Alle inzendingen over Kralingse plas

De Euromast destijds torenhoog bijna niet meer te herkennen de toren van de Laurenskerk al helemaal verdwenen tussen al het hoogbouwgeweld Maar het zicht is fascinerend met name vanaf de andere kant van de Kralingse Plas en dan proberen te raden welk silhouet welk gebouw is…

Dagen droegen rust en stilte mijn woord vond er een oor al was er geen antwoord voor mijn hand voelde een andere hand die intense warmte straalde als een band die liefde bindt heb de mooie dagen als fraaie herfstbloemen opgeslagen saam gebonden met een kleurig lint moeder werd liefdevol gekoesterd door haar zorgzaam kind…

pas te zien Plas wild Het kost tig… ballen, gezien…

NS blijft ons vermaken en verrassen zo komen ze vandaag met het idee om in de sprintertreinen zonder plee de klanten in een zak te laten plassen. Ik sprak een conducteur, die zei me net: 'Dat is niet nodig, gooi maar in m'n pet.'…

In Zweden stelt de politiek nu vast  Dat mannen langer lol aan lust beleven En dat de vloer veel minder hoeft gewreven Wanneer men voortaan rustig zittend plast ik trek me van zo'n voorstel weinig aan Als man, vind ik, moet je daar bóven staan. ---------------------------------------------- Een linkse partij in Zweden stelt voor om mannen…

Ik heb in Amsterdam ook meegeplast Totaal wel vijfentwintig duizend liter Het was gezellig, maar ik miste Pieter Daar stond ik, moedig voorwaarts, alles vast! Voor volk, voor vaderland en koninkrijk Men had nu eens belang bij mijn gezeik.…

Deze hartenkreet draag ik op aan de familie H. te Rotterdam-Kralingen.…

waterkant Het Kralinger Hout offerde zijn bijna bomen, eeuwig jong, maar die het meest oud, waaronder menigeen uren droomden op als Hongerwinters brandhout Het bos, wezenloos en afgemat ademde, huilde en rouwde nog met Rotterdam, nu zonder hart ontredderd door een oorlog Puin door strijd, scherven verdriet, kregen hun rustplaats in de plas…

hier op de plas mijn scheepje dobbert barende kapitein Ahab zou tevreden geweest zijn midden op de plas geen spiegel, dat niet maar wel strijkbaar de beeltenissen van zielen onder alleen op de plas de zee en ik hoe zij spreekt tegen mij troost biedt de schuimkoppen ver houdt ver van op de plas bereik ik de kim nooit…

Voor mij ligt een grote plas ik wou dat ik nog steeds een kind was je wist dat je het niet mocht doen maar heerlijk was het gevoel toen om met beide benen er volop in te springen en keihard 'het regent' te zingen vooral als je geen laarsjes aan had lekker alles was kletsnat maar als ik nu in een plas zou springen denken de mensen die is niet…

medaillon, waarin gedachten zijn geborgen als onkruid van de zee, draag ik om mijn nek gehangen, als doolhof met me mee, slaap op stenen veren, drink uit schelpen de hartslag van hun zoute leven, gedolven uit het schuim op de lippen van de golven, zoek toegang tot nieuwe dromen, waar de maan z’n witte hand oplegt, stromen wolken in een plas…

Ze dansen om ‘t hardst pijpenstelen en voetjes vrolijk in de plas…

De gelovige bakker in Kralingen. De talentvolle voetballer in Hamburg. De asielzoeker van 12 in Veendam. De homoseksuele dominee in Kampen. De stokoude man in het Noorden van Finland.…

Heel veel regen Heel veel 'Plas'…

En ineens binnen 24 uur was Labrador Midon hondsmoe kon geen poot meer verzetten kreeg geen hap meer door zijn keel keek moe, triest en verdrietig en kruiste zijn achterpoten als teken "Es is volbracht" In de buitengewoon empathische omgeving van Dierenkliniek Kralingen te Rotterdam mochten wij onze bijna 15 jarige Chocolate labrador…

de kikkers kwaken in een plas na de regens de reiger doodstil…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

Wij sprongen van een hoge berg en wij doken van verroeste baggerschepen in een diepere plas naast de plas, waar ik heel diep dook en het water ijskoud werd en de stilte intens.…

Geen enkele dag kan ik m'n hobby missen: ..........vissen Op deze paal zit ik stille uren in deze plas te turen nooit knijp ik m'n ogen toe... ik word 'het hengelen' nimmer beu of moe de plas.... een rustiek tafereel en ik, hoofdrolspeler.…

In een plas op straat zwemt zelfs een visje.…

Grijsgroen de wilgen kikkerdril op de plas maïskolven overal bloemkolen het witst van al…

Zonovergoten plas glitterglans glasgeblazen verstilling stenengooiers testen het draagvermogen in sluiers duiken bomen in de verte Zon op de plas de rietkraag kraakt en ruist feërieke finale van een bewogen jaar De reiger krijst als een feniks op zijn nest roept om nieuw leven ontsteek het vuur en dans…

Nauwelijks is de reiger neergestreken op haar nest waar haar slechts de nachtrust rest als bij het breken van het licht zodra het land de zon ziet reven er een ritmisch luid gekwaak in de plas wordt aangeheven Overdag een kale plas doet de nacht bewegen en wordt bij het waken van de dag weer angstvallig doodgezwegen…

En als mijn hond een plas deed bij een boom Kostte ook dat al gauw een uurtje stroom.…

Ik zag een maan zich in fletse waterkringen verdampen in de fluwelen diepten van de nacht. Verleden figuren met gesloten ogen voorbij gegaan zonder een klacht om hun zware last te dragen. De wijze hoofden licht gebogen hun dunne lippen stijf gesloten zonder onvertogen woord op de vrije dageraad te wachten worden dromen in troost gesmoord…

haar oogjes zijn toe, ze ligt te slapen in mama's armen, kom nu maar snel, papa zal je drogen, morgen komen we terug, en dan graven we een grote put; groot groter groots, diep in het zand, wachten op het water, tot de laatste druppel toe, de emmer loopt over, papa is nu moe, papa heeft een kater, we rijden terug naar huis, over de plas…

Dassen uit Ede Tonnen naar de Achterhoek Dure verhuizing…

Als er dan al woorden zijn en je gooit ze in het meer Wil de plons, de spetter de rimpels, de golven de laatste klinkers van al dat en meer Als er dan al woorden zijn, smijt, gooi, werp, verhit, onbezonnen, onmogelijk onbegrijpelijk, hart en zeer, Haal adem, verdrink niet…

Natuur in stilte, tijdens regen Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen Druppels vallen tijdens een mijmering Vredigheid boetseert de beleving Watervocht op bladgroen Regenjas in goed fatsoen Naaktslakken kruipend over rottend hout Vogelzang klinkt vertrouwd Regendruppels uitvergrotend in een plas Een badende appelvink die aan het genieten…

De westenwind rukt oude blaadjes los Het rad van tijd dwingt bomen tot ontgroenen Nóg staat de koude in de kinderschoenen Een hond speelt in z’n eentje bij het bos Nee, geen verveling voor het vensterglas Wel wou ’k dat ik nog één dag achttien was…