Alle inzendingen over Kribbe

een gefiguurzaagde kerststal schaapjes Maria de kribbe zeven sterren het Kindeke Jesus de herders drie Wijzen van ’t Oosten allemaal in triplex Joseph zat los bovenop met twijgjes mijn pappie gemaakt laatste jaar voor ik geboren werd het stro op de grond echt - kwam uit de varkensschuur toen kwam de moderne verbeelding van fabrieksklei…

Kindje Jezus zou zich omdraaien in zijn kribbe dat denk ik ervan !…

dat kruis voor mij boette Nu leef ik niet langer in duisternis want U hebt mijn ziel vrijgelaten en vier ik met vreugde jaarlijks Kerstmis ik ben tot het feest toegelaten *** Met Kerst, Vader, zie ik Uw Liefdeskind vol dankbaarheid, want ik mag leven door Jezus die voor mijn falen blind Zijn leven op aarde kwam geven Daar in die kribbe…

talen stemmen die twisten wantrouwende ogen half gesloten in kou en striemende regen met kapot plastic blauw ze schuifelen colonne vloeken verdomme kinderen glijden uit jengelen luid van honger en dorst in de vieze nattigheid ze kijken mij aan met wanhopige blikken vol desillusie en argwaan ben ik dan de herder uit de stal met de kribbe…

Herders spoeden zich naar de stal hun schapen warmde het kindje, dat lag in een kribbe gevuld met stro. Een kind dat was gekomen, om vrede te brengen tussen alle mensen. Jaren later vieren wij nog steeds de geboorte van het kind, maar vrede is nog steeds maar een woord.…

verwachtingsvolle stilte de grote koffer waarin de beeldengroep en stal met zacht papier in houtwol is verpakt om te stralen op kerstnacht de rollen groene mos waarop ik mij een herder waande tussen schapen die rustig lagen te slapen onder de aangelichte ster in de zang van engelenscharen de warme dieren het nog geurig hooi maria jozef en de kribbe…

sponzenheer van de t.v. naar hem niet langer lonken, omdat zijn echtgenote, afgebeuld, die krocht van lol heeft uitgehypochonderd en met haar zooi naar boven is gezeuld, naar die verknoeide uithoek van hun sponde, en hij voldoende aangeschoten schijnt om door de crisis van de nacht te komen met zeik van stroop en kwesties van azijn en kribben…

Wat houdt mijn hart gevangen, nu het Kerstmis is, nu God de mensen heeft bezocht, maar niet begroet werd, niet onthaald als koning in een kribbe? Zwarte vogels wieken door de grauwe lucht; Hoe lang nog deze gevangenschap, dit niet in vrijheid kunnen ademen en beminnen? Hoelang nog dit gesloten-zijn, deze armoede?…

Maar toch: de droom van vrede mag niet stuk en zelfs al blijven vele deuren ook nog dicht, er is en blijft het Kind dat in de kribbe ligt.…

‘k loop door fel verlichte straten onder d’ ijzige blik van de wintermaan terwijl de sneeuw slaapt op de daken zie ik van ver ’n stralende sterre staan hier en daar ontwaar ik nog mensen die als ik, verlangend zijn op weg mijn hart is boordevol met wensen die ik straks voor de kribbe nederleg zovele zielen staan in de barre…

Als het kerstavond is dan zullen we de kaarsen ontsteken, gedenken het lichtende teken, de glans van hemelgloed tot in verre streken Bethlehem waar Gods Woord heeft geklonken voor een duistere wereld in zonde gezonken de Koning van ‘t heelal geboren in een kribbe in een schamele stal de hemel openging en herders kwamen toegesneld…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

Zijn verhalen aan de herders Toch zijn de dieren niet onrustig Opeens verbreekt Licht Het duister van de nacht Een koor van engelen Zingt over de geboorte Van het kindje Jezus Herders worden op weg Gestuurd naar de plaats Waar het Kind is geboren Daar zien zij een stal Midden in de winternacht Een vrouw en een man Zitten voor een kribbe…

