10426 resultaten.
MENSHEID-------MENSELIJKHEID
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 351 Wij zijn allemaal bij elkaar de mensen
ons gedrag is als het goed is menselijk
het totaal is dus de mensheid, alle mensen
wijkt ons gedrag door misdaden af
dan zijn wij mensen, onmenselijk
en gedragen ons onwenselijk
worden misdaden collectief gepleegd
volkerenmoord, genocide
dan is de MENSHEID in het geding
en niet de MENSELIJKHEID…
In memoriam matris (11)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 De gang naar ‘t kerkhof
wordt steeds moeilijker.
Maar ik weet
dat ik blijven komen zal.
En telkens zal ‘t verdriet
dieper in me boren,
en de vragen en de twijfel,
en de bitterheid
om ‘t eigen lot.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Senryu
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.469 Als op het kerkhof
de doden konden praten
zou stílte leven…
Oase
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 326 Door zand omgeven
Kerkhof van woestijnrozen
Een vredige rust…
Op het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Hij liegt en bedriegt
zonder blozen, zijn waarheid
ligt op het kerkhof…
OP HET KERKHOF
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.826 Zij liggen rij aan rij de grijze zerken,
Omwonden met een band van dorrend lover;
Gevangen in des winters doffe tover
Slapen de wilgen en de bleke berken.
En op de koude wind is het als stoof er
Hij mij voorbij met zijn getakte vlerken,
En zoekend waart hij om die droeve merken,
Tellend hun tal, de strenge Levens-rover.
De dode blaren stuiven…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
Het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.054 Vandaag was ik weer even bij je
Even weer heel dicht bij jou.
Om te vertellen dat ik je miste
en dat ik vaak komen zou.
De bloemen waren aan 't verwelken
De paden nat, de bomen fris.
Toen ik vanmorgen bij je wegging
Besefte ik wat liefde is.…
Kerkhof
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.160 Om 't grauw-rood dak en de oude torentronk
Der kerk vlotte de vroege nacht, - veraf
Ging 'n boerenpaard, waarvan de holle draf
Dof tegen 't bleek-geworden muurtje klonk;
De stenen bisschop boog zijn kromme staf
Zeegnend - bij 'n scheef-gezakte Christus wonk
Nu en dan een schemerend blad, dat zonk -
En zachtjes vluchtte naar 'n vervallen…
Kerkhof
gedicht
3.0 met 69 stemmen 11.280 Het stormt in de schaduwrijke nacht
ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen
dit is mijn droomachtige
dronken wat dan ook
werkelijkheid
en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden
ook al zijn ze dood
-------------------------------
uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…
Kerkhof
gedicht
2.0 met 56 stemmen 25.726 En half beschaamd en half bewogen
- je ziet jezelf een beetje staan -
heb ik verwonderd overwogen
hoe vreemd de dingen altijd gaan,
hoe onverbiddelijk de liefde
verband houdt met verdriet en rouw,
en of ik als zij nu nog leefde
nog zoveel om haar geven zou.…
Kerkhof
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 27-01-2011
Kerkhof,
Ik loop hierlangs de graven,
Het is hier heerlijk stil,
Hier stelt niemand moeilijke vragen.
Hier kan ik dromen van wat ik wil.
Op deze plek ben ik alleen,
Denk wat wil ik met mijn leven,
Waar gaat het leven met mij heen.
Waar moet ik weer naar streven.…
kerkhof
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 532 Kerkhof
Een plaats van,
stilte
rust
Verlangen
Liefde
Uitademen
Geschiedenis
Droefheid
Vreugde
Tranen
Verleden
Spijt
Schaamte
Eerlijkheid
Nadenken
Wensen
Huilen
En voor al die dingen,
Waar het nu te laat voor is.…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 492 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
Kerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 Daar leven zij,
voorzichtig lopen,
tussen Dahlia's en stenen
het is er doodstil
op een enkele snik na
en bezoek
tweewekelijks bij de een
maandelijks bij de ander
of soms helemaal geen.…
Kerkhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 En in het strijklicht
van de avond
waait vreemde stilte aan
over de graven
tijd
heeft hen ooit gedragen
verdriet
het slijt
maar leegte
is een ding
dat voor altijd
achter blijft.…
HET KERKHOF
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 313 de ligusterhaag kort geknipt
de populieren op een rij
de doden zij aan zij
de ijzeren ingangspoort
het loodzware hek
aan kettingen vastgelegd
de brede hoofdingang
de oude zerken gerestaureerd
Of verlaten en verweerd
de kapel gewijd aan Jezus lijden
achter een gesloten traliehek
zijn bloemen voor het kruis gezet
het gazon dor en…
laatste inlevingsvermogen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 809 poëzie is op sterven na dood
laatste woorden sleept zij omzichtig
uit de trouw van haar strofen
perst het voedsel naar boven
kruimelt letters in verzen
meandert langs uitgevreten paden
komt tot stilstand op het kerkhof
waar nog toekomstdromen werden geschreven
in het laatste inlevingsvermogen…
Wij denken allemaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 246 Wij denken allemaal
in dit treurige papegaaienland
op het kerkhof van Penibel
en het begint aan de buitenkant
niet van binnenuit
want daar huist het geweten
we weten het, er is niet veel te doen
op het kerkhof van Penibel
maar misschien kunnen we gaan vissen
en een bioloog aan de haak slaan
doorgaan met ontleden van samenhang…
Hoe vredig is het sterve in de natuur
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.680 In een kerkhof van uitgeleefde vormen,
tussen de zerken van misdaad en schuld,
in 't hels geraas, dat alle poriën vult,
moet jeugd opbouwen hare nieuwe normen.…
TomTom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 In België is een automobilist achter het stuur overleden en daarna het kerkhof van Kalmthout opgereden.
----------------------------------------------
TomTom heeft constant weet van uw locatie,
Ook bij de man, die rijdend overleed,
En dood en wel nog op het kerkhof reed,
TomTom speelt in op elke situatie.…
verdriet om jou
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 669 Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag
de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag
je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur
ik bleef je maar zoeken maar vond je niet
je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet
dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf
want toen je…
DE HEER (OF) HOLLEEDER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 311 Uitspraak volgt bij de hemelpoort
dan weet Holleeder of misdaad loont!…
Ode aan de kwal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 347 Op het strand
een slijmerig
blubberding.
In de zee
een mysterieuze
spookverschijning.…
Twittermania
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 244 Als vogels in een volière
twitteren wij erop los
voorbij de ruimtelijke barrière
in een vrolijke chaos.…
Sonnet voor Cleo
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 862 een palmbomenstrand
een vlinder op een roosje
die blijft zitten een poosje
een schilderij van Rembrandt
oude kaas op een toastje
wakker worden in dromenland
een kleurige vogel in de hand
het paleis van Doornroosje
al die dingen verbleken bij
wat jij voor mij betekent
dat je er bent, maakt me zo blij
ik hou van jou, dat is bekend
want…
Geert Zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 Hij schildert steeds weer dezelfde beelden
in composities die telkens nieuw zijn,
maar wat moeten de beelden verbeelden?
Hij schildert steeds weer dezelfde beelden:
zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden
of een verbeelding van het diepste zijn?
Hij schildert steeds weer dezelfde beelden
in composities die telkens nieuw zijn.…
Madrid
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.114 De straten zijn onveilig
ik zit hier als versteend
voel mijn tranen niet meer druppen
nimmer heb ik zo zacht geweend
mijn gebroken hart is warm
maar vandaag stierf er bars
een stukje leven van mij af
ze bliezen hard de kraaienmars…