Alle inzendingen over Kast

Enkel de vaas staat nu nog op de kast. Er is geen bloem meer die daarin nog past. Eén iemand is nu wel tevreden en niet zomaar, zonder reden. Want in die vaas, op de houten kast, zwemt mijn goudvis met een lach … van het zout in het water heeft die enkel nog wat last.…

de mensen die je tegen komt gokkend aan een ongegeven kast die je, opzijkijkend verrast met een spel op tafel, biljart ik een vriend tot op het bot wij kennen elkaar de gokker is afgeleid wil eigenlijk ons spel spelen ik houd hem af, speel het grof wil niet mijn spel delen ben daarna wel verrast mijn vriend speelt alles uit de kast de…

Zie eens waar spijzen genuttigd zijn en de drank geledigd kasten staan tot barstens toe gevuld genot en muziek vergeten ieder eenzaam staat ter zijde niet wéét hoe zich te voeden.…

Die bij mij het beste past Ziet niemand mij staan Hoef ik ook niet uit de kast.…

Een treinstel vol goede moed, in de wanhoop der reislust, sieren glazen kasten mijn plafond. Ik lach bijna hardop, maar vergeten doe ik niet.…

Alle troep is in de kasten gesmeten. Ik zie niets meer liggen. Dus ik hoef niets meer op te pakken. Nu weet ik ook niets meer te liggen. De leegte en de chaos zijn compleet.…

Moederkoek niet keurig opgevouwen in de kast als noodvoorraad voor later maar als ganzenmaal door mijn strot geduwd kruimels achteloos verspreid over het tapijt van verstikkende moederliefde…

strippend uit de kast en in de paal geklommen, glad glijen dijen ondersteboven voetjes van de vloer, de vrouw van de man speelt, welwillend, de hoer…

Hij wast en hij plast en ordent de kast .... Over de Vikings geen slecht woord meer !…

Voor vlinders zich verpoppen Moeten ze zich eerst verstoppen Dat gebeurt steevast In een soort couveuse kast Een poppenkast. Nu denkt u zeker en vast, Wat een poppenkast.…

De priester droeg de mis op, al die jaren, En sprak bevlogen over Christus Rex, Maar stiekem had hij hete homoseks, Dat stuitte bij de clerus op bezwaren. Hoe lang nog voordat hem dit wordt gegund, En er een bisschop komt die zegt: “geen punt”?…

de salon de ijzeren kast diep dankbaar vult zich langzaamaan appeltjesgroen, koraalrood, roze en hemelsblauw liever, heviger, zachter kan het niet voorzichtig spreek ik leuker uit zwart is geen kleur, hoor ik iemand zeggen de geur van koffie lokt mij naar binnen de kamer is als een landschap waarin haast elk dier opschrikt…

Hij durfde het zijn ouders niet te zeggen Dat zwijgen bleek een veel te zware last Zijn briefje werd gevonden na het dreggen: Jan-Willem kwam als lijk pas uit de kast…

de onbezonnen jaren voorbij bewaar ik jouw gestolen gezicht tussen wanhoopskreten in een lade in de kast soms haal ik jou er weer uit wat was je toch een plaatje…

De glazen rammelden in de kast, de lamp ging heen en weer dit is geen beving meer 't Is mijn donderende liefde voor jou Elke dag keer op keer…

maar dit alles en alle reden zijn in de werkelijkheid verzonnen de luchtkastelen staan met lege handen in de kast een zandsculptuur geeft antwoord wanneer een scherf uit de toren valt…

Urenlang op de lippen In een flesje zonder haast En voor jou: uit de kast Uitzonderlijk binnen handbereik Hartstochtelijk veel De spiegel van het plezier Bliksemsnelle doorbraak Nog een vleugje? Afspraak……

Het wolkt uit dozen, balen, kast en laadjes Ene bedwelming om mijn zalig hoofd.…

Poëzie is geen voer voor een kaste Maar een dronk voor de vrije mens - Tot de kudde die vastte en die braste Zich ophief in dwingend gedrens En de slechte poëten kwamen Van wie zij schijn voor wezen namen.…

Op een kast in mijn klas stond een wereldbol daaronder zette ik een puntenslijper in de vorm van een wereldbol en zo herinner ik me mijn werelden als ik het sterrenslijpsel aan de hemel zie. ------------------------------- uit: 'Tellen en wegen', 2011.…

Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

Kittige hakjes mantelpakjes verloren in de kast een voor een bekijk ik ze houd ze even vast naar de kringloop is geen optie ook al viel voor mij het doek iconen uit het verleden vervangen door de joggingbroek…

Een muur een kast vol boeken ongeduld wordt niet beloond tijd staart hem aan(doenlijk) wachtend tot wetenschap kennis wordt ooit zal hij denken dat hij weet nog niet dat leven zich niet laat lezen…

Soms beweegt er iets in huis wapperen de gordijnen een ring van licht om een portret in de kast kabonkt geluid Er wordt iemand gemist met al zijn minnen en plus rustig maar wordt er gedacht ik ben er nog, evenals jij…

moerasgeesten met kwalijke dampen klampen zich vast hun sliertige tentakels kronkelen door gewoel van nachtelijk draaien oude spoken kruipen grijnzend uit een kast gedachtengroef kreunt…

Met zoiets jaagt u kiezers op de kast De huidige WW verbeurd verklaren Was het begeerte of Coronagekte Waardoor men zijn compassiespier verrekte?…

ik verlies me in de veiligheid van blauwe schemer en de geur van bloemen ik vergis me in het vliegen kom meestal net niet van de grond ik verkijk me op de muur van zwijgzaamheid terwijl ik te veel uit de kast trek…

In het duister van mijn kast. Te wachten op jouw hand. Mijn wit zacht stukje pijn.…

timbaal vol versgemalen kruim haar leven is haar kerk haar hemel wordt de grote kast, waar ieders welzijn mooi in past als zij verhaal komt halen…

de kast staat tegen de muur tafel, stoel en bed staan op hun plaats net als gisteren aan een andere muur hangt een schilderij een paar foto’s op de kast net als gisteren het eten wordt gebracht de koffie, de thee net als gisteren vandaag ben je gisteren vergeten stond die tafel gisteren ook daar vraag je hing dat schilderij…