8010 resultaten.
Onmetelijke ruimte- onmeetbare liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 184 De ruimte is eindeloos,
onze liefde eveneens,
in de ruimte meteoren
in ons leven eveneens,
objecten kunnen botsen,
ook dat doen we wel eens,
maar de ruimte is eindeloos,
dus onze liefde eveneens!
De ruimte niet te vatten,
in een hand of twee
toch zijn onze afgestemd
op 't leven van ons twee.
Want de ruimte is eindeloos
en…
Elementen haiku
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 200 Vuur
Vlammende golven
Oranje, geel en vuurrood
Verbinding met Al
Lucht
Adem na adem
Leven we bijna vanzelf
Totdat het op is
Water
Soms hartstochtelijk
Soms een sereen oppervlak
Niets is wat het lijkt
Aarde
Voeten op de grond
Hoofd in de koele regen
Een idee ontkiemt
Geestkracht
In de stille nacht…
winterstrand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 571 rustig ademend vlijt zich de zee
tegen het koude land
wil zich de wangen koelen
diep verzinkt de stap
in het vergeten van een zomer
drijven bikken in een grijze verte
daar aan die oeverrand
waar vlokken in het onzekere landen
vinden zich onze lippen.…
Emmy
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Op mijn rug
op jouw bed
Je hoofd op mijn schouder
Mijn ogen
in de heldere blauwe lucht
Jouw ogen gesloten
Onze benen verstrengeld
Jouw adem zacht
De trage hartslag
Het heerlijk koele briesje
Het is prachtig
met jou…
Alleen voor minnaars geschapen?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 gewogen
om te verliezen, te spiegelen, te liefkozen en te haten
in de bleke taal van de maan en de gebruinde zon
licht verbreekt het contact van vingertoppen
bij elke stap sluipt de eenzaamheid naderbij
in een laatste gebaar losjes betast , verandert de
adem in koele regen uit verstilde wolken, verlaten
uit het bed dat alleen voor minnaars…
Alleen op de tast?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 43 om
niet te verliezen, te spiegelen, te liefkozen, te
haten in de gebleekte taal van maan en gebruinde zon,
licht versterkt het gevoel van vingertoppen
in elke stap sluipt de eenzaamheid naderbij
onbelast in een weidse gebaren, verandert
adem in koele regen, een geschenk van wolken,
in een donzig bed dat alleen voor minnaars
is…
Mist
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 263 Mist hangt over zee
sluiert mijn gezicht
verbergt alweer
de droevenis
warme adem
in koude lucht
maakt alleen
meer mist
mijn gedachten
aan jou
brengen plots
weer zonneschijn
licht glinstert
over water
gedachten
klaren op
dofheid verdwijnt
uit ogen
wangen blozen
frisse lucht…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Tot 's nachts
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 477 'S ochtends
wanneer de dauw
parelt aan het stille leven
een halve zon dichtbij
en een nieuwe dageraad
stel ik me voor
hoe je je ogen opent
glimlachend met dekens speelt
in de waas van afgelopen nacht
's middags
bij dit weer, ontbreken
grauw
wens ik dat je veilig bent
ongeschonden
behouden hebt doorgebracht
's avonds laat
zie…
Slotsom
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 889 Definitiever
gaat het niet
het einde van de berekening
onder de streep
in getallen
eenvoudig om te zetten
in gevoel
wat minder
wat bracht je er toe
te weten
wat beter is voor mij
naar het blijkt
heb je een rekenfout gemaakt
bovenaan of in het midden
ergens voorbij
het delen vergeten
de uitkomst van verdriet
is het negatieve resultaat…
vallen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.862 Een blad valt niet
het dwarrelt
zoals ook jij
het is, volstrekt niet logisch
omlaag te vallen
zo vond je mij…
conclusie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.116 Laten we even wel zijn
het is geen kwestie
van wel of niet
er is geen optie
zonder verdriet
zodoende…
verspilde inkt
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 922 Uit geen inspiratie
worden woorden woorden
probeersels
een indicatie
in de zin van
wat het moest worden
welnu
hier staat het…
Zoek ik
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 292 Is er een woord
typisch voor mij
want
zoals een acteur
acteert
zet ik in scene
en filter
gister was ik
vandaag ben ik
en morgen, wie weet
de zuiverste versie
van mijzelf…
Loos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 785 Wanneer rook
jou inhaalt en
de laatste bloem
aarzelend in
dichte mist
verdwijnt
zal de aarde
nooit meer
zijn adem
schenken aan die
ene dag welke
beperkt de
laatste zal zijn…
Verkoeling
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 495 Na de hitte van vandaag,
het praten, luisteren en dromen,
is even nog een koele wind
met wat verfrissing aangekomen
en heeft de dag weer goed gemaakt;
het dwaas begeren is gestaakt
en vrede heeft mijn hart geraakt.
