, dat weet J. wel, tenslotte ook J. heeft ooit geloofd in schoonheid. Langs de muren druppelt J. naar binnen ook deze keer zie ik ergens tegen op, tegen alles, tegen deuren die maar langzaam dicht lijken te willen slaan, tegen…