Het kind, de kribbe de wijzen uit het Oosten vielen in het niet. Ik keek naar buiten. Nergens scheen de ster. Je stem leek ver, je las de oude woorden. En ik vreesde met grote vreze. Vanwege. ---------------------- uit: 'Aambeeld', 1998.…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemind. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemint. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemint. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

kerstmis in zicht alle huisjes verlicht dennen met ballen bijna feest voor ons allen een kribbe vol stro de os en de ezel op de piano voorbereiding voor kerstnacht want het kindje wordt verwacht veel losgeslagen volk in zaken iedereen wil het meemaken vrouwen sleuren met zakjes met daarin gekleurde pakjes cadeautjes onder de boom…

in de stilste nacht van korte dagen spreken vragen luider in verhaal een taal die dwingend is die handenwringend schrijnt omdat er nooit een oplossing verschijnt die draagbaar is voor beide kanten ook de kribbe had daarmee te kampen want in het onbevlekt ontvangen van Maria nam ook Jozef zijn gereedschap mee ik zag die…

Ken je ze niet de mensen die boven een wieg hangen, een kinderwagen, kinderbedje; bij Jezus dan, boven de kribbe hoort u niet wat ze prevelen: wat een schatje, wat een liefje, wat een engeltje, wat een scheetje maar als het kindje gaat winden, uiteindelijk iets gaat vinden iets of wat gaat verkondigen, zich toont mens en mondiger dan…

Decemberwind blies onze wangen rood We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde Met luchtruim-engelkens aan onze zijde De golven bruisten, gaven vreugde bloot De honden voelden alles feilloos aan De stemming en de blijdschap van hun bazen Bij het hotel konden je houten klazen Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan En in de kribbe spartelde…

toen maakten ze een stal van stro en hout boetseerden dieren en een voederbak een ster die klaar in lichten openbrak versierden dennentakken rood en goud toen vleiden ze een kleine schattebout - die lieve handjes blij naar buiten stak - in de kribbe wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef MAAR IJZIG KOUD BEKLIJFDE NET…

Toen vleiden ze een kleine schattebout -die lieve handjes blij naar buiten stak- in de kribbe, wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef, maar ijzig koud beklijfde net zoals een stenen beeld. Dus brandden ze een kaarsje, lekker knus, de kerstgeschenken werden uitgedeeld.…

silhouetten zweven boven dit witte niets tegen de vervagende bossen oergeluid in een lege wereld weemoedige bezinning op deze verre stille heide straks komt het licht in de diepste winterdag schreien in een verre stal zingen d’engelen stralend over vrede en welbehagen eeuwig licht uit eenvoud er wordt nog geluisterd naar de vrede van de kribbe…

hij bleef wantrouwig maar trouw en tilde haar op de ezel nog lang na hun vertrek klonken spot en hoongelach de twijfel maakte hem gek het was in die tijd van barre koude dat de lange reis was volbracht het geesteskind, een zoon, werd geboren midden in de winternacht Jozef legde hem in een kribbe en huilde zacht…

(Een brug bouwen van Oost naar West, leven tussen twee culturen) Ik heb getracht de echo uit mijn oor te wrijven De letters tot een woord te schrijven, van de kribbe tot de min Met kapitalen en schreven het kille wit omarmd Met koudvuur het hart verwarmd van een levenloze steen Ik heb gepoogd het schrale licht te kleuren…

Mensen moesten wachten ‘t Paradijslicht was gedoofd ‘t heeft aan Adams geslachten Zijn eigen Zoon beloofd God is ons niet vergeten we waren haast verloren maar waar de dieren eten is Gods Zoon geboren ’t lag gewikkeld in doeken als mensje, heel gewoon je kon Hem zo bezoeken de kribbe was zijn troon Handjes tegen baby’s mond eens…

Het glas is halfvol Als het roodborstje zingt Als de dagpauwoog de tuin bezoekt Als de bomen fluisteren op het ritme van de wind Het glas is meer dan leeg Als de tv aangaat Als de ene mens de ander een vreemdeling noemt Een vluchteling En er is geen plaats meer in de herberg Het is vol Ga maar in de stal geboren worden in een kribbe Je…

halt, deze dromerij erkent geen daad waar in alle redelijkheid de mens wordt gebalsemd tot in zijn oorspronkelijke staat ach, de getrouwen die de hemelen als schepselen bereiken loven hun eigen fantasieën zoals de kribbe het aan de drie wijzen had voorgesteld…

een eeuwenoud verhaal over het kind in een kribbe geboren in een stal over herders in het veld de nacht waarin een wonder gebeuren zal over drie wijzen uit het oosten met hun geschenken wierook, mirre en goud ze zagen de ster van Betlehem zochten naar het kind dat van alle mensen houdt daarbinnen in die stal zo wondermooi zo…