De dankbaarheid vervult mijn ziel,
ik glimlach, adem vrij en kniel.…
Suites voor Annemieke XXXXV -pakhuisstraat-
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 199 mijn hete penne
korreltjes gerookte zalm
koelen snel af
ze bakte voor mij
het genot van scharretjes
om in te schuilen
over rougette
lopen de lijnen samen
- frans in duitsland
een deense strik toe
met aardbei ik mis de kers
miste garnalen
van vroeger op school
een dorische kroon op dak
bijna flessenhals…
Koud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 38 Waar het in Holland veertig graden was,
Is het hier dertig graden in Toscane.
Meer dan een week in het Mediterrane,
Ik moet dat zien te klaren zonder jas.
De zomer is hier niet om door te komen,
Maar goed dat ik een trui heb meegenomen.…
Pijngrens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 ik zou zo graag
u overweldigen
onder uw protest
met luid lawaai
zoeken naar uw glanzen
dat straks mij zal omvatten
kneden tot de grens van pijn
uw handen leid ik naar mijn kruis
dat ik zal dragen als een man
uw zilte geuren zal ik ademen
uw mond en tempel vullen
tot u de adem mist om door te gaan
dan leidt u mij naar binnen…
Koele Hel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 573 Het is een echo die aan de takken hapert
Mijn gespierde tong vindt zelfs geen lustige weduwe meer
In deze koele hel…
Dat kouwe vlees van een ander
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.390 nachtbad,
dat verdronkene, dat daggat,
dat rondom dauwig gevoel,
mijn hoofd is zo lekker koel.…
Kou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 384 Het wrede lot
dat mij bestiert
Onkruid dat
zo welig tiert
Veel gedaan
en veel gebierd
Met veel gevoel
maar zonder doel
Menige deerne
heb ik versierd
Ik was daar nooit goed in
maar afdoende gespierd
Zoals een duivel
zijn feestje graag viert
Dit is wat ik bedoel
Ik leefde vol passie,
maar 't hart bleef koel…
Wazig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 als raadselen in de nacht
waren alleen bepaalde akkoorden
blijven hangen
doch was de verbintenis
zachtjes aan weggestorven
in de (schijn)heilige mist
de zin ' maar lief me dan '
echode het langste na
tot handen zich ontvouwden
ze snakte naar adem…
vorstin
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 736 mist…
Passant aan een touw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 ben beneden begonnen
heb haar beklommen
triomferend de top gehaald
maar arm en berooid
weer snel afgedaald
het waren illusies
in rots en ravijnen
kleine plateaus
waar het zicht in de
mist leek te verdwijnen
ik dacht
haar te hebben
maar op de top bleef
zij koel ongenaakbaar
ik luisde haar pels
zij heeft het hart
niet geopend
ik…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.422 Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.
Zij wil omhelzen, vindt niets om te kussen
Dan de eigen schouder, rond en koel en teer.…
Verkoeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 221 rimpelende rietkragen
schommelende schaduwen
in de plas het dragende
drijvende water koel
zoete waterschelpen
zeeverbonden huiden
duinende handen
spiegelend meer
zij zwemt in de adem
van het koele water
verdwijnt in het groene
gebladerte als gras
zij is daar even gebleven
in haar natuurlijke hart
hij was als aarde zo
bleek ontstegen…
besluipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 adem snak
ik schrijf je
omdat ik
weet dat je
stoppen moet…