Kringen in een plas
Ik zag een maan zich in
fletse waterkringen verdampen
in de fluwelen diepten van de nacht.
Verleden figuren met gesloten ogen
voorbij gegaan zonder een klacht
om hun zware last te dragen.
De wijze hoofden licht gebogen
hun dunne lippen stijf gesloten
zonder onvertogen woord
op de vrije dageraad te wachten
worden dromen in troost gesmoord
en komen nieuwe manen de kringen
weer verzachten.
Geplaatst in de categorie: filosofie